V. 4 :
Porticum vero ante frontem, quae tendebatur in longum iuxta mensuram
latitudinis domus, cubitorum viginti: porro altitudo centum viginti cubitorum
erat: et deauravit eam intrinsecus auro mundissimo.
Poètes
Commentaires
Beda (672-735)
Liber 1, Caput 11
Quare in lib. Regum
(voir:
S2, 6)
dicatur, quod templum habebat XXX cubitos in altitudine, cum in lib.
Paralip.
(voir:
Ch2, 3, 4)
habeatur CXX.
Quod in constructione templi dicitur in libro Regum, quod habebat triginta
cubitos in altitudine, cum in libris Paralipomenon scriptum sit:
Porro altitudo centum viginti cubitorum erat
(
Ch2, 3, 4), nequaquam discrepare, sed utrumque verum esse noscendum est.
Nam, ut Josephi narrat Historia: Triginta erant cubiti a pavimento usque ad
medium coenaculum, triginta rursus a medio usque ad tertium, quousque
porticuum, quae templo ab Australi, et Occidentali, et Septentrionali latere
cohaerebant, altitudo pertingebat, id est, simul sexaginta; deinde alii
sexaginta usque ad supremum domus tectum: itaque tota ejus altitudo centum
viginti cubitis adimpletur
(voir:
Antiq, 8, 3)
.
Auctor incertus
Liber 3, Caput 9
Domus autem quam aedificabat Salomon Domino, habebat
sexaginta cubitos in longitudine, et viginti cubitos in
latitudine, et triginta cubitos in altitudine
(
R3, 6, 2).
Quod in constructione templi dicitur in libro Regum, quia habebat
triginta cubitos in altitudine, cum in libro Paralipomenon scriptum sit:
Porro altitudo centum viginti cubitorum erat
(
Ch2, 3, 4), nequaquam discrepare, sedutrumque verum esse noscendum
est.
Nam ut Josephi refert historia, triginta erant cubiti a pavimento usque
admedium coenaculum, triginta rursus a medio usque ad tertium, quo
usqueporticorum, quae templo ab australi et occidentali et
septentrionali laterecohaerebant, altitudo pertingebat, id est, simul
sexaginta; deinde aliisexaginta usque ad supremum domus tectum.
Itaque tota ejus altitudo centum viginti cubitis implebatur.
Longitudo autem domus longanimitatem designat sanctae Ecclesiae, quae
inexsilio peregrinationis hujus patienter adversa quaeque tolerat, donec
adpatriam, quam exspectat, perveniat.
Latitudo insinuat charitatem, quae dilatato sinu mentis non solum
amicos inDeo, sed et inimicos gaudet diligere propter Deum, donec veniat
tempus quandosive ad pacem suam conversis, funditus exstinctis, cum
solis gaudeat amicis inDeo.
Altitudo spem denuntiat futurae retributionis, cujus intuitu libenter
infimaquaeque, sive quae demulcent, seu quae adversantur contemnit,
usque dumutrisque transcensis, sola mereatur videre bona Domini in
terra viventium.
Unde apte longitudo domus sexagenario cubitorum numero
comprehenditur;senarius namque numerus, in quo mundus factus est,
perfectionem solet designarebonorum operum.
Et necesse est nos ita per longanimitatem molestias ferre
nostraeperegrinationis, ut merito bonae operationis, promissam patriam,
cumapparuerit, valeamus intrare.
Latitudo vicenario numero determinatur, propter geminam ejusdem
charitatis,qua Deum et proximum amamus, distantiam.
Altitudo tricenarii propter fidem sanctae Trinitatis, quae unus est
Deus, incujus visione cuncta spei nostrae desideria suspenduntur.
Sex ergo ad operis perfectionem, duo ad dilectionem Dei et proximi,
triapertinent ad spem divinae visionis.
Singuli autem numeri recte per decem multiplicantur, quia non nisi per
fidemet custodiam decalogi legis vel patientia nostra salubriter
exercetur, velcharitas utiliter accrescit, vel spes sublimiter ad
aeterna desideriaraptatur.
