V. 5 :
dixeruntque ei ecce tu senuisti et filii tui non ambulant in viis tuis constitue
nobis regem ut iudicet nos sicut universae habent nationes
Poètes
Hildebertus Cenomanensis 1056-1133
liber 1 , v. 41. 42. : Ut det eis regem poscunt populi Samuelem, Quod Dominus reprobat, cum fieri iubeat.
Petrus Riga
liber 1 , v. 258. 259. 260. 261. : Ast eius pueri, non iussa paterna sequentes,
Munera ceperunt nequitiamque sequi;
Quos populus non ferre ualens sibi querit inungi
Regem, par aliis gentibus esse uolens.
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 4, Caput 1
Ecce qui prophetiae spiritu plenus fuerat, ii, quos judices Israeli
ponebat, quia post avaritiam postmodum declinare debebant, et munera
accipere, et pervertere judicium, non cognovit. Quid ergo
mirum, si falli in disponendis ordinibus possunt, qui prophetiae gratiam
non accipiunt: si ii qui prophetiae spiritum habent, eumdem spiritum ad
disponenda cuncta non habent? Quis autem de tanto viro
dubitet, quia si futuram perversitatem filiorum praenosceret, eos utique
forensibus honoribus non praeferret? Qui ergo reprobos
scienter provehunt, hoc prophetae exemplo sibi blandiri nequaquam
possunt: quia tunc solum innoxie agitur, cum in eis, tempore quo promoti
sunt, subsecutae iniquitatis signa nulla patuerunt. Quare et
apte ii, qui judices Israeli a Samuele positi sunt, cum ponerentur, ejus
filii dicebantur: ut ex eo non solum per carnem credantur geniti, sed
etiam conversationis ejus splendoribus adornati. Quare et
eorum nomina caute assignantur: ut ex titulo nominis, illa, quae tunc
eis inerat, cognoscatur forma virtutis.
Nomen, inquit, uni Johel, alterius Abia, judicum in
Bersabee. Sed et de illis, qui post
acceptam dignitatem declinasse ad avaritiam dicuntur, aperte ostenditur:
quia antequam ejusdem dignitatis culmen attingerent, in eis futurae
pravitatis signa nulla videbantur. Sed ecce, dum pastorum
solatia attendimus, gregis Dominici non parva pericula
iutuemur. Nam steterunt subditi, sed in culmine praelationis
positi prophetae filii ceciderunt: ut si nobis sub cura majorum positis
indesinens sanctae vitae studium, aut securitas magnae conversationis
arrideat, praeesse tamen aliis non habeamus in appetitu desiderii, sed
in magnitudine timoris. Sed carnales quique, dum sola
visibilia attendunt, spiritalem sanctorum conversationem cognoscere non
merentur. Pastorum quidem sanctae Ecclesiae culmen aspiciunt,
sed cogitare nesciunt, quam inviti illi intus decorem tollerent, quem in
splendore culminis foris tenent, quod sublimitatem honoris in
oppressionem magni sustinent oneris, quod magno desiderio fugiunt, quod
exteriori ministerio prosequuntur. Testante etenim egregio
doctore didicimus, quod
animalis homo non percipit ea quae sunt spiritus
Dei
(
1Co, 2, 14). Unde et tanto dementius carnalia sequens
errat, quanto per discretionis virtutem spiritalia nulla jam
penetrat. Et nonnulli tales in tantum dementiae malum
proficiunt, ut commovere ipsum etiam statum ecclesiastici culminis non
vereantur. Unde et sequitur:
Congregati ergo universi majores natu ex
Israel venerunt in Ramatha, dixeruntque ei: Ecce tu
senuisti, et filii tui non ambulant in viis
tuis. Constitue super nos regem, ut judicet
nos sicut universae habent nationes
(
S1, 8, 4 et
S1, 8, 5).
Angelomus
Luxovensis(-c.895)
Liber 1, Caput 8
Congregati ergo universi majores natu Israel, venerunt ad Samuelem in
Ramatha, dixeruntque ei: Ecce tu senuisti, et filii tui non ambulant in viis tuis,
constitue nobis regem, ut judicet nos,
(
S1, 8, 4 et
S1, 8, 5) etc. Quid enim significabat quod seniores Israel, reprobatio Samuele
propheta, regemsibi petierunt, nisi hoc quod in adventu Salvatoris impletum esse
cognoscimus: quandoscribae et Pharisaei, repulso. Domino Jesu Christo vero
sacerdote, regem sibi elegerunt, clamant:
Non habemus regem nisi Caesarem.
(
Jn, 19, 15) [mauvais référencement: Jn, 19] Unde Samuel, qui interpretatur nomen ejus Deus, reprobatus asenioribus
Israel, Dominum ac Redemptorem significat. Saul vero, qui dicitur
petitus seu petitio, suo quod a populopostulatuslegitur, Barrabas
intelligitur, quem dimitti sibi petierunt: qui Saul filiusCis, filius Abiel, fuisse
legitur. Cis enim interpretatur durus vel vomens. Abiel
vero pater meus dicitur, quorum nominum interpretationes ad duritiem, et ad
vomitummalitiae Judaeorum pertinent, qui, Deum Patrem confitentes, Filium in
passionenegaverunt, dicentes: Tolle hunc, et dimitte nobis Barrabam: non
intelligentes, quiaqui negat Filium negat et Patrem, qui misit illum.
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Angelomus Luxovensis(-c.895)