Evangelium secundum Lucam

PrécédentSuivant

V. 17 : In se autem reversus, dixit: Quanti mercenarii in domo patris mei abundant panibus, ego autem hic fame pereo!

Poètes

Commentaires

Auctor incertus

  • Liber 1, Caput 28
    • Interea fugiens David dum pergeret ad Achis regem Philistinorum, inpraelium adversus Israel insurrexerunt Amalechitae, et irruerunt in Sicelech,succedentes eam, et captivantes omnia quae erant David et puerorum ejus. Reversus ergo David ad persequendos Amalechitas, invenit Aegyptium puerumlassescentem, quem Amalechitae aegrotum in itinere reliquerant. Hunc autem David inventum cibo reficit, ducem sui itineris fecit: sicqueAmalechitas persequitur, epulantesque reperit, et funditus exstinguit. Quid est quod Aegyptius Amalechita puer in itinere lassatus residet, nisiquod: mator praesentis saeculi, peccati sui nigredine opertus, saepe ab eodemsaeculo infirmus despectusque relinquitur, ut cum eo nequaquam currere valeat,sed fractus adversitate torpescat? Hos ergo eligit Deus, quos despicit mundus,quia plerumque ipsa despectio hominem revocat ad semetipsum: is enim qui patremreliquit, et partem substantiae, quam perceperat, prodige expendit, postquamesurire coepit, in se reversus dixit, Quam multi mercenarii patris mei abundant panibus ( Lc, 15, 17)! Longe quippe a se recesserat, quandopeccavit: et si non esurisset, in se minime redisset. Qui postquam terrenis rebus indiguit, tunc cogitare coepit, quid despiritalibus amisit. Infirmi quique atque in hoc mundo despecti, plerumque tanto celerius vocemDei audiunt, quanto et in hoc mundo non habent ubi delectentur. Quod bene jam dictus Amalechitarum puer ille designat, qui Amalechitispraedantibus atque currentibus aeger remansit in via, fame sitique aruit, quemtamen David invenit, ei cibum potumque praebuit, qui illico convalescens duxDavid factus est, convivantes Amalechitas reperit, et eos qui se debilemreliquerant, cum magna fortitudine prostravit. Amalechitae quippe populus lambens vocatur. Et quid per lambentem populum, nisi mens saecularis, designatur? quae terrenacuncta ambiendo quasi lambit, dum solis temporalibus delectatur: quasi enimpopulus lambens praedam facit, dum terrena diligentes lucra de alienis damniscongregant. Sed puer Aegyptius aeger in via relinquitur, quia peccator quisque duminfirmari ab hujus mundi statu coeperit, mox saecularibus mentibus in despectumvenit. Quem tamen David invenit, eique cibum et potum praebuit, quia manu fortisDominus abjecta mundi non despicit, et plerumque eos qui mundum sequi minimevalent, quasi in via remanent, ad amoris sui gratiam convertit, eisque verbisui cibum porrigit, et quasi duces sibi in via dirigit, dum suos etiampraedicatores facit. Dum enim Christum peccatorum cordibus inferunt, quasi David super hostesducunt: qui convivantes Amalechitas velut David gladio feriunt, quia superbosquosque, qui se in mundo despexerant, Domini virtute prosternunt. Puer ergo Aegyptius, qui in via remanserat, Amalechitas interfecit, quiaplerumque ipsi mentes saecularium praedicando superant, qui prius cumsaecularibus in hunc mundum currere non valebant.

Theutmirus; Claudius Taurinensis

  • Liber 1, Caput 1
    • (voir: S1, 28) Interea fugiens David, dum pergeret ad Achis regem Philistinorum in praelium adversus Israel, insurgentes Amalechitae, irruerunt in Selech (Siceleg.), et succendentes eam, captivarunt omnia, quae erant David et puerorum ejus. (voir: S1, 30, 1) Reversus ergo David ad persequendos (voir: S1, 30, 8 et S1, 30, 11) Amalechitas invenit aegyptium puerum (lacessentem : male utique ) lassescentem, quem Amalechitae aegrotum in itinere reliquerant: hunc autem David inventum cibo reficit, ducem sui itineris facit; sicque Amalechitas sequitur, epulantesque reperit, et funditus extinguit. Quid est quod aegyptius Amalechita puer in itinere lassatus residet, nisi quod amator praesentis saeculi peccati sui nigredine opertus, saepe ab eodem saeculo infirmus, dispectusque relinquitur: ut cum eo nequaquam currere valeat, sed fractus adversitate torpescat? Hos ergo eligit Deus, quos despicit mundus; quia plerumque ipsa despectio hominem revocat ad semetipsum. (voir: Lc, 15, 13) Is enim qui patrem reliquit, et partem substantiae, quam perceperat, prodige expendit, postquam esurire coepit, in se reversus dixit: Quam multi mercenarii patris mei abundant panibus ( Lc, 15, 17)? longe quippe a se recesserat, quando peccavit, et si non esurisset, in semetipso ( Id est: in semetipsum) minime redisset; qui postquam terrenis rebus indiguit, tunc cogitare coepit quid de spiritualibus amisit. Infirmi ergo quique, atque in hoc mundo despecti, plerumque tanto celerius vocem Dei audiunt, quanto et in hoc mundo non habent, ubi delectentur. Quod bene jam dictus Amalechitarum puer ille designat, quia Amalechitis praedantibus, atque currentibus aeger remansit in via, et fame, sitique aruit: quem tamen David invenit, ei cibum potumque praebuit: qui illico convalescens dux David factus, convivantes Amalechitas reperit, et eos qui se debilem relinquerant, cum magna fortitudine prostravit: Amalechitae quippe populus lambiens vocatur. Et quid per lambientem populum, nisi mentes saeculares designantur? quae terrena cuncta ambiendo, quasi lambiunt, dum solis temporalibus delectantur. Quasi enim populus lambiens praedam facit, dum terrena diligens, lucra de alienis damnis congregat. Sed puer aegyptius aeger in via relinquitur, quia peccator quisque, dum infirmari ab hujus mundi statu coeperit, mox saecularibus mentibus in despectum venit, quem tamen David invenit, eique cibum et potum tribuit, quia manu fortis Dominus abjecta mundi non despicit, et plerumque eos, qui sequi mundum minime valent, et quasi in via remanent, ad amoris sui gratiam convertit, eisque verbi sui cibum porrigit, et quasi duces sibi in via dirigit, dum suos etiam praedicatores facit: dum enim Christum peccatorum cordibus inferunt, quasi David super hostes ducunt: qui convivantes Amalechitas, velut David, gladio feriunt, quia superbos quosque, qui se in mundo dispexerant, Domini virtute prosternunt. Puer ergo aegyptius, qui in via remanserat, Amalechitas interfecit, quia plerumque ipsi mentes saecularium praedicando superant, qui prius cum saecularibus in hoc mundo currere non valebant.