V. 32 :
aut si non facis, dele me de libro tuo quem scripsisti.
Poètes
Commentaires
Auctor incertus
Liber 4, Caput 29
Ostenditque eis domum aromatum suorum, et thesauros argenti et auri, et
odoramentorum et unguenti optimi, et omnes thesauros vasorum suorum; non
fuit res quam non ostenderit eis in domo sua et in omni potestate sua
(voir:
R4, 20, 13)
.
Unde iram Dei justissime merebatur, quod non solum thesauros suos
atquepalatii, sed et templi ostenderet; quod certe fuit potestas ejus de
cujusvalvis aureas laminas ante antulerat.
Introivit autem Isaias propheta ad regem Ezechiam
(
R4, 20, 14).
Rursumque post corporis sanitatem et signi magnitudinem offerri
cernimus aliam occasionem superbiae, quam ut prudens et Dei cultor
vitare debuerat, nec monstrare alieni genis divitias suas, quas Deo
tribuente possederat, ex quojuxta legis tropologiam discimus non
mittendas margaritas ante porcos, necdandum sanctum canibus
(voir:
Mt, 7)
(Matth. VII): qui enim fidelis est spiritu abscondit
negotia, et quicumque hoc non fecerit, omnis virtus illius
enervatur,periitque posteritas; et amisso virili robore, in muliebrem
redigiturmollitudinem.
Ingreditur ergo Isaias ad regem; et quasi nescius sciscitatur:
Quid dixerunt viri isti? et unde venerunt?
(
R4, 20, 14) Duo interrogat: quid locuti sunt,et unde venerunt.
Ille ad unum respondit, altero praetermisso:
De terra longinqua venerunt ad me, de Babylone
(
R4, 20, 14), quod quanto terra longior sit unde venerunt, tantoiste rex
gloriosior propter quem venerunt.
Et venerunt, inquit, ad me, quod debuerat dicere: Venerunt ad
glorificandumDeum, pro signi magnitudine de Babylone, quae urbs in toto
orbe potentissimaest.
Rursumque Isaias,
Quid
, inquit,
viderunt in domo tua?
(
R4, 20, 15) Etille respondit ex parte verum, quod omnia viderint in domo
illius; nec fueritres quam non ostenderit eis in thesauris suis; sed
alterum tacuit, de quoverebatur offensam, quod ostenderit ei cuncta quae
habuerit in potestate sua,haud dubium quin et templi
supellectilem.
Propter quae Isaias Dei sermone profert sententiam: Audi verbum Domini
exercituum: Veniet tempus quando omnia haec quae in domo tua sunt, et
non tua, sed patrum tuorum labore quaesita, in Babylonem transferantur,
et de semine tuo fiant eunuchi in aula regis
(voir:
Es, 39, 5 et
Es, 39, 6)
.
Ex quo Hebraei volunt Danielem.
Ananiam, Misahelem et Azariam, qui fuerunt de regio semine, factos
esseeunuchos; quos in ministerio fuisse Nabuchodonosor non dubium
est.
Eunuchos enim, id est, abscissos, non negamus aliquos fuisse de semine
regioin palatio regis Babylonis, juxta prophetiam beati Isaiae.
Daniel et socios ejus credendum nullo modo est; quod si essent,
depulchritudine corporis et aspectu illorum non timeret dux ille, qui
eos adhucpueros erudiebat, quia species faciei solet deperire in pueris
abscissis.
Fuit autem consuetudo et apud antiquos, eunuchos vocare cubicularios
etcustodes palatii, qui uxores habebant, et abscissi corpore non
fuerunt.
Dixitque Ezechias, Bonum verbum Domini quod locutus est; fiat
tantum pax in diebus meis
(
Es, 39, 8).
In quo ab Hebraeis reprehenditur, cur non sit imitatus bonitatem
Moysis, quilocutus est ad Deum:
Aut dimitte eis hanc noxam, aut si non facies, dele me
de libro quem scripsisti
(
Ex, 32, 31 et
Ex, 32, 32).
Quid hoc loco prophetae sententia contra Ezechiam regem, nisi
arrogantiumhypocritarum cogitationes suas in exquirenda hominum
admiratione significat?Per omne enim quod hypocritae faciunt, occultis
cogitationibus laudes hominumrequirunt.
Operaturi quippe laudes suas cogitant; laudati autem secum taciti
incogitationibus versant, gaudent se precibus in humana veste
actioneclaruisse.
