Liber Psalmorum

Gregorius I (540-604)

• Liber 4, Caput 2
  • Sequitur: Filias quoque vestras faciet unguentarias, et focarias, et panificas ( S1, 8, 13). Filiarum nomine infirmorum mentes intra sanctam Ecclesiam positae designantur. Quae regis unguentariae fiunt: quia dum carnales praepositos in celsitudine gloriae transeuntis aspiciunt, eos delinire adulationibus conantur. Horum profecto unguentorum usum Psalmista reprobans, ait: Oleum peccatoris non impinguet caput meum ( Ps, 140, 5) [mauvais référencement: Ps, 113, 5] Filiae ergo unguentariae fiunt: quia dum carnalibus praepositis infirmi displicere metuunt, eorum feritatem, cui timendo subjacent, blandimento demulcent. Et notandum, quia filii prius dicuntur a rege tolli, et sic equites, et centuriones, sive armorum fabri fieri: filiae vero, non tolli, sed simpliciter unguentariae et panificae fieri. Tolli etenim violentiae est. Filii ergo tolluntur, quia robusti difficile evertuntur. Dum igitur filiae non tolli, sed unguentariae fieri perhibentur, quid est aliud, nisi quia qui infirmi in bono sunt, per exempla pravorum facile dissipantur? Quae etiam focariae, et panificae regis fiunt: quia qui tyrannis adulando serviunt, dum favendo placent, velut cibos exhibent. Focariae etenim sunt, quae focis coquunt quae reges comedunt. Focariae ergo sunt, quae per obsequia favoris carnali praeposito accendunt tumorem cordis: ut eo audacius favores excipiant, quo velut delicatiores sibi cibos ignis excitatae devotionis parant. Quae etiam panificae fiunt: quia dum reprobam vitam laudant, carnalem mentem tyranni ad exercendam pravitatem roborant.