Liber Psalmorum

Angelomus Luxovensis(-c.895)

• Liber 4, Caput 21
  • Post Joacim autem regnavit Joachin filius ejus pro eo. Et fecit malum coram Domino, juxta omnia quae fecerat pater ejus. In tempore illo, ascenderunt servi Nabuchodonosor regis Babylonis in Hierusalem, et circumdata est urbs munitionibus. Venitque Nabuchodonosor rex Babylonis ad civitatem cum servis suis, ut oppugnarent eam. Egressusque est Joachin rex Juda ad regem Babylonis, ipse, et mater ejus, et servi ejus, et principes ejus, et eunuchi ejus, et suscepit eum rex Babylonis anno octavo regni sui. Et protulit inde omnes thesauros domus Domini, et thesauros domus regiae,et concidit universa vasa aurea, quae fecerat Salomon rex Israel in templo Domini, juxta verbum Domini. Et transtulit omnem Hierusalem, et universos principes, et omnes fortes exercitus, decem millia in captivitatem, et omnem artificem et clusorem, nihilque relictum est, exceptis pauperibus populi terrae. Transtulit quoque Joachin in Babylonem, et matrem regis, et uxores regis, et eunuchos ejus, et judices terrae duxit in captivitatem de Hierusalem in Babylonem, et omnes viros robustos septem millia, et artifices et clusores mille, omnes viros fortes et bellatores; duxitque eos rex Babylonis captivos in Babylonem. ( R4, 24, 6, R4, 24, 9, R4, 24, 10, R4, 24, 11, R4, 24, 12, R4, 24, 13, R4, 24, 14, R4, 24, 15 et R4, 24, 16) Quod refertur de Nabuchodonosor, quia transtulit omnem Hierusalem, et universosprincipes, et omnes fortes exercitusdecem millia in captivitatem, addidit Scriptura,dicens: et omnem artificem et clusorem. ( R4, 24, 14) Hoc est quod supra populo Israel Philistiim regnantes fecisse narrantur, cumdicitur: Porro faber ferrarius inveniebatur in omni terra Israel. Caverant enim Philistiim, ne forte facerent Hebraei gladium, aut lanceam. ( S1, 13) Sicutenim tunc illi caverant ne habentes fabros ferrarios Hebraei arma adrepugnandum facerent, ita nunc Chaldaei, destructa Hierusalem, et vastata omni terrarepromissionis, satagunt ut nullus in ea remaneat artifex, nullus clusor, qui velfoedata urbis moenia componeret, vel possit resarcire disrupta, quin potius quidquidapud gentem exterminatam artis invenerant, totum Babyloniam transferunt, ut vel adnihilum valeat ultra,vel illius civitatis utilitatibus proficiat, cum juxta deflendaehistoriae, quia multum negligentiae nostri temporis congruit, non opinor allegoriamesse reticendam. Constat namque quia Hierusalem et terra Israel, civitatem Christi, id est sanctamEcclesiam; Babylonii autem et Chaldaei, sive Philisthaei, civitatem diaboli, id estomnem malignorum, sive hominum, seu angelorum multitudinem designat. Servitque Israel Philisthaeis sive Chaldaeis, cum fideles quique nomine tenus inEcclesia consistentes, caeterorum ab immundis vel spiritibus vel hominibus decepti,aut avaritiae, aut luxuriae, aut alteri cuilibet peccato mentis collasubmittunt. Abducit autem Nabuchodonosor regem Hierusalem et universos principes fortesexercitus decem millia in captivitatem,cum et magistros populorum et eos quiinvincibili animo Domino servire, ac Decalogum legis fideliter videbantur in Dei acproximi amore conservare, subito sive illecebris mundi, seu adversitatibus subacti,aut majoribus se facinoribus polluunt, aut certe in haeresim declinando, aperteapostasiae notam incidunt. Arma vero quibus contra diabolum repugnantes libertatem a Deo nobis donatamdefendamus, quae sunt alia nisi eloquia Scripturarum? in quibus et ipsius Domini etsanctorum ejus exemplis, quo ordine bella vitiorum superari debeant, luce clariusdiscimus. Sed Philisthaei filios. Israel fabris armorum privant, cum maligni spiritus animos fidelium a meditationesacrae lectionis, saeculariaillis negotia inserendo, retardant: ne vel ipsi per hujusexercitium resistendi fiduciam sumant, vel alios forte qui legere nesciunt, adresistendum vitiis exhortando, aut corripiendo accedant. Tollunt fabros armorum, cum eos qui sacra eloquia norunt, intantum sceleribusobruunt, ut dicere bona quae didicerant prorsus erubesCant. Transferunt omnemartificem et clusorem de Hierusalem in Babyloniam Cum eos qui multifaria virtutumoperatione