Liber Tertius Regum

Angelomus Luxovensis(-c.895)

• Liber 3, Caput 18
  • Fugit quoque Benadab rex Syriae in equo cum equitibus. Nec non egressus rex Israel percussit equos et currus, et percussit Syrum plaga magna. ( R3, 20, 20 et R3, 20, 21) Quid est quod Benadab, rex Syriae, in equo cum equitibus fugere describitur,nisi quod princepsomnium iniquorum diabolus, quorum oculi sublimes sunt? Syrus eniminterpretatur sublimis, in equo suae superbiae considens, cum equitibus suis,scilicet omnibus superbis, quia ipse est caput super omnes filios superbiae, abexercitu Christi, hoc est, humilibus et Deum timentibus superatus, in fugamvertitur. Et rex Israel percutit equos et currus, quia de ipso Rege regum scriptum est, quodcurrus Pharaonis et exercitum ejus, equum et ascensorem ejus submersit in Rubro mari:dum nequitias spiritales cum vero Pharaone, antiquo videlicet hoste, aquis baptismatisobruit humani generis delendo peccata.
• Liber 3, Caput 18
  • Accedens autem propheta ad regem Israel, dixit ei: Vade et confortare, et scito et vide quid facias. Sequenti enim anno rex Syriae ascendet contra te. Servi vero regis Syriae dixerunt ei: Dii montium sunt dii eorum, ideo superaverunt , ( R3, 20, 22 et R3, 20, 23) et reliqua. Quod Benadab, rex Syriae semel victus, iterum instaurat praelium contra Israel,significat diabolum a malitiae suae intentione nunquam cessare. Qui licet a sanctis viris saepius vincatur, tamen iterum instaurat praelium contraillos. Et dum uno modo vincitur, alio statim vincere conatur. Hinc est quod servi regis Syriae dixerunt ei: Dii montium sunt dii eorum, ideo superaverunt nos. Sed melius est ut pugnemus contra eos in campestribus, et obtinebimus eos. ( R3, 20, 21) Quia maligni semper dolose sentientes: si spiritualibus vincuntur, incorporalibus bellum praeparare contendunt. Hoc quoque diabolus, hoc et totus exercitus ejus maxime satagunt, ut animashominumde supernis ad ima praecipitent, quo facilius eos vincere possint. Si viderint eos coelestia desiderare, terrena et caduca ad amandum ingerunt. Si viderint illos prosperitate concessa Deo gratias agere, student ut per adversafrangantur. Sed sicut regis Syriae et servorum ejus non convenit dictio cum opere: quia ubi sesuperare posse confidebant, ibi superati sunt: ita et princeps mortis saepe ibivincitur, cum exercitu suo, ubi se aestimat vincere posse: Quia infirma mundi elegit Deus, ut confunderet fortia: et ea quae non sunt, ut ea quae sunt destrueret. ( 1Co, 1) Tentabat igitur antiquus hostis beatum Job, et dum sibi substantiam ejus etfilios tradi a Domino expeteret, ut per hoc ejus animumsubverteret, nec tamen in hocpraevaleret ad extremum, ut in ipsum sibi potestas daretur, postulavit. Quo concesso, quasi mox victor existeret carnem ejus gravi ulcerevulneravit. Sed quo vehementius de prosperitate in dolore per depositum persequebatur, eovalidius per patientiam ipsius prosternebatur. Et Paulo apostolo datus est stimulus carnis suae angelus Satanae, ut eumcolaphizaret: quatenus virtus in infirmitate perficeretur (voir: 2Co, 12) .

Rabanus Maurus (780-856)

• Liber 3, Caput 20
  • Fugit quoque Benadad rex Syriae in equo cum equitibus; nec non egressus rex Israel percussit equos et currus, et percussit Syriam plaga magna ( R3, 20, 20 et R3, 20, 21), etc. Quid est quod Benadad rex Syriae, in equo cum equitibus fugere describitur, nisi quod princeps omnium iniquorum diabolus, quorum oculi sublimes sunt (Syria enim interpretatur sublimis) in equo suae superbiae confidens cum equitibus suis, scilicet omnibus superbis (quia ipse est caput super omnes filios superbiae ( Jb, 41)) ab exercitu Christi, hoc est, humilibus et Deum timentibus, superatus, in fugam vertitur? Et rex Israel percutiet equos et currus, quia de ipso rege Regum scriptum est quod currus Pharaonis, et exercitum ejus, equum et ascensorem ejus submersit in Rubro mari ( Ex, 15), dum nequitias spiritales cum vero Pharaone, antiquo videlicet hoste, aqua baptismatis obruit, humani generis delendo peccata.