V. 14 :
dixitque ei usquequo ebria eris digere paulisper vinum quo mades
Poètes
Hildebertus Cenomanensis 1056-1133
liber 1 , v. 5. 6. : Anna sacerdoti reputatur Heli temulenta, Cum tacet in templo, flensque movet labia.
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 1, Caput 1
Hoc nimirum etiam juxta historiam Actuum apostolorum agnovimus, quia
diebus Pentecostes sancti apostoli ebrii crediti sunt, cum, accepta
sancti Spiritus plenitudine, Christi magnalia omni lingua loquerentur
(voir:
Ac, 2, 4)
. Spiritualiter autem sancta Ecclesia ebria creditur,
quam Judaea non aestimat vera asserere, sed haeretica, et falsa
praedicare. Ebria tamen erat, non potatione erroris, sed
repletione Spiritus sancti. Etenim mutare cor, mentem
alienare consuevit ebrietas. Mutato autem corde pergebat, qui
nuper domos intrans, fideles quosque minis terrens, caedibus lanians,
jam eum quem persecutus Jesum fuerat verum esse omnipotentis Dei Filium
praedicabat
(voir:
Ac, 9, 20)
. Unde et superioris sensus insaniam sese perdidisse
glorians, dicit:
Qui prius fui blasphemus, et persecutor, et contumeliosus,
sed misericordiam consecutus sum, quia ignorans feci
(
1Ti, 1, 13). Aliud cor se accepisse testificans, ait:
Nos autem sensum Christi habemus
(
1Co, 2, 16). Unde et tanto attentius praedicabat, quanto in sensu
Christi vim majoris dilectionis acceperat. Sed dum ardenter
sancta Ecclesia diligeret, dum fiducialiter ea quae diligebat
praedicaret, Judaeorum sacerdotium ejus verba in onere impatientiae, non
in suavitate devotionis, habuit. Quare et sequitur:
Dixitque ei: Usquequo ebria eris?
Et quia ei silentium indicere tentavit, adjunxit:
Digere paulisper vinum, quo mades.
(
S1, 1, 14)
Angelomus
Luxovensis(-c.895)
Liber 1, Caput 1
Factum est ergo cum illa multiplicaret preces coram Domino, ut Heli
observaret os ejus.Porro Anna loquebatur in corde suo, tantumque labia illius
movebantur, et vox penitus non audiebatur. Aestimavit igitur eam Heli temulentam,
dixitque ei: Usquequo ebria eris? Digere paulisper vinum quo mades. Respondens
Anna, Nequaquam (inquit), domine mi. Nam mulier infelix nimis ego sum, vinumque et
omne quod inebriare potest non bibi, sed effudi animam meam in conspectu Domini.
Ne reputes ancillam tuam quasi unam de filiabus Belial, quia ex multitudine
doloris et moeroris meilocuta sum usque in praesens.
(
S1, 1, 12,
S1, 1, 13,
S1, 1, 14,
S1, 1, 15 et
S1, 1, 16) Belial interpretatur absque jugo. Nota quod hi qui
ebrietatemsectantur, filii Belial vocitentur: hoc loco impletur illud quod scriptum
est,
Homo videt in facie, Deus autem intuetur cor,
(
S1, 16) quia Heli tantum os deprecantis Annae intuebatur, et vocem ejus penitus
nonaudiebat, sed motum labiorum cernebat, aestimabat ebriam esse. Illa
autem, quia sursum elevabat cor et confitebatur Domino in toto corde suo,respexit
Dominus ad orationem ejus, et non sprevit preces illius. Nobisque optimus
modus orandi ad exemplum datus est (sicut in sequentibus pleniusdicturi sumus), ut
non
in multiloquio formemus preces nostras ad Dominum, sed incompunctione cordis et
effusione lacrymarum, nos exaudiri ab eocredimus: quia
sacrificium Deo est, spiritus contribulatus, cor contritum et humiliatum Deus
non spernit
(
Ps, 50, 19) [mauvais référencement: Ps, 50]. Quod tunc digne fit, si, oratione completa, nos in eodem tenore
justitiaepermanebimus. Unde et sequitur.
Rabanus Maurus
(780-856)
Liber 1, Caput 1
Factum est ergo, cum illa multiplicaret preces coram
Domino, ut Heli observaret os ejus. Porro Anna loquebatur in
corde suo, tantumque labia illius movebantur, et vox penitus non
audiebatur. Aestimabat ergo eam Heli temulentam, dixitque ei,
Usquequo ebria eris? digere paulisper vinum, quo mades.
Responditque Anna: Nequaquam, inquit, domine. Nam mulier infelix
nimis ego sum. Vinumque et omne quod inebriare potest non bibi.
Sed effudi animam meam in conspectu Domini. Ne reputes ancillam
tuam quasi unam de filiabus Belial, quia ex multitudine doloris
mei locuta sum usque in praesens,
(
S1, 1, 12,
S1, 1, 13,
S1, 1, 14,
S1, 1, 15 et
S1, 1, 16) et reliqua. Belial interpretatur absque jugo.
Nota quod hi qui ebrietatem sectantur filii Belial vocitentur; hoc loco
impletur illud quod scriptum est:
Homo videt in facie, Deus autem intuetur cor.
(
S1, 16, 7) Quia Heli tantum os deprecantis Annae intuebatur, et vocem ejus
penitus non audiebat, nec motum labiorum cernebat, aestimabat ebriam
esse. Illa autem quia sursum elevabat cor, et confitebatur
Domino in toto corde suo, respexit Dominus ad orationem ejus, et non
sprevit preces illius. Nobisque optimus modus orandi ad
exemplum datus est, ut non in multiloquio formemus preces nostras ad
Dominum, sed in compunctione cordis et effusione lacrymarum nos exaudiri
ab eo credamus, quia
sacrificium Deo spiritus contribulatus, cor contritum et
humiliatum Deus non spernit.
(
Ps, 50, 19) [mauvais référencement: Ps, 50] Quod tunc digne fit, si, oratione completa, nos eodem tenore
justitiae permanebimus. Unde et sequitur:
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Angelomus Luxovensis(-c.895)
Rabanus Maurus (780-856)