Evangelium secundum Matthaeum

Gregorius I (540-604)

• Liber 1, Caput 1
  • Helcana Annam conjugem suam tunc cognovit, cum Redemptor noster praefinitum tempus vocandae gentilitatis aspexit, quo dum novae sponsae, sanctae videlicet Ecclesiae, gremio gratiam superni amoris infunderet, novam ex ea prolem fidelium generaret. Nam velut nondum cognoscebat eam, cum volentes transire in Asiam praedicatores a Spiritu sancto prohibiti sunt (voir: Ac, 16, 6) . Hinc est, quod cum ad praedicationem Judaeae discipulos suos mitteret, per semetipsam Veritas prohibet dicens: In viam gentium non abieritis, et in civitates Samaritanorum non intraveritis ( Mt, 10, 5). Quando autem cognovit Annam conjugem suam Helcana, tunc recordatus est ejus Dominus, quia gentilitas tunc venisse in Dei memoriam visa est, cum sancta Ecclesia, Verbo Dei per amoris gratiam conjuncta, in salute visitatur. Quid est hoc loco circulus dierum, nisi innumeris sancti Spiritus ostensa radiis manifestatio divinae voluntatis? Quae profecto dum praedicatorum suorum mentibus, in contemplatione suspensis, claritates supernae dispositionis innumeras exhibet, nimirum, veluti plures dies, temporum circulus clausas tenet. Circulus quippe dierum Annae conceptum praevenit, quia sanctae Ecclesiae Verbum Dei ad docendum non ante infunditur, quam ab ea supernae dispositionis radii plenius agnoscantur. Quae concipiens filium peperit, quia ii quos in fide Redemptoris parit nova conversatione robusti sunt. Et vocavit nomen ejus Samuel, eo quod a Domino postulasset eum. ( S1, 1, 20)