Evangelium secundum Lucam

Rabanus Maurus (780-856)

• Liber 4, Caput 2
  • Dixit ergo Elias ad Eliseum: Postula quod vis ut faciam tibi antequam tollar a te. Dixitque Eliseus: Obsecro ut fiat spiritus tuus duplex in me. Qui respondit: Rem difficilem postulasti. Attamen si videris me, quando tollar a te, erit tibi quod petisti. Si autem non videris, non erit ( R4, 2, 9 et R4, 2, 10). Quem enim in hoc loco significat Elias, nisi caput nostrum, Dominum scilicet Redemptorem? Et quem Eliseus, nisi corpus ejus, quod est Ecclesia? Dat locum postulandi Elias noster, cum in Evangelio dicit: Petite, et dabitur vobis ( Mt, 7, 7) [mauvais référencement: Mt, 7]. Et item: Petite, inquit, et accipietis, ut gaudium vestrum sit plenum ( Jn, 16, 24) [mauvais référencement: Jn, 16]. Hac ergo fiducia accepta, a Domino postulat Eliseus, hoc est, populus Christianus, ut fiat Spiritus Christi duplex in eis, hoc est, duplex gratia Spiritus sancti in remissione utique peccatorum et collatione virtutum. Redemptor igitur noster, qui non habuit peccatum, neque peccatum fecit, nec dolus inventus est in ore ejus ( 1P, 2, 22) [mauvais référencement: Jn, 8] , remissione peccatorum non eguit. Opera autem virtutum in Spiritu sancto fecit, sicut ipse in Evangelio dicit Judaeis: Si ego in digito Dei ejicio daemonia, profecto pervenit in vos regnum Dei ( Lc, 11, 20) [mauvais référencement: Lc, 11]. Inseparabilia sunt igitur opera sanctae Trinitatis, id est Patris, et Filii, et Spiritus sancti, Veritate attestante, quae ait: Quia quae Pater facit, haec eadem et Filius similiter facit ( Jn, 5, 19) [mauvais référencement: Jn, 5]. Et Apostolus: Haec, inquit, omnia operatur unus atque idem Spiritus, dividens singulis prout vult ( 1Co, 12). Bene quidem postulat Ecclesia ut Spiritum duplicem accipiat Christi, quia et remissione peccatorum indiget, qua non eguit Christus, et munere virtutum, quas ex plenitudine sua per Spiritum sanctum tribuit Christus. Qui ascendens in altum captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus ( Ep, 4); illis videlicet hominibus qui spem suam firmiter in illum ponunt. Hinc est quod Elias dicit ad Eliseum: