Liber Tertius Regum

Rabanus Maurus (780-856)

• Liber 3, Caput 12
  • Tolle tibi decem scissuras. Haec enim dicit Dominus Deus Israel: Ecce ego scindam regnum Salomonis, et dabo tibi decem tribus. Porro una tribus remanebit ei propter servum meum David, et Jerusalem civitatem, quam elegi ex omnibus tribubus Israel ( R3, 11, 31 et R3, 11, 32). Decem enim scissuras Jeroboam accepit, cum legis praecepta violando corrupit. Et una tribus cum sobole David remansit, dum sors Electorum juxta apostolicam doctrinam in regula fidei catholicae permansit, quia unus est Dominus, una fides, unum baptisma ( Ep, 4). Denique Roboam, filius Salomonis, qui, utili seniorum consilio relicto, adolescentium consilium secutus est; licet de domo David fuerit, tamen in via ejus non gradiebatur: Fecit enim Judas , Scriptura teste, in illius diebus malum coram Domino, et irritaverunt eum super omnibus quae fecerant patres eorum in peccatis suis, quae peccaverant. Aedificaverunt autem et ipsi sibi aras et statuas et lucos super omnem collem excelsum et super omnem arborem frondosam. Sed et effeminati fuerunt in terra. Feceruntque omnes abominationes gentium, quas attrivit Dominus ante faciem filiorum Israel ( R3, 14, 22, R3, 14, 23 et R3, 14, 24). Significat ergo malos rectores in Ecclesia, qui terrenis cupiditatibus dediti negligunt curam habere subditorum, et delectantur in multitudine sibi obsequentium, nec tamen condignam habent sollicitudinem sibi commissorum. Interpretatur autem Roboam latitudo populi, et bene latitudo populi nominari possunt, qui latam et spatiosam viam gradientes, per quam multi vadunt ad mortem, angustam viam, quae paucorum est, et ad aeternam vitam ducit, ingredi detrectant (voir: Mt, 7) , relictoque sanctorum Patrum consilio, quorum dicta et exempla ad celsitudinem tendunt perfectionis, eligunt juvenum obtemperare praeceptis, hoc est, eorum qui, juvenilibus desideriis mancipati, laudibus iniquis et adulationibus eos gravent. Et fit in eis quod per prophetam dicitur: Qualis populus, talis est et sacerdos. Omnes enim a minimo usque ad maximum avaritiae student, et caeci caecis ducatum praebentes in foveam perditionis pariter cadunt ( Es, 24 et Jr, 6) [mauvais référencement: Mt, 15]. Quibus comminatur Sapientia Dei, dicens: Vae tibi, terra cujus rex est puer, et cujus principes mane comedunt ( Ec, 10). Et e contrario de sanctorum populo et rege eorum Christo laudando subsequitur, dicens: « Beata terra cujus rex est nobilis, et cujus principes nascuntur in tempore suo, quia omnia, quaecunque fecerint, prosperabuntur. »