Liber Tertius Regum

Angelomus Luxovensis(-c.895)

• Liber 3, Caput 18
  • Accedens autem propheta ad regem Israel, dixit ei: Vade et confortare, et scito et vide quid facias. Sequenti enim anno rex Syriae ascendet contra te. Servi vero regis Syriae dixerunt ei: Dii montium sunt dii eorum, ideo superaverunt , ( R3, 20, 22 et R3, 20, 23) et reliqua. Quod Benadab, rex Syriae semel victus, iterum instaurat praelium contra Israel,significat diabolum a malitiae suae intentione nunquam cessare. Qui licet a sanctis viris saepius vincatur, tamen iterum instaurat praelium contraillos. Et dum uno modo vincitur, alio statim vincere conatur. Hinc est quod servi regis Syriae dixerunt ei: Dii montium sunt dii eorum, ideo superaverunt nos. Sed melius est ut pugnemus contra eos in campestribus, et obtinebimus eos. ( R3, 20, 21) Quia maligni semper dolose sentientes: si spiritualibus vincuntur, incorporalibus bellum praeparare contendunt. Hoc quoque diabolus, hoc et totus exercitus ejus maxime satagunt, ut animashominumde supernis ad ima praecipitent, quo facilius eos vincere possint. Si viderint eos coelestia desiderare, terrena et caduca ad amandum ingerunt. Si viderint illos prosperitate concessa Deo gratias agere, student ut per adversafrangantur. Sed sicut regis Syriae et servorum ejus non convenit dictio cum opere: quia ubi sesuperare posse confidebant, ibi superati sunt: ita et princeps mortis saepe ibivincitur, cum exercitu suo, ubi se aestimat vincere posse: Quia infirma mundi elegit Deus, ut confunderet fortia: et ea quae non sunt, ut ea quae sunt destrueret. ( 1Co, 1) Tentabat igitur antiquus hostis beatum Job, et dum sibi substantiam ejus etfilios tradi a Domino expeteret, ut per hoc ejus animumsubverteret, nec tamen in hocpraevaleret ad extremum, ut in ipsum sibi potestas daretur, postulavit. Quo concesso, quasi mox victor existeret carnem ejus gravi ulcerevulneravit. Sed quo vehementius de prosperitate in dolore per depositum persequebatur, eovalidius per patientiam ipsius prosternebatur. Et Paulo apostolo datus est stimulus carnis suae angelus Satanae, ut eumcolaphizaret: quatenus virtus in infirmitate perficeretur (voir: 2Co, 12) .

Rabanus Maurus (780-856)

• Liber 3, Caput 20
  • Accedens autem propheta ad regem Israel dixit ei: Vade et confortare, et scito et vide quid facias, sequenti enim anno rex Syriae ascendet contra te ( R3, 20, 22), etc. Quod Benadad rex Syriae, semel victus, iterum instaurat praelium contra Israel, significat diabolum a malitiae suae intentione nunquam cessare, qui licet a sanctis viris saepius vincatur, tamen iterum instaurat praelium contra illos, et dum uno modo vincitur, alio statim vincere conatur. Hinc est quod servi regis Syriae dixerunt ei: Dii montium sunt dii eorum, ideo superaverunt nos. Sed melius est ut pugnemus contra illos in campestribus, et obtinebimus eos ( R3, 20, 23). Quia maligni spiritus semper dolose sentientes, si in spiritalibus rebus vincuntur, in corporalibus bellum praeparare contendunt. Hoc ergo diabolus, hoc et totus exercitus ejus maxime satagunt, ut animas hominum de supernis ad ima praecipitent, quo facilius eos vincere possint. Si viderint eos coelestia desiderare, terrena et caduca ad amandum ingerunt. Si viderint illos prosperitate concessa gratias Deo agere, student ut per adversa frangantur. Sed sicut regis Syriae et servorum ejus non convenit dictio cum opere, quia ubi se superare posse confidebant, ibi superati sunt, ita et princeps mortis saepe ibi vincitur cum exercitu suo, ubi se aestimabat vincere posse: Quia infirma mundi elegit Deus, ut confunderet fortia, et ea quae non sunt, ut ea quae sunt destrueret ( 1Co, 1). Tentabat igitur antiquus hostis B. Job, et dum sibi substantiam ejus et filios tradi a Domino expeteret, ut per hoc ejus animum subverteret, nec tamen in hoc praevaleret, ad extremum, ut in ipsum sibi potestas daretur postulavit (voir: Jb, 1) . Quo concesso, quasi mox victor existeret, carnem ejus gravi ulcere vulneravit (voir: Jb, 2) . Sed quo vehementius de prosperitate in dolore eum depositum persequebatur, eo validius per patientiam ipsius prosternebatur. Et Paulo apostolo datus est stimulus carnis suae, angelus Satanae, ut eum colaphizaret ( 1Co, 12), quatenus virtus in infirmitate perficeretur.