V. 13 :
dixit ei Saul benedictus tu Domino implevi verbum Domini
Poètes
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 6, Caput 2
Venit quippe ad Saul, ut superbum deponat, quem humilem ad regni culmen
extulerat. Quem qualis erat invenit, non qualem se superbiae
signis ostenderat. Quid est ergo, quod holocaustum Domino
Amalech primitias offert, nisi quia nonnulli et prave vivunt, et placere
se Deo per aliorum profectum arbitrantur? Et quia non parum
placere credunt Deo quod offerunt, non sacrificium aut victimam, sed
holocaustum offerre perhibentur. Initia vero praedarum
dicuntur, ut in Samuele summi et electi antistitis vigilans studium
designetur, a quo malorum principia velociter comprimuntur.
Quasi dicat: Valde festinus occurrit, quo absente nec initium
holocaustorum habere liberum potuit. Possunt initia praedarum
intelligi electa quaeque de praedis. Quae aperto ore lubrici,
sed occulta caecitate percussi offerunt, quando inde se placere Deo
credunt, quod in auditoribus suis ea perimunt, quae in se vivere
permittunt. Quasi enim indiscrete offerentem apertius
reprehendens dicat: Illud vivum offerebat, quod melius offerret
exstinctum. Nam si juxta verba Domini praedam omnem in
Amalech exstingueret, holocaustum omnino acceptabile omnipotenti Deo
obtulisset. Sic nimirum et doctor lubricus, si cuncta
blandimenta carnis, quae loquendo reprobat, volendo reprobaret,
holocaustum combureret, quod reprobari non posset. Quid est
ergo, quod dicitur, quia
offerebat praedarum initia, quae attulerat de
Amalech,
(
S1, 15, 12) nisi quia caeci cordis caligo damnatur, quod sic de eo reputat,
quod prodest aliis, ut videre negligat, quod obest sibi?
Quasi dicat: De illo quasi victor gaudebat victor in aliis, quod in se
vivum et invictum portabat. Et quia plerumque tam dementer
insaniunt, ut etiam ipsis electis et summis praedicatoribus praetextum
virtutis offerre conentur. Sequitur:
Et dum venisset Samuel ad Saul, dixit Saul?
Benedictus tu a Domino, implevi verbum Domini.
(
S1, 15, 13)
Liber 6, Caput 2
Verbum Domini fuit, ut Amalech delere debuisset. Quid est
autem, quod dicit, implevi verbum Domini, nisi quia
culpa fornicationis quo foedior cernitur, eo a reprobis studiosius
occultatur? Quia ergo ii, qui eidem fornicationis vitio
subjecti sunt, semper latere appetunt, in eorum typo et Amalech Saul
demoliri despexit, et ad Samuelem dixit:
Implevi verbum Domini.
(
S1, 15, 13) Quasi dicat: Et in aliis libidinem domui, et in meipso
ejus blandimenta peremi. Et quia blanda adulatione summi viri
flectere mentem nititur, praemisit, dicens:
Benedictus tu a Domino.
(
S1, 15, 13) Quasi dicat: Hoc quidem ego egi, sed agere non meis
viribus, sed tuis meritis, et intercessionibus potui. Sed
perfecti viri audire laudes suas possunt, a rigore autem justitiae
flecti nequeunt. Quare et subditur:
Dixitque Samuel: Et quae est haec vox gregum, quae resonat
in auribus meis, et armentorum, quam ego audio?
(
S1, 15, 14)
Commentaires
Gregorius I (540-604)