V. 11 :
et posuerunt arcam Dei super plaustrum et capsellam quae habebat mures aureos et
similitudinem anorum
Poètes
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 3, Caput 4
Nam si in fine deficiunt, aperte cognoscitur, quia bona eorum principia
a Domino non fuerunt. Unde et subditur: Sin autem
minime, scimus quia nequaquam manus ejus tetigit nos, sed casu
accidit. Manus Domini quid est, nisi
unigenitus Patris aeterni? Manu namque Domini non tanguntur,
qui non inspiratione divini verbi, sed subita deliberatione cordis sui a
pristina conversatione separantur. Qui certe tanto celerius
ab incoepta bonitate deficiunt, quanto quod per arctam viam ingredi ad
aeternam patriam proposuerant, qua fortitudine exsequendum esset,
praecogitare nescierunt. Quare apte dictum est: Casu
accidit. Quod enim casu accidit, subito et
sine consilio et provisione contingit. Cum ergo hi qui a
mundi amore, sive qui ab infidelitate discessisse videbantur conversi,
ad prioris vitae nequitiam reviviscunt, aperte cognoscitur, quia non
manu Domini, ut videbantur interfecti, sed accidente casu a pristina
sint conversatione separati. Sequitur:
Fecerunt illi hoc modo, et tollentes duas vaccas
junxerunt ad plaustrum, vitulosque earum clauserunt domi, et
posuerunt arcam Dei super plaustrum, et capsellam quae
habebat mures aureos et similitudines anorum
(
S1, 6, 10 et
S1, 6, 11). Quia haec supra latius exposita sunt, quid
jam in se de spiritali eruditione contineat ipsa profectio arcae,
videamus. Nam sequitur:
Ibant autem in directum vaccae per viam quae ducit
Bethsames, et itinere uno gradiebantur, pergentes et
mugientes: et non declinabant neque ad dexteram, neque ad
sinistram
(
S1, 6, 12).
Commentaires
Gregorius I (540-604)