Cumque inflati favoribus apud semetipsos intumescunt, saepe mirantur
tacitietiam ipsi quod sunt, videri quotidie semetipsis altiores cupiunt,
ac mirisinventionibus in opere excrescunt: quia sicut virtutes omne
vitium enervant,sic arrogantia roborat: cogit namque mentem juvenescere,
et contra viresvalere: quia et quod negat vigor valetudinis, imperat
amor laudis.
Unde et factis suis, ut diximus, arbitros inquirunt; si vero operi
testesdeesse contingat, narrant ipsi quae gesserint.
Cumque efferri favoribus coeperint, saepe eisdem operibus suis, quae
egissese referunt, mentiendo aliquid adjungunt.
Cum vero et vera dicunt, haec dicendo aliena faciunt, quia
quaesitisremunerati favoribus, a vera et intima retributione
vacant.
In eo enim quod bona sua patefaciunt, ostendunt malignis spiritibus
quasiinsidiantibus hostibus, unde praedentur.
Horum ergo vitam illa cunctis notissima Ezechiae culpa figuravit,
quipostquam una prece et sub unius noctis spatio centum octoginta
quinque milliahostium, angelo feriente prostravit, postquam occasui
proximum, ad altioracoeli spatia solem reduxit, postquam vitam
propinquante jam termino coarctatamin tempora longiora protelavit,
susceptis Babylonici regis nuntiis bona omniaquae possidebat ostendit;
sed prophetae protinus vocem audivit:
Ecce dies veniunt, et auferentur omnia quae in domo tua sunt
in Babylonem, et non relinquetur quidquam, dicit Dominus
(
Es, 39, 6).
Sic nimirum hypocritae, postquam magnis virtutibus excrescunt, quia
caveremalignorum spirituum insidias negligunt, et celari in eisdem
virtutibus nolunt,bona sua ostendendo, hostium faciunt; et prodentes
subito amittunt quidquiddiutius studentes operantur.
Hinc per Psalmistam dicitur:
Tradidit in captivitatem virtutes eorum, et pulchritudines
eorum in manus inimici
(
Ps, 77, 61).
Virtus quippe et pulchritudo arrogantium inimici manibus traditur, quia
omnebonum, quod per concupiscentiam laudum ostenditur, occulti
adversarii viribusmancipatur.
Hostes namque ad rapinam provocant, qui suas eorum notitiae
divitiasdenudant: quousque enim ab aeternae patriae securitate
disjungimur, in latronuminsidiantium iter ambulamus.
Qui ergo in itinere depraedari formidat, abscondat necesse est bona
quaeportat.
O miseri, qui affectantes laudes hominum, in semetipsis dissipant
fructuslaborum! Cumque se ostendere alienis oculis appetunt, damnant
quod agunt.
Quos nimirum maligni spiritus, cum ad jactantiam provocant, eorum,
sicutdiximus, opera captivantes denudant.
Hinc est enim quod per Evangelium Veritas dicit:
Nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua, ut
sit eleemosyna tua in abscondito, et Pater tuus qui videt in
abscondito reddet tibi
(
Mt, 6, 3 et
Mt, 6, 4).
Hinc est quod de electorum Ecclesia per Psalmistam dicitur:
Omnis gloria ejus filiae regis ab intus
(
Ps, 44, 14).
Hinc Paulus ait:
Gloria nostra haec est, testimonium conscientiae
nostrae
(
2Co, 1, 12).
Filia quippe regum Ecclesia, quae in bono est opere spiritalium
principumpraedicatione generata, gloriam intus habet, quia hoc quod agit
inostentationis jactantia non habet.
Gloriam suam Paulus testimonium conscientiae memorat, quia dum favores
orisalieni non appetit, vitae suae gaudia extra semetipsum ponere
ignorat.
Occultanda sunt ergo quae agimus, ne haec in hujus vitae itinere
incauteportantes latrocinantium spirituum incursione perdamus.
Theutmirus; Claudius Taurinensis
Liber 4, Caput 2
Dixitque Ezechias: Bonum verbum Domini, quod locutus est: fiat tantum
pax in diebus meis (
Es, 39, 8) [mauvais référencement: vers 19]. In quo ab Hebraeis reprehenditur, cur non sit imitatus bonitatem
Moysis, qui locutus est ad Deum:
Aut dimitte eis hanc noxam, aut si non facies, dele me de
libro quem scripsisti (
Ex, 32, 31 et
Ex, 32, 32). Quid hoc loco Prophetae sententia contra Ezechiam regem, nisi
arrogantium hypocritarum cogitationes suas in exquirenda hominum admiratione significat?
