V. 17 :
Hoc audito Iesus ait illis: Non necesse habent sani medico, sed qui male
habent: non enim veni vocare iustos, sed peccatores.
Poètes
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 4, Caput 1
Districto siquidem judicio permittit mala fieri, sed misericorditer
providet de his malis, quae per judicium irrogat, quae bona facere
disponat. Nam quae major culpa, quam illa, qua omnes
morimur? Et quae major bonitas, quam illa, per quam a morte
liberamur? Et quidem, nisi Adam peccaret, Redemptorem nostrum
carnem suscipere nostram non oporteret.
Non enim venit vocare justos, sed peccatores ad
poenitentiam
(
Mc, 2, 17)
. Si ergo pro peccatoribus venit, si peccata deessent,
eum venire non oporteret. Si peccata, ad quae delenda venisse
creditur, per justitiam Dei permissa esse sentiuntur: dum pro
peccatoribus Deus homo nasciturus erat, ex illo malo, quo morituri
erant, bonum, quod malum illud vinceret, omnipotens Deus sese facturum
providerat. Cujus profecto boni magnitudo, quis fidelis non
videat quam mirabiliter excellat? Magna quippe sunt mala,
quae per primae culpae meritum patimur, sed quis electus nollet pejora
perpeti, quam tantum Redemptorem non habere? Eligatur ergo
rex; sed reprobandus: eligatur velut indignatione, non voluntate Dei:
subsequatur ergo rex juxta cor Dei; ut ex judicii ejus districtione
vindictae malum procedat in reprobos; et bonum, quod ex malo facturus
erat, per largitatem divinae gratiae redundet in pios, dum illi in malo,
quod cupiunt, cadere permittuntur. Sed unde se illi
praecipitant, agitur, ut alii nequaquam cadant. Sed quia his
verbis judicium divinae districtionis asseritur, videamus jam, quanta
dispensatione utitur, ne id male deliberantes agant, unde
puniatur. Nam sequitur:
Nunc ergo audi vocem eorum; verumtamen contestare eos, et
praedic eis jus regis, qui regna turus est super eos
(
S1, 8, 9).
Commentaires
Gregorius I (540-604)