pluribus prodesse, et civitatem Dei contra corruptiones tentationum muniresolebant, a proposito deflectunt, atque ingenium quod tuitioni sanctae Ecclesiaeimpendere debuerant, ad voluntatem potius regis vitiorum dispensare compellunt. Quod si clusorem hoc loco, non ostiorum sive murorum, sed auri potiusgemmarumqueintelligere voluerimus, ad unum profecto eumdemque spiritualis expositio finemrespicit. Dictum quippe est de sapientia quia aurum et multitudo gemmarum ei non valeatcomparari, atque ideo clusores horum non alios aptius quam doctores intelligerevalemus. Qui quandiu recte vivunt ac docent, in ornatum sanctae civitatis industriamsanctae artis impendunt. At si forte erraverint, quod nisi a rege Chaldaeorum captivi Babyloniamtransferuntur? et quoniam artificem clusorem ab Hierosolymis Babyloniam transmigrari,hoc est talentum verbi coelitus acceptum in terra defodi, id est scientiam spiritualemad peccatorum opera converti intelligendum est, omnesque viros fortes et bellatoressimul in captivitatem ductos, hoc esteos qui videbantur viri fortes esse etbellatores, astutia malignorum spiritum deceptos, atque in carcerem spiritualisBabyloniae captivatos, necesse est ut operam demus quatenus saevissimi regispotestatem evadamus, vigilemus et sobrii simus, timorem Dei semper ante oculosponamus, et mandatorum ejus oblivionem omnino fugiamus. Construamus nobis terram bonorum operum, et per profectum vitae in illamconscendamus, induti lorica justitiae et galea salutis, habentes scutum, fidei, et gladium spiritus quod est verbum Dei. ( Ep, 6) Custodiamus portas sensuum nostrorum, ne mors intret per fenestras. Omni custodia servemus cor nostrum, quia ipse ex vita procedit, et ante omnia spemnostram in regis coelestis bonitate ponamus,petentes ut ejus gratia a malis omnibusliberemus. Sicque erimus semper immunes ab hostibus spiritualibus, quia Dominus fortitudo plebis suae, et protector salutarium Christi sui est, ( Ps, 27, 8) [mauvais référencement: Ps, 26] qui salvat omnes sperantes in se.

Rabanus Maurus (780-856)

• Liber 4, Caput 24
  • Post Joachim autem regnavit Joachim, filius ejus, pro eo; et fecit malum coram Domino juxta omnia quae fecerat pater ejus. In tempore illo ascenderunt servi Nabuchodonosor, regis Babylonis, in Jerusalem, et circumdata est urbs munitionibus, venitque Nabuchodonosor, rex Babylonis, ad civitatem cum servis suis, ut oppugnarent eam. Egressusque est Joachim, rex Juda, ad regem Babylonis, ipse et mater ejus, et servi ejus, et principes ejus, et eunuchi ejus; et suscepit eum rex Babylonis anno octavo regni sui; et protulit inde omnes thesauros domus Domini, et thesauros domus regiae, et concidit universa vasa aurea, quae fecerat Salomon rex Israel in templo Domini, juxta verbum Domini, et transtulit omnem Jerusalem, et universos principes et omnes fortes exercitus decem millia, in captivitatem, et omnem artificem et inclusorem; nihilque relictum est, exceptis pauperibus populi terrae. Transtulit quoque Joachim in Babylonem et matrem regis, et uxores regis, et eunuchos ejus, et judices terrae duxit in captivitatem de Jerusalem in Babylonem. Et omnes viros robustos, septem millia, et artifices et inclusores mille omnes viros fortes et bellatores, duxitque eos rex Babylonis captivos in Babylonem ( R4, 24, 9, R4, 24, 10, R4, 24, 11, R4, 24, 12, R4, 24, 13, R4, 24, 14, R4, 24, 15 et R4, 24, 16), etc. (voir: Beda, sl) Quod refertur de Nabuchodonosor, quia transtulerit omnem Jerusalem, et universos principes, et omnes fortes exercitus, decem millia in captivitatem, addiditque Scriptura dicens: Et omnem artificem et inclusorem ( R4, 24, 14), hoc est quod supra eidem populo Israel Philisthiim, regnantes fecisse narrantur, cum dicitur: Porro faber ferrarius non inveniebatur in omni terra Israel. Caverant enim Philisthiim, ne forte facerent Hebraei gladium aut lanceam ( S1, 13, 19). Sicut enim tunc caverant ne habentes fabros ferrarios Hebraei arma ad repugnandum facerent, ita nunc Chaldaei, destructa Jerusalem, et vastata omni terra repromissionis, satagunt ut nullus in ea remaneat artifex, nullus inclusor, qui vel foedata urbis moenia