V. 17 :
Et ait: Quis est titulus ille, quem video? Responderuntque ei cives urbis illius:
Sepulchrum est hominis Dei, qui venit de Iuda, et praedixit verba haec, quae fecisti
super altare Bethel.
Poètes
Hildebertus Cenomanensis 1056-1133
liber 4, v. 571. 572. 573. 574. : Aspiciens tumbam, cuius fuit illa requirit, Atque senex regi taliter unus ait: Qui fuit ex
Iuda, iacet hic, bonus ille propheta Qui fore praedixit quod
tua dextra facit.
Commentaires
Theutmirus; Claudius Taurinensis
Liber 4, Caput 2
Quanti haec poena pendenda sit, si secundum Evangelium cogitemus, ubi post corpus
occisum
nihil metuendum esse didicimus, ne membra exanimata patiantur, nec poena dicenda est.
Si autem
humanum erga suam carnem consideremus affectum, potuit inde terreri, vel contristari
vivus,
quod sensurus non erat mortuus. Et haec erat poena, quoniam dolebat animus, id de
suo corpore
futurum, quamvis cum fieret, non doleret: hactenus enim voluit Dominus servum suum
plectere,
qui non sua contumacia spreverat praeceptum ejus implere, sed aliena decipiente fallacia
obedire se credidit, quando non obedivit. Neque enim putandum est, ita fuisse interemptum
morsu bestiae, ut ad supplicium tartareum, ejus deinde anima raperetur, quando quidem
ipsum
ejus corpus idem leo qui occiderat, custodivit, jumento etiam, quo vehebatur, illaeso,
et
simul cum illa immani fera intrepida praesentia ad sui Domini funus adstante, quo
mirabili
signo apparet hominem Dei coercitum potius temporaliter usque ad mortem, quam punitum
esse
post mortem. De qua re Apostolus cum propter quorumdam offensas, commemorasset infirmitates,
mortesque multorum :
si enim nosmetipsos
, inquit,
judicaremus, a Domino non judicaremur: cum judicamur autem, a Domino corripimur,
ut non cum hoc mundo damnemur
(
1Co, 11, 31 et
1Co, 11, 32). Eum sane ipse, qui deceperat
(voir:
1Co, 11, 30)
in monumento proprio satis honorifice sepelivit, seque sepeliendum juxta ejus ossa
curavit: ita sperans parci posse ossibus suis, cum veniret tempus, quando secundum
illius
hominis Dei prophetiam
(voir:
R4, 23, 16 et
R4, 23, 17)
, Josias rex Juda in illa terra multorum eruit ossa mortuorum, eisdemque ossibus
sacrilega altaria, quae sculptilibus fuerant constituta, funestavit: pepercit quippe
illi
monumento, ubi jacebat Propheta, qui ante annos amplius quatercentos ista predixerat:
et
propter ipsum nec illius, qui eum seduxerat, sepultura violata est. Affectu namque
illo
(voir:
Ep, 5, 29)
, quo nemo unquam carnem suam odio habet, providerat cadaveri suo qui occiderat mendacio
animam suam. Ex hoc igitur, quod carnem suam quisque naturaliter diligit, et illi
poena fuit
addiscere, non eum futurum in sepulchro patrum suorum, et huic cura prospicere, ut
parceretur
ossibus suis, si juxta eum jaceret, cujus sepulchrum nemo violaret. Hunc affectum
martyres
Christi certantes pro veritate, vicerunt. Nec mirum quod contempserunt, quod non fuerant
peracta morte sensuri, qui non potuerunt eis, quos viventes sentiebant, cruciatibus
vinci.
Poterat utique Deus, qui leonem prophetae corpus, quod ipse occiderat, ulterius non
permisit
attingere, et fecit de peremptore custodem: poterat, inquam, a suorum interfectis
corporibus,
canes, quibus fuerant projecta, prohibere: poterat, et ipsorum hominum innumerabilibus
modis
tenere saevitiam, ne cadavera incendere, nec in aera dispergere auderent: sed hoc
quoque
experimentum multiplici varietati tentationum deesse non debuit, ne fortitudo confessionis,
quae immanitati persecutionis pro corporis salute non cederet, pro sepulcri honore
trepidaret;
postremo ne fides resurrectionis consumptionem corporum formidaret. Debuerunt ergo
et ista
permitti, ut etiam post haec tanti horroris exempla, martyres in Christi confessione
ferventes, hujus quoque testes fierent veritatis, in qua didicerant, eos, a quibus
sua corpora
interficerentur, postea nihil habere, quod facerent: quoniam quidquid mortuis corporibus
facerent, utique nihil facerent, quando in carne omni vita carente, nec aliquid sentire
posset
qui inde migravit, nec aliquid inde perdere, qui creavit.
Commentaires
Theutmirus; Claudius Taurinensis