Evangelium secundum Ioannem

Angelomus Luxovensis(-c.895)

• Liber 4, Caput 1
  • Praevaricatus est autem Moab in Israel, postquam mortuus est Achab. Ceciditque Ochozias per cancellos coenaculi sui quod habebat in Samaria, et aegrotavit. Misitque nuntios dicens ad eos: Ite, consulite Beelzebub deum Accaron, utrum vivere queam de infirmitate mea hac. Angelus autem Domini locutus est ad Eliam Thesbiten dicens: Surge et ascende in occursum nuntiorum regis Samariae, et dices ad eos: Nunquid non est Deus in Israel, ut eatis ad consulendumBeelzebub deum Accaron? Quamobrem haec dicit Dominus: De lectulo super quem ascendisti non descendes, sed morte morieris, ( R4, 1, 1, R4, 1, 2, R4, 1, 3 et R4, 1, 4) et reliqua. Mortuo quoque impiissimo rege Achab, impius haeres successit, filius utique ejusOchozias, de quo Scriptura narrat quod fecerat malum in conspectu Domini, etambulaverat in via patris sui et matris suae, et in via Jeroboam, filii Naboth, quipeccare fecit Israel. Servivit quoque Baal et adoravit eum, et irritavit Dominum Deum Israel, juxtaomnia quae fecerat pater ejus. Sed non diu prospere egit, quia per cancellos coenaculi sui, quod habebat inSamaria, cecidit et agrotavit. « Misitque nuntios ad Beelzebub deum Accaron, ut consulerent eum utrum vivereposset de hac infirmitate. » Cui cum Eliasnuntiis suis obvians de morte vicinarespondisset, misit ad eum quinquagenarium principem, cum militibus sibi subjectis, uteum adducerent. Sed his igne coelesti consumptis, iterum misit alium quinquagenarium, quisimiliter cum suis combustus est. Misit iterum, qui reservatus est. Itaque rex iste populum Judaeorum, et maxime principes significat, qui peccatis etvitiis dediti, veritatem a se repellebant, imo persequebantur. Unde legitur in Evangelio: Quia miserunt principes et Pharisaei ministros ut apprehenderent Jesum. ( Jn, 7, 32) [mauvais référencement: Jn, 7] Et iterum: Quaerebant ergo eum apprehendere, et nemo misit in eum manus, quia nondum venerat hora ejus, et fugit in montem solus orare. ( Jn, 7, 30 et Jn, 6, 15) [mauvais référencement: Jn, 8] Et iterum: Cogitaverunt ut interficerent eum. ( Jn, 11, 53) [mauvais référencement: Jn, 11] Jesus ergonon palam ambulabat jam apud Judaeos, sed abiit in regionem intradesertum, in civitatem quae dicitur Ephraim. Domus ergo Ochoziae Synagoga est Judaeorum, quae legalibus praeceptis quasicancellis coenaculi, undique circumdata erat. Sed sicut Ochozias qui per cancellos quibus tueri debuerit ruens, aegritudinemnimiam incurrit, ita et populus Judaeorum, legis custodiam excedens, in languoremdesperabilem peccatorum cecidit. Ubi quia divina praesidia dereliquit, salutis remedia invenire non meruit. Confugit enim, sicut rex impius fecit, ad falsorum deorum praesidia, a quibusmagis laesus quam adjutus est. Et ideo de prophetico ore corripitur, et de ejus vicina morte praedicitur. Hinc per Isaiam dicitur: Cum dixerint ad vos, quaerite a pythonibus et a divinisqui stridunt in incantationibus suis. ( Es, 8) Nunquid non populus a Deo suo requiret pro vivis ac mortuis, ad legem magis etad testimonium? Quod si non dixerint juxta verbum hoc, non erit eis matutinalux. Et qui transierit per ea corruet et esuriet, et cum esurierit irascetur, etmaledicet regi suo, et suspiciet sursum, et ad terram intuebitur. Ecce tribulatio et tenebrae, dissolutio, angustia et caligo persequens, et nonpoterit avolare de angustia sua. Mittit rex impius duos quinquagenarioscum subditis sibi militibus, ut exhibeantEliam, qui divino igne consumpti sunt tertius autem missus salvatur. Quinquagenarius namque numerus confessio poenitentiae est, quo declaratur remissiopeccatorum. Judaei ergo nolentes Christum Deum esse perfectum nec principem poenitentiae,dicunt ad eum: « Quinquaginta annos nondum habes, et Abraham nosti? » In futuro divinoigne incenduntur et exstinguuntur. Tertius autem quinquagenarius, quia conversus ad fidem Trinitatis, poenitentiaesacramenta cognovit, indulgentiam meruit.

Rabanus Maurus (780-856)

• Liber 4, Caput 1
  • Itaque rex iste populum Judaeorum, et maxime principes significat, qui peccatis et vitiis dediti, veritatem a se repellebant, imo persequebantur. Unde legitur in Evangelio, quod miserunt principes et Pharisaei ministros, ut apprehenderent Jesum ( Jn, 7, 32) [mauvais référencement: Jn, 7]. Et item: Quaerebant ergo eum apprehendere, et nemo misit in illum manus, quia nondum venerat hora ejus; et fugit in montem solus orare ( Jn, 7, Jn, 7, 30 et Jn, 6, 15) [mauvais référencement: Jn, 7]. Et iterum: Cogitaverunt, ait, ut interficerent eum. Jesus ergo jam non in palam ambulabat apud Judaeos, sed abiit in regionem juxta desertum in civitatem, quae dicitur Ephrem ( Jn, 11, 53 et Jn, 11, 54) [mauvais référencement: Jn, 11]. Domus ergo Ochoziae Synagoga est Judaeorum, quae legalibus praeceptis quasi cancellis coenaculi undique circumdata erat. Sed sicut Ochozias per cancellos quibus tueri debuit ruens aegritudinem nimiam incurrit, ita et populus Judaeorum, legis custodiam egrediens, in languorem desperabilem peccatorum cecidit. Ubi quia divina praesidia dereliquit, salutis remedia invenire non meruit. Confugit enim, sicut rex impius fecit, ad falsorum deorum praesidia, a quibus magis laesus quam adjutus est. Et ideo prophetico ore corripitur, et de ejus morte vicina illi praedicitur. Hinc per Isaiam dicitur: Et cum dixerint ad vos: Quaerite a Pythonibus et a divinis, qui strident in incantationibus suis, nunquid non populus requiret a Deo suo visionem pro vivis a mortuis? Ad legem magis et ad testimonium. Quod si non dixerint juxta verbum hoc, non erit eis matutina lux. Et transibit per eam, corruet et esuriet. Et cum esurierit, irascetur, et maledicet regi suo et Deo suo. Et suspiciet sursum, et ad terram intuebitur. Et ecce tribulatio et tenebrae, dissolutio, et angustia, et caligo persequens, et non poterit avolare de angustia sua ( Es, 8). (voir: Isid, sl) Mittit rex impios duos quinquagenarios, cum subditis sibi militibus, ut exhibeant Eliam, qui divino igne consumpti sunt. Tertius autem missus salvatur. Quinquagenarius namque numerus confessio poenitentiae est, quo declaratur remissio peccatorum, Judaei ergo nolentes Christum Deum esse perfectum, nec principem poenitentiae, dicunt ad eum: Quinquaginta annos nondum habes, et Abraham vidisti ( Jn, 8, 57) [mauvais référencement: Jn, 8]? Hi in futuro divini ignis incendio exstinguentur. Tertius autem quinquagenarius, quia conversus ad fidem Trinitatis, poenitentiae sacramenta cognovit, indulgentiam meruit.