Liber Quartus Regum

Gregorius I (540-604)

• Liber 4, Caput 4
  • Celare se quidem praedicatores qualiter studeant, superius in verbo Samuelis ostenditur, ubi dicitur: Ego sum Videns ( S1, 9, 19). Nunc autem quia dicit: Omnia, quae sunt in animo tuo, indicabo tibi ( S1, 9, 19); quid aliud tenemus, nisi quia saepe viri sancti, virtutes, quas habent, et abscondunt et proferunt? Sed, ut dixi, abscondunt, ne in magnis virtutibus magni videantur; proferunt eas, ut electi imitentur. Verbo itaque sapientiae, aut prophetiae spiritu se pollere asserunt, non ut venerentur, sed ut audiantur. Quare et Psalmista verbi gratiam se habere insinuans, ait: Super omnes docentes me intellexi ( Ps, 118, 99) . Certus ergo de peritia spiritus, confidenter nos invitat, dicens: Venite, filii, audite me, timorem Domini docebo vos ( Ps, 33, 12) [mauvais référencement: Ps, 33, 11]. Propheta namque se affirmabat Michaeas, cum diceret: Utinam non essem vir habens spiritum; et mendacium potius loquerer ( Mi, 2, 11) . Hinc Helisaeus de Naaman Syro dicit: Veniat ad me, et sciat Prophetam esse in Israel ( R4, 5, 8) . Hinc Paulus ait: Hebraei sunt, et ego; semen Abrahae sunt, et ego; ministri Christi sunt, et ego; ut minus sapiens dico, plus ego ( 2Co, 11, 22 et 2Co, 11, 23) . E contra autem Amos dicit: Non sum propheta, sed armentarius vellicans sycomoros ( Am, 7, 14). Hinc etiam Paulus cum se vult abscondere ad custodiam, dicit: Non sum dignus vocari apostolus, quia persecutus sum Ecclesiam Dei ( 1Co, 15, 9) . Hinc interrogatus Joannes Baptista ait: Non sum propheta ( Jn, 1, 21) . Non erat quippe ad elationem, sed erat propheta et plusquam propheta ad ministerium. Samuel ergo, ut se custodiat, ait: Ego sum Videns ( S1, 9, 19); et ut se ad lucrum exhibeat, dicit; Omnia indicabo tibi ( S1, 9, 19). Quod si aliquis vult, eodem modo intelligere potest; quia cum dicit: Ego sum Videns ( S1, 9, 19), si videntem se asserit, ad hoc dicit ut bonum, quod habet, cum electis communicet. Ut ergo quod asserit, probet, subsequenter adjungit; Omnia indicabo tibi ( S1, 9, 19). Quod sanctae Ecclesiae doctores agunt; quia dum virtutes mentium intuentur, et vitia; et mederi vitiis, et promovere virtutes evidenter sciunt. Omnia ergo, quae sunt in corde, indicat, quando virtutis viam, quam bonus auditor cupit tenere, ipse documento manifestae eruditionis dignatur exponere. Quod si magnus est, et bona non solum agere, sed etiam praedicare disposuit. Omnia, quae sunt in ejus corde praedicatores, indicant; quando eorum mentibus aperiunt, quidquid cupiunt de doctrina. Quia vero ei, cui loquitur, eum significat, qui ad lucra praedicationis innititur, subdit, atque ait: Et de asinis, quas perdidisti nudius tertius, ne sollicitus sis, quid inventae sunt ( S1, 9, 20).

Angelomus Luxovensis(-c.895)

• Liber 4, Caput 5
  • Cumque legisset rex Israel litteras, scidit vestimenta sua, et ait: Nunquid Deus ego sum ut occidere possim et vivificare? Quia iste misit adme ut curem hominem a lepra sua. Animadvertite et videte, quod occasiones quaerat adversum me. Quod cum audisset Elisaeus vir Dei, scidisse videlicet regem Israel vestimenta sua, misit ad eum, dicens: Quare scidisti vestimenta tua? ( R4, 5, 7 et R4, 5, 8) Quid significat rex iste Israel, qui audita legatione Syriae, de salute apropheta Israel quaerente expavit, nisi sacerdotes, scribas et pharisaeos, rectoresJudaeorum? Qui, considerantes quod undique plebes ad Redemptorem nostrum salutis suaecausa veniebant, quasi blasphemiam existimantes, vestimenta sua scindebant, sicut inEvangelio (voir: Mt, 26) principem sacerdotum, audita Christi praedicatione, fecisse legimus. Sed licet rex Israel in tali auditu pertimescat, tamen propheta Dei quos ad semigrassecognoverat, ad se pervenire persuadebat, dicens: Veniat ad me, et sciat esse prophetam in Israel. ( R4, 5, 8) Et Dominus noster: Quos praescivit, hos et vocavit, et quos vocavit, illos et justificavit. ( Rm, 8)