componere, vel possit resarcire diruta. Quin potius quidquid apud gentem exterminatam artis invenerant, totumque Babyloniam transtulerant, vel ad nihilum valeat ultra, vel illius civitatis utilitatibus proficiat. Cujus tam deflendae historiae, quia multum negligentiae nostri temporis congruit, non opinor allegoriam esse reticendam. Constat namque, quia Jerusalem et terra Israel civitatem Christi, id est, Ecclesiam sanctam, Babylon autem et Chaldaei sive Philisthaei civitatem diaboli, id est, omne malignorum sive hominum seu angelorum multitudinem designant. Servitque Israel Philisthaeis sive Chaldaeis, cum fideles quique nomine tenus in Ecclesia consistentes, ab immundis vel spiritibus vel hominibus decepti, aut avaritiae aut luxuriae, aut alteri cuilibet peccato mentis colla submittunt. Abducit autem Nabuchodonosor Jerusalem et universos principes fortes exercitus, decem millia, in captivitatem, cum et magistros populorum et eos qui invincibili animo Domino servire, ac decalogum legis fideliter videbantur in Dei ac proximi amore conservare, subito sive illecebris mundi seu adversitatibus subacti, aut majoribus se facinoribus polluunt, aut certe in haeresim declinando aperte apostasiae notam incidunt. Arma vero quibus, contra diabolum repugnantes, libertatem a Deo nobis donatam defendamus, quae sunt alia, nisi eloquia Scripturarum? In quibus et ipsius Domini et sanctorum ejus exemplis, quo ordine bella vitiorum superari debeant, luce clarius discimus. Sed Philisthaei filios Israel fabris armorum privant, cum maligni spiritus animos fidelium a meditatione sacrae lectionis, saecularia illis negotia inserendo, retardant, ne vel ipsi per hujus exercitium resistendi fiduciam sumant, vel alios forte, qui legere nesciunt, ad resistendum vitiis exhortando aut corripiendo accendant. Tollunt fabros armorum, cum eos qui sacra eloquia norunt in tantum sceleribus obruunt, ut dicere bona quae didicerant, prorsus erubesCant. Transferunt omnem artificem et inclusorem in Babyloniam de Jerusalem, cum eos qui multifaria virtutum operatione pluribus prodesse et civitatem Dei contra irruptiones tentationum munire solebant, a proposito deflectunt atque ingenium quod tuitioni Ecclesiae sanctae impendere debuerant ad voluntatem potius regis vitiorum dispensare compellunt. Quod si inclusorem hoc loco non ostiorum sive murorum, sed auri potius gemmarumque intelligere voluerimus, ad unum profecto eumdemque spiritualis expositionis finem respicit. Dictumque quippe est de sapientia, quia est aurum et multitudo gemmarum, atque ideo inclusores horum, non alios aptius quam doctores intelligere valemus, qui quandiu recte vivunt ac docent, in ornatum sanctae civitatis industriam suae artis impendunt. At si forte erraverint, quid nisi a rege Chaldaeorum captivi Babyloniam transferuntur? Et quoniam artificem et inclusorem ab Jerosolymis Babyloniam transmigrari, hoc est, talentum verbi coelitus acceptum in terra defodiri, id est, scientiam spiritualem ad peccatorum opera converti intelligendum est, omnesque viros fortes et bellatores simul in captivitatem ductos, hoc est, eos qui videbantur viri fortes esse, et bellatores, astutia malignorum spirituum deceptos, atque in carcerem spiritualis Babyloniae captivatos; necesse est ut operam demus, quatenus saevissimi regis potestatem evadamus; vigilemus et sobrii simus, timorem Dei ante oculos semper ponamus, et mandatorum ejus oblivionem omnino fugiamus. Construamus nobis turrim bonorum operum, et per profectum vitae in illam conscendamus, induti lorica justitiae, et galea salutis, habentes scutum fidei, et gladium Spiritus, quod est verbum Dei ( Ep, 6). Custodiamus portas sensuum nostrorum, ne mors intret per fenetras nostras (voir: Jr, 9) . Omni custodia servemus cor nostrum, quia ex ipso vita procedit. Et ante omnia spem nostram in Regis coelestis bonitate ponamus, petentes ut ejus gratia a malis omnibus liberemur. Sicque erimus semper immunes ab hostibus spiritualibus, quia Dominus fortitudo plebis suae, et protector salutarium Christi sui est, qui salvat omnes sperantes in se ( Ps, 27, 8 et Da, 13, 60) [mauvais référencement: Ps, 27 et Ps, 17].