Evangelium secundum Matthaeum

PrécédentSuivant

V. 25 : In illo tempore respondens Iesus dixit: Confiteor tibi, Pater, Domine caeli et terrae, quia abscondisti haec a sapientibus, et prudentibus, et revelasti ea parvulis.

Poètes

Commentaires

Gregorius I (540-604)

  • Liber 3, Caput 2
    • Quare enim hoc loco non est inquisitionis interrogatio, sed querela admirationis. Sub admiratione ergo de percussione interrogant, quia ad eam rationem qua religionis suae homines fidem Redemptoris excepisse conspexerant pertingere non valebant. Et notandum quia qui admiranter interrogant, majores natu de Israel fuisse memorantur, quia profecto superbi quique, in sua sapientia gloriantes, ad divinorum mysteriorum cognitionem pertingere nequaquam potuerunt. Unde et in Evangelio Dominus ad Patrem loquitur, dicens: Confiteor tibi, Pater, rex coeli et terrae, quia abscondisti haec a prudentibus et sapientibus, et revelasti ea parvulis ( Mt, 11, 25). Qui profecto se percussos fuisse conqueruntur, quia dum per eos qui crediderunt veterem legis consuetudinem solvi conspicerent, quaedam percussionis vulvera incomprehensibili judicio Dei inflicta sibi arbitrati sunt, quae communi dolore declamarent. Sed qui cecidisse alios conqueruntur, quo se consilio ad resistendum praeparent, subdunt: Afferamus ad nos de Silo arcam foederis Domini, et veniat in medio nostri, et salvet nos de manu inimicorum nostrorum ( S1, 4, 3). Et de affectu ejusdem consilii protinus subinfertur: Misit ergo populus in Silo, et tulit inde arcam foederis Domini exercituum sedentis super cherubim ( S1, 4, 4).
  • Liber 4, Caput 4
    • Si in civitate tunc est praedicator, cum plana et communia loquitur, quae intelliguntur, porta civitatis hujus quae est, nisi humilitas? Nam divini verbi cognitio superbis absconditur, humilibus revelatur. Unde et in Evangelio Patri loquitur, dicens: Confiteor tibi, Pater, rex coeli et terrae, quia abscondisti haec a sapientibus et prudentibus, et revelasti ea parvulis ( Mt, 11, 25). Sapientes quidem superbos et alta de se sentientes, parvulos vero dixit humiles. Quorum certe alia Scriptura meminit, dicens: Deus superbis resistit, humilibus dat gratiam ( 1P, 5, 5) . Resistit namque superbis, ne aeterna bona intelligant sed parvulis gratiam dat, ut eadem bona aeterna, ipso revelante, cognoscant. Electi ergo, quia ad spiritalem sententiam per humilitatem veniunt, ad audiendos praedicatores, quasi per portam vadunt. Electus etiam praedicator, quia spiritualia humiliter dicit, Samuel Sauli in eadem porta occurrit. Quasi enim ambo in porta sunt, quando ea, quae electus praedicator loquitur, ab electo alio humiliter audiuntur.

Angelomus Luxovensis(-c.895)

  • Liber 1, Caput 24
    • Erat autem vir quispiam in solitudine Maon, et possessio ejus in Carmelo, ( S1, 25, 2) etc. Historia haec mysticum,ut quibusdam videtur, potest habere intellectum. Nabal enim vir durus, et pessimus, et malitiosus, potest tenere figuram populiJudaeorum quorum nonnulli uva fellis atque amaritudinis botro inebriati, « Cerviceduri atque incircumcisi cordibus, » ut beatus Stephanus ait: « Semper Spiritui sanctoresistentes, durum et carnalem sensum in lege sequentes, stolidi facti sunt » : quibusbene interpretatio nominis Nabal convenit, qui interpretatur demens vel insipiens, ut Abigail ait ad David: Quia nimirum Christum venientem, et perapostolos ab eis refectionem fidei et bonae operationis expetentem, respuerunt,dicentes: Hunc autem nescimus unde sit. Nos autem discipuli Moysi sumus. ( Jn, 9, 28 et Jn, 9, 29) [mauvais référencement: Jn, 9] Abigail vero mulier prudentissima et speciosa typumhabuit plebis illius, qui exJudaeis ad fidem conversi, Deo placere meruerunt. Interpretatur namque, patris mei exsultatio. Unde et Dominus: Confitebor tibi, Pater coeli et terrae, qui abscondisti haec a sapientibus et prudentibus, et revelasti ea parvulis! ( Mt, 11, 25) [mauvais référencement: Mt, 11] Et illud: Gaudium erit in coelo super uno peccatore poenitentiam agente, ( Lc, 15, 7) [mauvais référencement: Lc, 15] et reliqua. Haec saepius in prophetis et in apostolis pro salute populi Judaeorum deprecansDavid, videlicet Dominus noster, acceptabilem bonorum operum oblationem et piaedevotionis obtulit: quam ille post mortem viri sui, qui demens in stultitia suaperiit, ascivit in conjugium: et exhibuit sibi sponsam non habentem maculam autrugam. Quod autem idem Nabal stultus transactis diebus decem, ex quo Davidexprobratusfuerat mortuus narratur: hoc intelligi datur, quia populus Judaeorum, cui dictum est: Audi, popule stulte, postquam Dominum a se repulit, decalogum legis transgrediendo, in Evangelio lapsus est, atque in peccato suo mortuus est. ( Jr, 5) Sequitur: