V. 19 :
Cum ergo sero esset die illo, una sabbatorum, et fores essent clausae,
ubi erant discipuli congregati propter metum Iudaeorum: venit Iesus, et
stetit in medio, et dixit eis: Pax vobis.
Poètes
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 1, Caput 3
Appellatione quidem roboris, virtus ostenditur Spiritus
sancti. Unde et eumdem Spiritum Dominus discipulis
repromittens, ait:
Vos autem sedete in civitate, donec induamini virtute ex
alto
(
Lc, 24, 49). Robur autem gratia sancti Spiritus recte dicitur,
quam ut electi recipiunt, contra omnia adversa hujus saeculi fortes
fiunt. Qui vero infirmi hoc loco, nisi apostolo intelligendi
sunt? Sed infirmi profecto, cum arcus fortium tenditur, non
cum virtute ex alto vestiuntur. Nam in hora Dominicae
comprehensionis scriptum de eis est, quia,
relicto Domino, omnes fugerunt
(
Mt, 26, 56). An non valde infirmus tunc Petrus erat, cum
interrogantis ancillulae vocem timuit, et Redemptorem negavit
(voir:
Mt, 63, 74)
? Jam quippe superatus erat arcus fortium, annihilata
saevitia Judaeorum, quia Redemptor morte victa surrexerat; et tamen
adhuc infirmi apostoli superatos fortes, clausis januis, metuebant
(voir:
Jn, 20, 19)
. Sed ubi eos robur induit libet intueri quam fortes
fecit. Repentino quippe sonitu super eos Spiritus sanctus
venit, et eorum infirmitatem in mirae charitatis virtutem permutavit
(voir:
Ac, 2, 22 et
Ac, 2, seq)
. Coeperunt enim Christum jam robore induti praedicare,
qui persecutorum minas non erubescebant delitescendo fugere; et qui
mulierum verba timuerant, auctoritatem principum libertate
frangebant. Vicit robur formidinem, terrores, minas, et
caedes superavit; et quos superveniendo induit, in coelesti militia
mirabilis audaciae insignibus illustravit, ut inter flagella, caedes et
opprobria non metuerent , sed exsultarent. Scriptum quippe de
eis hoc jam robore indutis est:
Ibant apostoli gaudentes a conspectu concilii, quoniam digni
habiti sunt pro nomine Jesu contumeliam pati
(
Ac, 5, 41). Hinc jam praedicantes, dicunt:
Omne gaudium existimate, fratres, cum in tentationes varias
incideritis
(
Jc, 1, 2). Bene ergo dicitur:
Arcus fortium superatus est, et infirmi accincti sunt
robore
(
S1, 2, 4). Quia prius a mortuis resurrexit, et sic ad
coelum Redemptor abiit, et Spiritum sanctum discipulis misit.
Prius namque superandus erat arcus fortium, et post infirmi robore
accingendi. Unde et scriptum est:
Nondum erat spiritus datus, quia Jesus nondum fuerat
glorificatus
(
Jn, 7, 39).
Liber 4, Caput 5
Tunc ergo nobis tres viri apparent: quia qui se nobis desiderantibus
dignantur ostendere, in custodia locutionis, cogitationis et operis
fortes sunt. Nam secretioris vitae esse non possunt, si
oculorum, cordis et oris ostia aperta tenuissent. Quia ergo
cor ab inepta cogitatione, os ab otioso sermone, totum corpus a prava
operatione custodiunt, tres sunt; viri autem, quia eamdem custodiam
fortissime observant. Tres ergo viri nobis apparent: quia cum
tales cernimus, in eis robur virtutis intuemur. Qui certe in
umbra venientis sunt luminis; quia videre internam lucem Conditoris
tanto clarius possunt, quanto studiosius mundum cor a mundi inquinatione
custodiunt. Talibus quidem a mortuis resurgens apparuit
Dominus, tales replevit Spiritus sanctus. De illo etenim
secreto dicitur:
Cum sero esset una sabbatorum, et fores essent clausae, ubi
erant discipuli propter metum Judaeorum.
(
Jn, 20, 19) Et rursum:
Post dies octo iterum erant discipuli ejus intus, et Thomas
cum eis, venit Jesus januis clausis, et stetit in medio, et
dixit eis: Pax vobis.
(
S1, 10, 26) De alio item secreto scriptum est:
Dum complerentur dies Pentecostes, erant omnes discipuli
pariter in eodem loco, et factus est repente de coelo sonus
advenientis spiritus vehementis, et replevit totam domum,
ubi erant sedentes.
Et apparuere illis dispertitae linguae, tanquam ignis,
seditque super singulos eorum, et repleti sunt omnes Spiritu
sancto.
(
Ac, 2, 1,
Ac, 2, 2,
Ac, 2, 3 et
Ac, 2, 4) Clausas quidem januas habent, qui contra humani lapsus
negligentiam officia corporis, sub forti custodia stricta
retinent. Intus etiam sunt; quia in interna dilectione
supernae vitae requiescunt. Quibus profecto resurgens Dominus
apparet, quia ejus gloriam tanto clarius aspiciunt, quanto per mundi
contemptum passionis ejus mysterium strictius sequuntur. Hi
etiam repleri Spiritu sancto, quasi in domo possunt; quia illi
percipiunt abundanter gratiarum ejus dona, qui ad ea percipienda sese,
visibilia contemnendo, paraverunt.
Commentaires
Gregorius I (540-604)