Liber Psalmorum

Liens vers les versets : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
PrécédentSuivant

V. 2 : Omnes gentes, plaudite manibus; iubilate Deo in voce exsultationis:

Poètes

Commentaires

Gregorius I (540-604)

  • Liber 1, Caput 1
    • Sed notandum, quia cum ad immolandum Ephrathaeus ascendere dicitur, Deus omnipotens, cui immolat, Deus exercituum nominatur. Cur hoc fieri cognoscitur nisi quia Redemptoris morte non unus Judaicus populus, sed omnes Gentes redimebantur? Quid enim sunt fideles multitudines nationum, nisi Dei omnipotentis exercitus? Hos nimirum exercitus ad regis sui triumphum Psalmista exsultare cohortans, ait: Omnes gentes, plaudite manibus, jubilate Deo in voce exsultationis ( Ps, 46, 2) [mauvais référencement: Ps, 46]. Hos convenire item intuens, dixit: Omnes gentes, quascunque fecisti, venient, et adorabunt coram te, Domine, et honorificabunt nomen tuum ( Ps, 85, 9). Dicitur ergo Dominus exercituum, quia profecto per mortem Dominicam non solum electa Judaea colligitur, sed omnes gentes ad Dei omnipotentis servitium perducuntur; quae dum contra occultos hostes fideles acies virtutum armis robustas ducunt, per gloriam triumphi ad superna regna perveniunt.
  • Liber 3, Caput 3
    • Quorum profecto clamor in coelum ascendit quia omnipotens Deus conversorum gemitus clementer accipit. Et quia in tempore conversionis Gentium magnus erat ad fidem concursus, non ab aliqua una, sed a pluribus civitatibus clamor ascendisse per hibetur. Unde et in persona universalis Ecclesiae propheta deprecatur, dicens: Intende orationi meae, a finibus terrae ad te clamavi ( Ps, 60, 2 et Ps, 60, 3). Et in coelum ascendisse clamorem a finibus terrae clamantis ostendens, ait: Exaudivit de templo sancto suo vocem meam, et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus ( Ps, 17, 7). Cum ergo unaquaeque civitas in coelum clamasse dicitur, universalis poenitentia conversionis commendatur. Quod si percussio ad conversionem, clamor autem refertur ad divinae laudis devotionem; hoc profecto in mysteriis Scripturarum legimus, quod videmus. In Dei namque omnipotentis laudibus unaquaeque civitas clamat: quia Redemptoris praeconia orbis universus nequaquam tacet; quam non absconse praedicat, sed ineffabilis laetitiae jubilatione collaudat. Quid enim aliud, quam universas civitates ad clamorem cohortabatur, qui dicebat: Omnes Gentes, plaudite manibus, jubilate Deo in voce exsultationis, quoniam Deus summus et terribilis, et rex magnus super omnes deos ( Ps, 46, 2 et Ps, 46, 3). Hinc iterum admonens, ait: Jubilate Deo omnis terra, servite Domino in laetitia ( Ps, 99, 2). Hinc rursum, tam plagam mordentium murium, quam clamorem civitatum exprimit, dicens: Commoveatur a facie ejus universa terra, dicite in Gentibus, quia Dominus regnavit ( Ps, 95, 9 et Ps, 95, 10). Praemiserat enim: Cantate Domino canticum novum, cantate Domino omnis terra ( Ps, 95, 1). Commotio quippe terrae pertinet ad dolorem poenitentiae: cantare Domino, sive annuntiare in Gentibus quia Dominus regnavit, ad studium praedicationis, et ad devotionem divinae laudis. Uniuscujusque civitatis clamor in coelum ascendit: quia in universo orbe tam praedicationis veritas, quam devotionum laudes a fidelibus sanctae Ecclesiae declamantur, quae ad superni auditus celsitudinem per susceptionem divinae dignationis assumuntur.