Et porticus erat ante templum viginti cubitorum longitudinis,
juxta mensuram latitudinis templi, et habebat decem cubitos
latitudinis ante faciem templi
(
R3, 6, 3).
De hac porticu in libro Paralipomenon ita scriptum est:
Porticus vero ante frontem, quae tendebatur in longum juxta
mensuram latitudinis domus, cubitorum viginti
(
Ch2, 3, 4).
Patet ergo quia porticus haec ad orientalem templi partem facta
est.
Templum namque conversum erat ad orientem, sicut et tabernaculum,
habebatque ostium porticus ante ostium templi, juxta quod historicus
Judaeorum Josephus apertissime docet
(voir:
Ant, Jud, 8, 3)
, ita ut solaequinoctialis
oriens directis radiorum suorum lineis per ostia tria, porticividelicet,
et templi, et oraculi, arcam testamenti perfundere posset.
Quia vero templum sanctam Ecclesiam designat, porticus quae erat ante
templumet prior lumen solis accipere solebat, quid aptius quam illam
ejus partem, quae Dominicae incarnationis tempora praecessit, typice
denuntiat, in qua sunt patriarchae et prophetae, qui orientem huic mundo
Solem justitiae susceperunt primi, et nascenti Domino in carne
testimonium sive vivendo, sive praedicando,sive nascendo, seu etiam
moriendo praebuerunt? Ostium ergo templi Dominus est, quia
nemo venit ad Patrem, nisi per ipsum
(
Jn, 14, 6), et qui alibi dicit,
Ego sum ostium; per me si quis introierit, salvabitur
(
Jn, 10, 9).
Ostium porticus, sermo propheticus est, qui quasi recto calle
ingredientes adostium templi perducebat, et gratiam Domini Salvatoris,
qua mundum eratredempturus, praedicabat.
Factura ergo porticus tota fideles illius temporis signat.
Ostium vero in porticu doctores, qui caeteris lucem vitae, januamque
intrandiad Dominum pandebant, exprimit.
Et bene unum ostium, propter consonam in omnibus sanctis fidem ac
dilectionemveritatis.
Quae videlicet porticus juxta latitudinem templi viginti cubitis longa
erat,quia nimirum antiqui justi multa diu patientia et longanimitate
exspectabant,quando apparens in carne Dominus novam Evangelii gratiam
mundo afferret, nonacceptis ipsis promissionibus, sed a longe eas
aspicientes et salutantes.
Aequabant ergo longitudine sua latitudinem templi, quia per
longanimitatemmentis devotae desiderabant videre dilatationem Ecclesiae
in charitate Dei,quae est in Christo Jesu Domino nostro.
Qui quamvis tempore adhuc fuerint a sacramentis Dominicae
incarnationisseparati, fide tamen ac praedicatione fuerunt
proximi.
In hujus sacratissimae porticus prima fronte fuerunt beatus protomartyr
Abel,et Seth, et Enos, caeterique justi mundi originalis.
In intimo autem penetrali et quasi prope murum templi mysticum,
obtinuerelocum parentes beati praecursoris Domini, Simeon et Anna,
caeterique qui, etsinativitatem ejus videre meruerunt, ad auditionem
tamen doctrinae ejus, et adperceptionem sacramentorum ejus pervenire
nequiverunt.
Quae bene porticus decem cubitis erat lata, quia tales etsi necdum
verba sivemysteria Evangelii, quae erant per Dominum tradenda,
receperunt, praeceptatamen decalogi, quae perceperunt, perfecta
dilectione dilatati in Dominoservabant.
Theutmirus; Claudius Taurinensis
Proemium, Caput 2
1.
Et suscitabo mihi Sacerdotem fidelem.
(
S1, 2, 35)
2.
Et non cecidit ex omnibus verbis ejus in terram.
(
S1, 3, 19)
3.
