Liber Primus Samuelis

Gregorius I (540-604)

• Liber 5, Caput 4
  • Ad Aquilonem primus scopulus prominet, alter ad Meridiem, quia per concupiscentiam fervor charitatis exstinguitur, et per peccatum ardor concupiscentiae augmentatur. Mens enim reproba, dum concupiscentiae subditur, charitate spoliatur, et dum peccare non metuit, acriora in se valde peccandi desideria accendit. Quasi enim in summa diei suae altitudine et calore posita, in fluxu peccati, et immoderate laetatur, et ardenter resolvitur. Male ergo mederi concupiscentiae morbo satagit, qui ad hoc explere concupiscentius peccando cogitat ut quiescat. Tanto quidem erit post peccatum concupiscentia major, quanto ipsa sibi esse incipit peccati delectatio gratior. Sed primus scopulus ex adverso Magmas situs, alter contra Gabaa prominere perhibetur. Magmas, ut jam satis diximus, humilitas, Gabaa collis interpretatur. Ex adverso utique concupiscentia humilitatem habet, blandimentum vero peccati coelestem conversationem. Omnis enim, qui vetita concupiscit, dum praeceptorem despicit, superbit. Ex adverso itaque humilitatem habet, quam in obedientiae devotionem non retinet. Sed et qui in peccati fervore, velut meridiana claritate resolvitur, contra Gabaa, id est collem prominet, quia dum adversatur coelestibus, poenis tartareis praeparatur. Sed quia tales etiam ad aeternam vitam Sanctorum praedicatione perducuntur, ipsorum praedicatorum studium in Jonathae facto videamus. Nam sequitur: Veni, transeamus ad stationem incircumcisorum horum, si forte faciat Dominus pro nobis, quia non est Domino difficile salvare, vel in multitudine, vel in paucis. ( S1, 14, 6)
• Liber 5, Caput 4
  • Quae est statio Philistinorum, nisi robur malignorum spirituum? Sancti etenim viri, cum ad peccatorum correctionem se praeparant, aperte sciunt quia cum de coelo lapsis angelis pugnant. Pugna ergo haec, quia angelorum est et hominum, pugnatur a fortibus cum infirmis, cum simplicibus ab astutis. Nam ab his fortibus insultum acceperat, qui dicebat: Irruerunt in me fortes, neque iniquitas mea, neque peccatum meum, Domine. ( Ps, 58, 4 et Ps, 58, 5) [mauvais référencement: Ps, 58] Astutias lapsi angeli etiam Paulus intuens, ait: Non ignoramus ejus astutias. ( 2Co, 2, 11) Contra astutos igitur via cautae rationis quaerenda est, contra fortes vero divina sunt auxilia petenda. Ut ergo magna cautela praedicatio exhibenda esse sentiatur, Jonathas armigerum suum ad secum transeundum invitasse dicitur. Et ut in expellendis hostibus de Dei miseratione praesumatur, loquitur dicens: Quia non est Deo difficile salvare, vel in multitudine, vel in paucis; ( S1, 14, 6) et quia flagitiosorum conversio facilis non est, dicit: Si forte faciat Deus pro nobis. Si forte ( S1, 14, 6) dicit, quia de plena criminosorum salute adhuc plenius non praesumit. Sed formam electi subditi in virtute ostendit humilitatis, quia subdit: Dixitque ei armiger suus: Fac omnia quae placent animo tuo. Perge quo cupis, et ero tecum quocunque volueris. ( S1, 14, 7)