V. 8 :
Ait illis: Quoniam Moyses ad duritiam cordis vestri permisit vobis
dimittere uxores vestras: ab initio autem non fuit sic.
Poètes
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 2, Caput 3
Nam quaedam in Scriptura sacra inveniuntur praecepta quae dispensatione
quidem Dei praecepta sunt, et non amore Dei. Quae profecto si
sacerdos qui excitandus promittitur adimpleret, juxta cor quidem Dei, et
non juxta animam, faceret, dum consilium divinae dispensationis, et non
amoris praeceptum operibus reddidisset. An non de
dispensatione Dei illa mandata ejus fuerant, de quibus loquitur, dicens:
Dei eis mandata non bona
(
Ez, 20, 25)
? Et cum Pharisaei de dando repudii libello cum ipsa
veritate disputarent, audierunt:
Ad duritiam vestram dedit vobis legem Moyses
(
Mt, 19, 8)
. Quia itaque de dispensatione consilii ejus illa
fuere, quisquis eisdem praeceptis usus est, juxta cor quidem Domini, et
non juxta animam fecit. Nam cordis et animae praeceptum illud
est de quo dicitur:
Hoc est praeceptum meum, ut diligatis invicem, sicut
dilexi vos
(
Jn, 15, 12)
. Quia hoc quod per consilium praecipit per amplexum
charitatis apprehendit. Hinc item dicit:
Diligite inimicos vestros, benefacite iis qui oderunt
vos
(
Lc, 6, 27). Hinc item praecipit, dicens: Quae
vultis ut faciant vobis homines, haec facite
eis. Haec itaque et hujusmodi cordis et animae Dei
praecepta sunt, quia hoc revelatione ostenditur secreti ejus consilii
quod in ejus conspectu suscipitur probatione charitatis.
Sacerdos ergo fidelis per hoc indicium noscitur. Si videlicet
juxta cor et animam ejus operatur, quia profecto tunc vere fidelis est,
si non dispensationis ejus licentiam, sed praecepta sequatur
amoris. Sed quia non frustra, sed ad lucrum subjectae plebis
eligitur, subdit, atque ait:
Et aedificabo ei domum fidelem
(
S1, 2, 35).
Commentaires
Gregorius I (540-604)