Evangelium secundum Lucam

Angelomus Luxovensis(-c.895)

• Liber 4, Caput 22
  • Tulit quoque princeps militiae Saraiam sacerdotem primum, et Sophoniam sacerdotem secundum,et tres janitores; et civitate eunuchum unum, qui erat praefectus super viros bellatores; et quinque viros de his qui steterant coram rege, quos reperit in civitate; et Sopher principem exercitus, qui probabat tyrones de populo terrae, et sexaginta viros e vulgo, qui inventi fuerant in civitate. Quos tollens Nabuzardan princeps militum, duxit ad regem Babylonis in Reblatha, percussitque eos rex Babylonis et interfecit; in Reblatha in terra Hemath. Et translatus est Juda de terra sua. ( R4, 25, 18, R4, 25, 19, R4, 25, 20 et R4, 25, 21) Non solum enim populares, sed et fortes et principes in Ecclesia diabolusdecipere et peccatis captivare satagit, unde de ipso in Job scriptum est: « Escae ejuselectae sunt. » -- « Tulit quoque Saraiam, » qui interpretatur vinctus, «sacerdotem primum, » cum primum inEcclesiae ordinem, qui in episcopis est, amorevoluptatis terrenae, et vitiorum catena constringit. Tulit quoque similiter « et Sophoniam, » qui interpretatur absconditus; sacerdotem secundum, ( R4, 25, 18) cum secundi ordinis viros, hoc est presbyteros qui talentum verbi Dei in terrafodientes absconderant, in suum dominium subigit; et tres janitores, ( R4, 25, 18) illos janitores videlicet, qui ostium fidei aperire debuerant, et tenentesclavem scientiae, nec ipsi introierunt nec alios introire permiserunt; et de civitate eunuchum unum qui erat praefectus super viros bellatores, ( R4, 25, 19) eunuchus iste significat eos quos alibi Scriptura sacra « stultas virgines »appellat, quae vasa oleo vacua in manibus tenebant, continentes videlicet se a coitucorporali, nec tamen oleumgratiae et misericordiae in pectore suo haberevolebant. Qui frustra super viros bellatores constituuntur, cum arrogantiam praecavere nonmeditantur. Tulit et quinque viros de his qui steterant coram rege, ( R4, 25, 19) illos profecto qui quinque sensibus corporis voluptati servientes, regivitiorum semper assistebant. Et Sophar principem exercitus, qui probabat tyrones de populo terrae; ( R4, 25, 19) Sophar interpretatur dissipans vel dividens, significans eosqui rudes in Ecclesia quos ad militiam Christi nutrire debuerant, pravis exemplisdissipantes, a coetu fidelium per errorem sequestrant. Et sexaginta viros e vulgo qui inventi fuerant in civitate. ( R4, 25, 19) Hoc est stultos operatores, qui merito vulgi nominenuncupantur, quia utilitatemdivinorum consiliorum discere et factis implere neglexerant. Hoc scilicet omnes tollens Nabuzardan princeps militum duxit ad regem Babylonis in Reblatha, percussitque eos rex Babylonis, et interfecit eos in Reblatha in terra Hemath. ( R4, 25, 20 et R4, 25, 21) Quia antiquus hostis cum per nequitiam suam talem praedam ab Ecclesia evellenstollit, hoc voto ambit, hoc toto studio agit, ut ad perpetuae mortis interfectionemeos perducat. Quos percutit rex confusionis in Reblatha, hoc est in multitudine scelerum etamore voluptatum. Unde Scriptura dicit: Lata et spatiosa via est, quae ducit ad mortem, et multi sunt qui intrant per eam. ( Mt, 7, 13) [mauvais référencement: Mt, 7] -- Et translatus est Juda de terra sua. ( R4, 25, 21) Cum illi qui confessionem nominis Dei in Ecclesiavidebantur habere, per sceleraet peccata multiplicia de terra viventium translati, in regnum confusionis et errorisabducuntur. Sub quo imperio quicunque nequiter servientes perseveraverint, nec merebuntur perJesu ducatum regredi in terram Juda, templumque Domini ibidem reaedificare. In posterum namque praesentis vitae tradentur in carcerem mortis perpetuae, ubivermis eorum nunquam morietur, et ignis non exstinguetur. Implebiturque eis illa beati Petri apostoli sententia qua dicit: Melius quippe erat illis non cognoscere viam justitiae, quam post agnitionem retrorsum converti ab eo quod illis traditum est, sancto mandato. ( 2P, 2) Quia, attestante Veritate: Servus qui scit voluntatem domini sui, et non facit, vapulabitmultis: qui autem nescit, et non facit, vapulabit paucis. ( Lc, 12, 47) [mauvais référencement: Lc, 12]

Rabanus Maurus (780-856)

• Liber 4, Caput 25
  • Et translatus est Juda de terra sua ( R4, 25, 21), cum illi, qui confessionem nominis Dei in Ecclesia videbantur habere, per scelera et peccata multiplicia de terra virtutum translati in regnum confusionis et erroris abducuntur, sub quo imperio quicunque nequiter servientes perseveraverint, nec merebuntur per Jesu ducatum regredi in terram Juda, templumque Domini ibidem reaedificare: hi post aerumnam praesentis vitae tradentur in carcerem mortis perpetuae, ubi vermis eorum nunquam morietur, et ignis non exstinguetur ( Es, 66). Implebiturque in eis illa beati Petri apostoli sententia qua dicit: Melius quippe erat eis non cognoscere viam justitiae, quam post agnitionem retrorsum converti ab eo quod illis traditum est sancto mandato ( 2P, 2). Quia et testante Veritate: Servus qui scit voluntatem domini sui, et non facit, vapulabit multis; qui autem nescit, et non facit, vapulabit paucis ( Lc, 12, 47) [mauvais référencement: Lc, 12].