V. 2 :
haec dicit Dominus exercituum recensui quaecumque fecit Amalech Israheli quomodo
restitit ei in via cum ascenderet de Aegypto
Poètes
Hildebertus Cenomanensis 1056-1133
liber 1 , v. 67. 68. : Obsequium Samuel Saul iniungit properandum, Ut perimens Amalech deleat omne suum.
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 6, Caput 1
Et dixit Samuel ad Saul: Me misit Dominus ungere te in
regem super populum ejus Israel. Nunc ergo audi
vocem Domini. Haec dicit Dominus exercituum:
Recensui quaecunque fecit Amalech Israeli, quomodo restitit
ei in via, cum ascenderet de Aegypto. Nunc ergo
vade, et percute Amalech, et demolire universa
ejus.
(
S1, 15, 1,
S1, 15, 2 et
S1, 15, 3)
Liber 6, Caput 1
Superius Amalech luxuriae vitium designare diximus, quae velut lambit,
dum voluptatem blandiendo suggerit. Profectus ergo
conversationis ostenditur, eo quod superius a Saul percussus asseritur,
et nunc non simpliciter jubetur percuti, sed omnia ejus
demoliri. Primo quidem hunc doctor percutit, quando per ejus
verbum agitur, ut pudicitia in conversorum cordibus et corporibus
teneatur. Quasi enim percussa est libido, quando caro armis
pudicitiae qualitercunque subacta est, et perfecte subacta non
est. Nam qui luxuriae jam inquinamenta deserit, sed adhuc
motus turpes ex se contra se insurgentes sentit, jam opus nefarium non
exercet, sed tamen abigere hoc a cogitatione non potest.
Saepe invitus et incautus ad immundas cogitationes trahitur, sed ea quae
negligendo intus cogitat, carnem foris excitant, ut ad turpes motus
voluptatis surgat. Quid ergo est quod percussus Amalech
iterum percuti et demoliri praecipitur, nisi quia praedicator eos quos
ad pudicam vitam erudit, promovere debet ad perfectionem
virtutis? Iterum ergo jubetur Amalech percuti, quia adhuc non
bene interfectus vivit. Iterum Amalech percutitur, cum verbis
doctoris illi etiam motus qui carnem pulsant eliduntur, cum ob hoc
coronari subditos doctor docet, ut sic corpus domare debeant, ut ad
illecebrosos motus nequaquam surgat. Sed quia nunquam sic
caro restringitur, si mens ad immunda cogitando labitur, post
percussionem, Amalech demoliri praecipitur. Percutitur ergo
in corpore, demolitur in corde, dum caro digne per abstinentiam teritur,
et mens a cunctis immundis cogitationibus refrenatur. Quo in
loco priora etiam consideranda sunt, quae ex persona Domini Samuel
loquitur, dicens:
Recensui quaecunque fecit Amalech Israeli, quomodo restitit
ei in via, cum ascenderet de Aegypto.
(
S1, 15, 2)
Liber 6, Caput 1
Quid est quod Amalechitarum opera recensentur, nisi quia luxuriae
inquinamenta Deo valde odibilia sunt? Unde beatus Paulus
apostolus dicit:
Omne peccatum extra corpus est, qui autem fornicatur, in
corpus suum peccat.
(
1Co, 6, 17) Item dicit:
Fornicatores et adulteros judicabit Deus.
(
He, 13, 4) Hinc etiam acrius increpans, et a regno Dei eos
segregans, ait:
Neque immundi regnum Dei possidebunt.
(
Ep, 5, 5) Cur luxuria recensetur, nisi quia justitia Dei
peccator projicitur, quando ad perpetranda ejus inquinamenta
curvatur? Qui ergo recensetur ut cadat, aliquando recensetur
ut pereat, aliquando recensetur ut surgat. Et quia post tanta
temporum spatia recensita, Amalech facta memorantur, utcunque nobis
insinuatur; quia tales aliquando post longa tempora
resipiscant. Ipsa autem ejus opera exprimuntur, cum dicitur:
Quomodo restitit ei in via cum ascenderet de
Aegypto.
(
S1, 15, 2) Israel videns Deum dicitur. Qui quia de
Aegypto perhibetur ascendere, noviter conversos insinuat, qui peccatorum
tenebras et ima deserunt, et ad lumen veritatis accedunt, et montem boni
operis ascendunt.
Liber 6, Caput 1
Quid item est quod depositis manibus vincitur, nisi quia saepe per
audaciam pravi operis, ipsa etiam tollitur pulchritudo
castitatis? Saepe ex toto non tollitur, sed cum infirmantibus
operibus infirmatur. Inter opera quidem, et labores
spirituales, contra stimulos carnis fortes sumus, sed si quasi fessi a
solitae conversationis rigore torpescimus, vel mollescimus, dum paulatim
negligimus, aculei carnis insurgunt, qui quasi depositis Moysi manibus
Israelem vincunt
(voir:
Ex, 17)
. Ne ergo manus lassescant, Aaron et Hur lapidem
supponant, et graves Moysi manus deponi nequaquam sinant.