Et percussit de populo septuaginta viros, et quinquaginta plebis
(
S1, 6, 19) (Vulgatus tamen interpres habet:
quinquaginta millia plebis
.)
4.
Ex qua die mansit area
(
S1, 7, 2) (Vulgatus addit:
Domini
)
in Cariathiarim, multiplicati sunt dies ejus
(
S1, 7, 2) etc.
5. Quod ait Jonathan ad David:
Si vixero, facies mihi misericordiam
(
S1, 20, 14) etc.
6.
Fecit Salomon festivitatem celebrem et omnis Israel cum eo.
(
R3, 8, 65)
7.
In diebus ejus aedificavit de Achiel de Bethel Hierico.
(
R3, 16, 34) (At Vulgatus habet:
Hiel de Bethel.
)
8.
Haec faciant mihi dii, et haec addant, si suffecerit pulvis Samariae pugillo
universi populi, qui sequitur me.
(
R3, 20, 10) (Sed Vulgatus habet
pugillis.
)
9.
Tertia pars vestrum introeat Sabbato, et observet excubitum domus regis.
(
R4, 11, 6) (At in nostra versione legitur excubias.)
10. Quod ait Abigail ad David:
Si enim surrexerit homo aliquando persequens te,
(
S1, 25, 29) etc.
11.
Et praecepit, ut docerent filios Juda arcum.
(
S2, 1, 18)
12.
Et percussit Moab, et mensus est eos funiculo.
(
S2, 8, 2)
13.
Ipse esset quasi tenerrimus ligni vermiculus.
(
S2, 23, 8) (Vulgatus habet
est
.)
14.
Ipse descendit, et percussit leonem in media cisterna.
(
S2, 23, 20)
15. De templo,
quod habebat triginta cubitos in altitudinem.
(
R3, 6, 2) Et in libro Paralipomenon
habebat centum viginti
(
Ch2, 3, 4).
16.
Ostium medii lateris in parte erat domus dexterae
(
R3, 6, 8).
17.
Texitque domum laqueariis cedrinis
(
R3, 6, 9). (At in Vulgata habetur:
texit quoque.
).
18.
Cumque imminerent vectes, et apparerent summitates eorum foris sanctuarium,
(
R3, 8, 8) etc. (At legendum
eminerent,
uti habet communis lectio.)
19.
Produxitque filium regis, et posuit super eum diadema, et testimonium.
(
R4, 11, 12).
20.
Et non fiebat ratio iis hominibus, qui accipiebant pecuniam.
(
R4, 12, 15).
21.
Ipse percussit Edom in valle Salinarum.
(
R4, 14, 7).
22.
Ipse restituet terminos Israel ab introitu Emath.
(
R4, 14, 25) .
23.
Et unaquaeque gens fabricata est deum suum.
(
R4, 17, 29) (Lectionem hanc proponit rectissime Vulgata, et sequitur clariss. Zacharias: at in
exemplari ad me misso legitur
domum suam
.)
24.
Ubi est deus Emath, et Arphath ! Ubi
(
R4, 18, 34) etc. (Vulgata
Arphad
.)
25.
Ascendit umbra decem lineis.
(
R4, 20, 9) (At legendum est cum Vulgata:
Vis, ut ascendat,
etc.
nisi vis
indicari versic. 11.
jam descenderat,
(
R4, 20, 11) etc.)
26.
Quae habitabat Jerusalem in secunda.
(
R4, 22, 14).
27.
Contaminavit quoque Topheth, quod est in valle filii Ennon.
(
R4, 23, 10).
28.
Abstulit quoque equos, quos dederant reges Juda Soli.
(
R4, 23, 11).
29.
Excelsa quoque, quae erant in Jerusalem, ad dexteram partem montis
offensionis,
(
R4, 23, 13) [mauvais référencement: R4, 23, 15]
etc.
30.
Et transtulit omnem Jerusalem, et universos principes
(
R4, 24, 14) etc.
Commentaires
Beda (672-735)
Auctor incertus
Theutmirus; Claudius Taurinensis