Liber Secundus Samuelis

Caput 20

Liens vers les chapitres : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Liens vers les versets : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26
PrécédentSuivant

V. 10 : Porro Amasa non observavit gladium quem habebat Ioab: qui percussit eum in latere, et effudit intestina eius in terram, nec secundum vulnus apposuit: et mortuus est. Ioab autem, et Abisai frater eius, persecuti sunt Seba filium Bochri.

Poètes

Hildebertus Cenomanensis 1056-1133

  • liber 2, v. 155. 156. :

    Dum simulas Amasae Ioab oscula, dextera mentum

    Sustinet et laeva das lateri gladium.

Commentaires

Angelomus Luxovensis(-c.895)

  • Liber 2, Caput 19
    • Dixit itaque Joab ad Amasam: Salve, mi frater. Et tenuit manu dextera mentum Amasae quasi osculans eum. Porro Amasa non observavit gladium quem habebat Joab, qui percussit eum in latere, et effudit intestina ejus in terram. ( S2, 20, 9 et S2, 20, 10) Quid est quod Joab Amasae mentum dextera tenuit, sedsinistram ad gladiumlatenter mittens, ejus viscera effudit, nisi hoc quod patenter datur intelligi?Dextera namque mentum tenere est, quasi ex benignitate blandiri. Sed sinistram ad gladium mittit, qui latenter ex malitia percuTit. Sic Joab quoqueblande et benigne locutus est, sed ex malitia in dolo occidit.

Rabanus Maurus (780-856)

  • Liber 2, Caput 20
    • Dixit itaque Joab ad Amasam: Salve, mi frater, et tenuit manu dextera mentum Amasae quasi osculans eum. Porro Amasa non observavit gladium quem habebat Joab. Qui percussit eum in latere, et effudit intestina ejus in terram, et mortuus est, nec secundum vulnus apposuit, etc. ( S2, 20, 9 et S2, 20, 10) Quid est, quod Joab Amasae mentum dextera manu tenuit, sed sinistram ad gladium latenter mittens, ejus viscera effudit, nisi hoc quod patenter datur intelligi? Dextera namque mentum tenere est, quasi ex benignitatibus blandiri. Sed sinistram ad gladium mittit qui latenter ex malitia percutit.

Auctor incertus

  • Liber 2, Caput 9
    • Fugiens David Absalom filium suum, nudisque pedibus incedens, transgressusest torrentem Cedron, et cunctus populus cum eo, et pervenerunt usque Baurim;et ecce egressus Semei, filius Gera, de cognatione domus Saul, mittens lapidesmaledicebat regem dicens: Egredere, egredere, vir sanguinum et vir Belial ( S2, 16, 7). Quisquis fidelium divinae gratiae illustratione compungitur, et sanctodesiderio de imis ad summa supernae contemplationis penna festinat, haec gestabeati David et aliorum sanctorum praecedentium patrum, ubi aliquid injusteperpessi sunt, ante mentis oculos ponat; atque in eis se imitatione exercendoproficiat, et quod in praesenti titillat ex vitio, vel praeteritorum malorummemoria reprimat, vel donorum praecedentium consolatione restinguat, vel etiamimitatione, ut dictum est, patrum praecedentium retundat, quod necesse est, ut,sicut proposuimus, exemplis evidentioribus approbemus. Ut enim unum de multis loquar, quatenus studiosus lector multa in unointelligat, quisquis verborum contumeliis pressus, cum virtute patientiamservare non sufficit, David factum ad memoriam reducat. Qui cum a Semei tot conviciis urgeretur, et armati proceres ulciscicontenderent, ait: Et paulo post: Dimittite eum, ut maledicat juxta praeceptum Domini, si forte respiciat Dominus afflictionem meam, et reddat mihi bonum pro maledictione hac hodierna ( S2, 16, 11 et S2, 16, 12). Quibus profecto verbis indicat quia pro perpetrato Bersabeae scelere,exsurgentem contra se filium, fugiens reduxit ad animum, malum quodperpetravit, et contumeliosa verba non tam convicia quam adjutoria credidit,quibus se purgari sibique misereri posse judicavit; tunc enim illata conviciabene toleramus, cum in secreto mentis ad male perpetrata recurrimus; levequippe videbitur quod injuria percutimur, dum in actione concipimus, quia pejusest quod meremur, sicque fit ut potius contumeliis gratia quam ira debeatur,quarum interventu Deo judice poena gravior declinari posse confiditur. Illud vero quid significet, quod parricida filius Absalon patrem insequens,primo pater ejus declinans fugit ante faciem ejus, securus de victoria; quiaspiciebat impium perire, quem etiam flevit magno luctu, et deploravit exitumparricidae; scribitur enim fugisse David a facie bellantis adversum se filii,et quoniam scriptum est de populo Hierusalem: Filios enutrivi et exaltavi, ipsi autem contemnenter spreverunt me ( Es, 1, 2); filius ipsiussignificatur tropice, id est, populus Judaicus, qui eum tradidit. Absalonautem, sicut quidam interpretantur, intelligitur Patris pax. Quod mirum videtur in historia, quemadmodum patris pax possit intelligi, quipatrem bello persecutus est. Sed qui diligenter ad allegoriam intendunt, inspiciunt Absalon esseHierusalem: quia etiam et ipsa, Pax interpretatur, a cujus facie Christusfugit, quando eam patiendo deserens in gentibus per fidem successit. Alii Absalon, Judam traditorem accipiunt, quem tanta et tam miranda patientiaChristus pertulit tamquam bonum, cum ejus cogitationes non ignoraret, cumadhibuit convivio, in quo corporis et sanguinis sui figuram discipuliscommendavit, et tradidit. Quod denique et in ipsa traditione osculum accepit, bene intelligi Christumpacem exhibuisse traditori suo, quamvis ille tam sceleratae cogitationisinterno bello vastaretur. Et ideo Absalon Patris pax dicitur, quia pater habuit pacem, quam ille nonhabuit. Sed fortasse quis dicet: Si David imaginem Christi gerebat, quomodo multasuxores habuisse et concubinas scribitur, cum has res Christus et horrescat etdamnet? Hoc enim in prophetia fiebat; multae enim uxores David multarum gentiumet nationum imaginem indicabant, quae per fidem Christi consortio jungerentur;concubinae vero ejus significant haereticorum Ecclesias, quae sub Christinominis titulo se manere gloriantur; sed quia propter carnalia lucra Christumsectantur, non conjuges, sed concubinae vocantur. Denique nunc reges si plures habeant uxores vel concubinas crimen est, quiajam transierunt figurae, pro quibus uxorum vel concubinarum venia concedebatur;at nunc quia figurae transierunt, venia nulla datur. Percusso Absalon cum rediisset David in Hierusalem, dixit Amasae utcongregaret omnes viros Juda in diem tertium, et constitueret eum principem proJoab, qui moratus extra placitum, praecepit David Joab et Abisai ut irent etapprehenderent Siba filium Bochri; cumque venisset Joab in Gabaon, Joab tenuit manu dextra mentum Amasae, quasi osculans eum, percussit eum in latere, et mortuus est ( S2, 20, 9 et S2, 20, 10). Quid est quod Joab Amasae mentum manu dextra tenuit, et sinistram ad gladiumlatenter mittens, ejus viscera effudit, nisi hoc quod patenter datur intelligi?dextra namque manu tenere, est quasi ex benignitate blandiri; sed sinistram adgladium mittit, qui latenter ex malitia percutit.