V. 42 :
et ait Saul mittite sortem inter me et inter Ionathan filium meum et captus est
Ionathan
Poètes
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 5, Caput 4
Indicium ergo dari petimus, quando nobis abscondita revelari
flagitamus. Sed quaerendum est quid sibi vult tanta verborum
diversitas? Nam in se et filio ostensionem dari petit, si in
populo est iniquitas sanctitatem. Quod tamen dici breviter
potest, quia electi doctores sciunt propriam fortitudinem, sciunt populi
subjecti infirmitatem. Pro se ergo solam ostensionem culpae
petunt, quia austeritate poenitentiae hanc soleant insequi,
sciunt. Pro populo autem sanctitatem quaerunt, quia culpas
subditorum solum scire appetunt; sed quos inveniunt prava agere, rogant
ad veniam per lamenta pervenire. Quid est enim dicere:
Da sanctitatem,
(
S1, 14, 41) nisi: Sanctifica, quos demonstras? Mihi eorum occulta
detegis, sed detegendo nihil agitur, si quos ostendis, gratiam
refundendo, non operis. Quia vero saepe stant subditi et
praelati cadunt, sequitur:
Et deprehensus est Jonathas et Saul.
(
S1, 14, 41) Et quia ipsa etiam culpa non facile a quo sit
perpetrata cognoscitur, sequitur:
Et ait Saul: Mittite sortem inter me et filium
meum. Et captus est Jonathas.
(
S1, 14, 42)
Commentaires
Gregorius I (540-604)