Per
omne enim quod hypocritae faciunt, quia occultis cogitationibus laudes hominum requirunt,
quasi radices scirpi in acervum petrarum mittunt: operaturi quippe laudes suas cogitant:
laudati autem has secum taciti in cogitationibus versant: gaudent se praecipuos in
humana
aestimatione claruisse. Cumque inflati favoribus apud semetipsos intumescunt, saepe
mirantur
taciti etiam ipsi quod sunt. Videri quotidie semetipsos altiores cupiunt, ac miris
inventionibus in opere excrescunt: quia sicut virtutes omne vitium enervant, sic arrogantia
roborat. Cogit namque mentem juvenescere, et contra vires valere, quia et quod negat
vigor
valetudinis, imperat amor laudis. Unde et factis suis, ut diximus, arbitros inquirunt:
si vero
operi testes deesse contingant, narrant ipsi quae gesserint. Cumque efferri favoribus
coeperint, saepe eisdem suis operibus, quae egisse se referunt, mentiendo aliquid
adjungunt.
Cum vero et vera dicunt, haec dicendo aliena faciunt, quia quaesitis remuneratis favoribus
a
vera, et intima retributione vacuantur. In eo enim, quod bona sua patefaciunt, ostendunt
malignis spiritibus, quasi insidiantibus hostibus, quae praedentur. Horum ergo vitam,
illa
cunctis notissima Ezechiae culpa figuravit. Qui postquam una prece, et sub unius noctis
spatio, centum octuagintaquinque millia hostium, angelo feriente, prostravit, postquam
occasui
proximum ad altiora coeli spatia solem reduxit: postquam vitam propinquante jam termino
coarctatam in tempora longiora protelavit, susceptis Babylonici regis nuntiis bona
omnia, quae
possidebat, ostendit, sed Prophetae voce protinus audivit: Ecce dies veniunt, et
auferentur omnia quae in domo tua sunt in Babylonem, et non relinquetur quicquam,
dicit
Dominus (
R4, 20, 17). Sic nimirum hypocritae, postquam magnis virtutibus excrescunt, quia cavere
malignorum spirituum insidias negligunt, et celari in eisdem virtutibus nolunt, bona
sua
ostendendo, hostium faciunt, et prodentes subito amittunt quidquid diutius studentes
operantur. Hinc per Psalmistam dicitur:
Tradidit in captivitatem virtutes eorum, et pulchritudinem eorum in manus inimici
(
Ps, 77, 61) [mauvais référencement: Ps, 77, 71]. Virtus quippe, et pulchritudo
arrogantium, inimici manibus traditur, quia omne bonum, quod per concupiscentiam laudum
ostenditur, occulti adversarii viri mancipatur. Hostes namque ad rapinam provocant:
quia suas
eorum notitiae divitias denudant. Quousque enim ab aeternae patriae securitate disjungimur,
(per) in latronum insidiantium iter ambulamus. Qui ergo in itinere depraedari formidat,
abscondat necesse est bona, quae portat. O miseri, qui affectantes laudes hominum,
in
semetipsis dissipant fructus laborum: cumque se ostendere alienis oculis appetunt,
damnant
quod agunt. Quos nimirum maligni spiritus, cum ad jactantiam provocant, eorum, sicut
diximus,
opera captivantes denudant. Hinc est enim, quod per Evangelium veritas dicit:
Nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua, ut sit eleemosyna tua in abscondito,
et
pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi (
Mt, 6, 3 et
Mt, 6, 4). Hinc est, quod de electorum Ecclesia
per Psalmistam dicitur: Omnis gloria ejus filiae regis ab intus (
Ps, 44, 14). Hinc Paulus
ait: Gloria nostra haec est, testimonium conscientiae nostrae (
2Co, 1, 12).
Filia quippe regum Ecclesia, quae in bono est opere spiritualium principum praedicatione
generata, gloriam intus habet quia hoc quod agit, in ostentationis jactantia non habet.
Gloriam suam Paulus testimonium conscientiae memorat, quia dum favores oris alieni
non
appetit, vitae suae gaudia extra semetipsum ponere ignorat. Occultanda sunt ergo quae
agimus,
ne haec in hujus vitae itinere incaute portantes, latrocinantium spirituum incursione
perdamus.
Commentaires
Auctor incertus
Theutmirus; Claudius Taurinensis