Liber Primus Samuelis

Caput 15

Liens vers les chapitres : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
Liens vers les versets : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35
PrécédentSuivant

V. 7 : percussitque Saul Amalech ab Evila donec venias Sur quae est e regione Aegypti

Poètes

Hildebertus Cenomanensis 1056-1133

  • liber 1 , v. 69. 70. :

    Ex Amalech pereunt quae vilia visa fuerunt,

    Pingue pecus restat, rex quoque pinguis Agag.

Commentaires

Gregorius I (540-604)

  • Liber 6, Caput 1
    • De medio quidem Amalech discedit conjunx, de parte non potest, quia etsi gestus vitat turpitudinis, vitare non potest affectum voluptatis. Ignem quippe temperare per honestatem conjuges possunt. De medio igitur Amalech exeunt, quia etsi carnalibus desideriis omnino carere nequeunt, ipsum tamen carnis imperium sub praecepto honestatis vinculo moderantur. Sequitur: Percussitque Saul Amalech ab Evilat, donec veniret Sur, quae est e regione Aegypti. ( S1, 15, 7)

Theutmirus; Claudius Taurinensis

  • Liber 1, Caput 1
    • Iniit autem Saul praelium adversus Amalech interfectisque cunctis hostibus ab Evila usque Sur ( S1, 15, 6 et S1, 15, 7). Est una regio Evilath, quam circuit fluvius Phison (voir: Gn, 2, 41) exiens de paradiso, quae hodie India vocatur. Dicta autem Evilath a quodam nepote Noe. Est et alia Evila solitudo contra faciem Aegypti: haec enim Evila, illa Evilath debet nuncupari. Sur quoque est solitudo inter Cades et Barath, extendens desertum usque ad mare Rubrum ex Aegypti confinio (voir: Gn, 16, 71) .
  • Liber 1, Caput 1
    • (Rursus XX, 1; XXV, 18. Exod. XV, 22; I Reg. XXVII, 8.) Percusso hoc termino pepercit Agag regi, (voir: S1, 15, 7) nec voluit disperdere omnia juxta praeceptum Domini; irasciturque ei Dominus. Factum est verbum Domini ad Samuelem dicens: poenitet me quod constituerim Saul regem, quia dereliquit me, et verba mea opere non implevit ( S1, 15, 10 et S1, 15, 11) Factum est verbum Domini ad Samuelem dicens: poenitet me quod constituerim Saul regem, quia dereliquit me, et verba mea opere non implevit ; neque enim sicut hominem, ita Deum cujusquam facti sui poenitet, cujus est de omnibus omnino rebus tam fixa sententia, quam certa praescientia. Quomodo ergo poenitet aliquid Dominum, in quo est omnis praescientia?