Aaron quidem, mons fortitudinis, Hur, ignis vocatur. Quando
enim lassescimus consideratis coelestibus roboramur. Mons
ergo fortitudinis quid est, nisi altitudo supernae
contemplationis? Quae profecto, quia in electo corde sine
magna charitate non est, mons fortitudinis Moysi adstare recte
perhibetur. Qui nimirum lapidem supponunt, et manus
sustinent, quia qui summa coelorum praemia ardenter aspicit,
fortitudinem magnam sumit, et bene operari, et conditorem exorare non
desinit. Quia ergo valida sunt, et omnino violenta bella
carnis, ascendenti Israeli Amalech restitisse apte
perhibetur. Regi igitur Propheta praecipit dicens:
Audi vocem Domini. Recensui quaecunque fecit
Amalech Israeli.
(
S1, 15, 1 et
S1, 15, 2)
Liber 6, Caput 2
Ista vero omnia moraliter intellecta, libidinum pugnas atque victorias;
sed ad historiam, superborum et inobedientium tumorem
designant. Nam praeceptum a Domino Saul fuerat, ut Amalech
sic deleret, ut alicui eorum non parceret, nihilque
concupisceret. Qui ergo et regi Amalech pepercisse, et
optimis quibusque rebus asseritur, superbus et inobediens aperte
monstratur. Sed fortasse praeceptum contempsit: quia hoc a
propheta, non a Domino audivit. Qui certe sic prophetam
audire debuit, ut auctoritatem attenderet, quam praemisit.
Nam praecepturus propheta, ut Amalech regem percuteret, praemisit
dicens:
Haec dicit Dominus;
(
S1, 15, 2) ut praeceptum quod per hominem audisset, quasi hominis despicere
non auderet. Ne iterum ministerium ejus rex elatus
vilipenderet, item praemisit, dicens: Me misit Dominus ungere
te in regem. Quasi dicat: Per illum tibi
Dominus regale ministerium praecipit, per quem te in dignitatem regiam
sublimavit. Tanto igitur humilius obedire debuit, quanto hunc
esse a Deo missum apertius agnovit. Sed dum missum prophetam
sprevit, mittentem pariter Dominum contempsit. Unde subdit:
Factum est verbum Domini ad Samuelem, dicens:
Poenitet me, quod constituerim regem Saul; quia dereliquit me,
et verba mea opere non implevit.
(
S1, , et
S1, , )
Angelomus
Luxovensis(-c.895)
Liber 1, Caput 14
Dixitque Samuel ad Saul: Me misit Dominus ut ungerem te in regem
super populum ejus Israel.
Nunc autem audi vocem Domini: Haec dicit Dominus exercituum: Recensui
quaecunque fecit Amalec Israeli
(
S1, 15, 1 et
S1, 15, 2), etc. usquequo aut:
Non parcas ei et non concupiscas ex rebus ipsius aliquid, sed interfice a
viro usque ad mulierem, et parvulum atque lactentem bovem, et camelum et
asinum.
(
S1, 15, 3) Recensere dicitur Deus mala Amalecitarum, sicut per Moysen olim in
legepraenuntiatum fuerat. Unde ideo jumenta Amalec Israel Dominus demoliri
jubet, ut nec in jumentis memoriafieret. Dominus enim dixerat se deleturum
memoriam Amalec de subcoelo: idcirco praecipiturSauli, ut eam penitus ab homine usque
ad jumenta deleret. Et quia ejus memoria penitus deleta non fuit, Saulis
peccatum et inobedientia incausa exstitit, sicut sequens historia ostendit.
De quo Amalecita in libro Deuteronomii dicitur:
Memento quod fecerit tibi Amalec in via quando egrediebaris ex Aegypto,
quomodo occurrerit et extremos agminis tui, qui lassi residebant, ceciderit.
(
Dt, 25) Lassoss hic Hebraei immundos secundum legem, extra castra
manentesintelligunt. Quos cecidisse Amalecitae dicuntur, quia, sicut ipsi
tradunt, eorum circumcisionemamputaverunt, et in subsannationem Dei in coelum
projecerunt.
Rabanus Maurus
(780-856)
Liber 1, Caput 15
Et dixit Samuel ad Saul: Me misit Dominus ut
ungerem te in regem super Israel populum ejus.
Nunc ergo audi vocem Domini. Haec
dicit Dominus exercituum: Recensui quaecunque fecit Amalec
Israeli, quomodo restitit ei in via, cum ascenderet de
Aegypto; nunc ergo vade et percute Amalec, et demolire
universa ejus: non parcas ei, sed interfice a viro usque ad
mulierem et parvulum atque lactantem, bovem et ovem, camelum
et asinum.
(
S1, 15, 1,
S1, 15, 2 et
S1, 15, 3) Ideo autem jumenta Amalec Dominus jubet demoliri, ut nec in
jumentis ejus memoria fieret Dominus enim dixerat se deleturum memoriam
Amalec de sub coelo. Idcirco praecipitur Sauli ut eum penitus
ab homine usque ad jumenta deleret. Et quia ejus memoria, id
est Amalec, penitus deleta non fuit, Saulis peccatum et inobedientia
exstitit in causa. De quo Amalec ita in libro Deuteronomii
dicitur:
Memento quae fecerit tibi Amalec in via, quando egrediebaris
de Aegypto, quomodo occurrerit tibi, et extremos agminis tui,
qui lassi residebant, ceciderit.
(
Dt, 25) Lassos hic Hebraei immundos secundum legem extra castra manentes
intelligunt: quos cecidisse Amalecitae dicuntur, quia (sicut ipsi
tradunt) eorum circumcisionem amputaverunt et in subsannationem Dei, in
coelum projecerunt.
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Angelomus Luxovensis(-c.895)
Rabanus Maurus (780-856)