Evangelium secundum Marcum

Gregorius I (540-604)

• Liber 5, Caput 4
  • Ambae ergo Saul filiae dicuntur, sed nomina diversa sortiuntur, quia et differunt et conveniunt. Conveniunt quidem, quia ad aeternam vitam, quam diligunt, per amorem tendunt. Item conveniunt, quia bona opera, quibus haec indesinenter extenditur, illa quomodolibet operatur. Quia igitur ambae amant quae vident aeterna, ambae ad illa per bonam operationem pervenire desiderant, quomodocunque conveniunt; differunt autem, quia plus agit una, plus videt altera. Nam et Lia non dicitur fuisse caeca, sed lippa. Et Rachel si non tantos peperit, omnino tamen sterilis non remansit. Nam si altera vita alteram contemplando aut operando superat, nulli autem eorum visionis claritas demitur, nulli fecunditatis gloria denegatur. Videndo tamen et agendo differunt, quia activa vita visionem habet in transitu, opus vero in intentione; contemplativa vero opus in itinere, intentionem in quiete. Unde bene evangelista Marcus, cum sub illarum trium mulierum specie contemplativae vitae amorem ostenderet, ait: Emerunt aromata, ut venientes ungerent Jesum. ( Mc, 16, 1) Quasi dicat: Steterunt in opere, ut currere valerent ad contemplationem. Aromata quidem emere est per laborem boni operis, bonae opinionis odorem circumquaque dilatare. Et Jesum in sepulcro ungere est per mortificationem carnis ad devotionis intimae pinguedinem pervenire. Nam velut in sepulcro ungitur, quando a consepultis ad gaudium intimae claritatis suae devotissime pervenitur. In transitu ergo operationem habent, quia etsi aliquando operantur, quasi currendo hoc deserunt, qui ad locum dilectae solitudinis magno spiritus impetu impelluntur. Nam quia totis desideriis in aeternorum amore requiescunt, videre magis quam ministrare appetunt. Rari ergo sunt in publico operis, assidui in secreto contemplationis; foris parum, satis intus immorantur. Nam et fornicationem esse solent judicare, vel ad momentum a Christi contemplatione discedere.