V. 10 :
miserunt ergo arcam Dei in Accaron cumque venisset arca Dei in Accaron exclamaverunt
Accaronitae dicentes adduxerunt ad nos arcam Dei Israhel ut interficiat nos et populum
nostrum
Poètes
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 3, Caput 3
Potest autem per hoc, quod Azotii dicunt: Non maneat arca apud
nos, eorum, qui de eisdem Gentibus et verbum fidei
audierunt, et ad aeternam vitam minime praedestinati credere noluerunt,
perversitas designari. Circumducere ergo arcam Dei satrapis
fuit, sanctis praedicatoribus ejus verbum veritatis subtrahere, atque
illis, qui digni erant, mysteria fidei revelare. Circumducta
ergo est arca: quia fidei nostrae sacramenta ab aliorum notitia sublata
sunt, atque aliis revelata. Unde et cum circumduceretur,
interfectio magna nimis per singulas civitates fieri perhibetur: quia
ubicunque verbum ducebant fidei, gratia multiplicabatur
conversionis. Et quia ubicunque praedicabant, inter eos qui
credebant erant qui praedestinati ad aeternam vitam non erant, sequitur:
Miserunt arcam Dei in Accaron.
Cumque venisset arca Dei in Accaron, exclamaverunt
Accaronitae, dicentes: Miserunt ad nos arcam Dei, ut
interficiat nos et populum nostrum. Miserunt
ergo et congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum,
qui dixerunt: Dimittite arcam Domini in locum
suum
(
S1, 5, 10 et
S1, 5, 11).
Commentaires
Gregorius I (540-604)