V. 12 :
Constituesque terminos populo per circuitum, et dices ad eos: Cavete ne
ascendatis in montem, nec tangatis fines illius: omnis qui tetigerit montem,
morte morietur.
Poètes
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 2, Caput 3
Aetas namque virilis tempus est administrandi sacerdotii.
Imitatoritaque doctoris reprobi ad virilem aetatem ducitur cum ad sacri
ordinis celsitudinem promovetur. Ad quam profecto aetatem cum
pervenerit, moritur, quia ad tantum ministerium quisquis indignus
accesserit, vel in eo indigne vixerit, condemnatur. Unde et
Paulus dominici corporis et sanguinis mentionem faciens, ait:
Qui manducat et bibit indigne, judicium sibi manducat et
bibit
(
1Co, 11, 29)
. In virili ergo aetate moriuntur, quia de
praesumptione et ausu ministerii sublimioris intereunt. Hinc
ergo, hinc jam quippe praecipites colligant, et tanti ministerii subire
onera non ambiant sed expavescant. Nam qui mori praedicitur
quando ad virilem, aetatem pervenerit, donec ad eam perveniat vivit,
quia nimirum infirmi quique, et illi tanto ministerio impares, si
pusillitatis suae modum considerant, habent in sancta Ecclesia locum in
quo se custodientes vivant. Unde et per Moysen Dominus
denuntiat, dicens: Bestia, si montem tetigerit, lapidetur
(voir:
He, 12, 20 et
Ex, 19, 12)
. Hinc est etiam quod cum Loth exiret de Sodomis, ab
ascensu montis abstinuit, et in Segor parvulam civitatem declinavit
(voir:
Gn, 19, 20 et
Gn, 19, seq)
ne dum parvulus adhuc ad altiora nititur, virilem
aetatem impingens moriatur. Sodomam quippe eximus cum
ardentis concupiscentiae incendia declinamus. Qui statim ad
sublimia non ascendimus, quia superioris ministerii summa non tangimus,
dum infirmitatem propriam metiendo consideramus, ne si infirmae aetatis
nostrae tenere modum contemnimus, qui parvuli viximus, in virili aetate
moriamur. In signum vero moriturae domus ambo Heli filii una
die mori praedicuntur. Quos nimirum filios illos signare
diximus qui ad sacros ordines a propinquis carnalibus promoverentur, non
ad intentionem administrandi ordinis, sed ad gloriam mundanae
dignitatis. In una ergo die ambo moriuntur, quia in appetitu
mundanae felicitatis intereunt. Gloria saecularis, honoris
reverentia, potestas culminis, claritas dignitatis, frequentia
obsequentium, affluentia rerum saeculariter amata, dies est, sed quae
interficit.
Commentaires
Gregorius I (540-604)