V. 7 :
dixitque ei armiger suus fac omnia quae placent animo tuo perge quo cupis ero tecum
ubicumque volueris
Poètes
Commentaires
Gregorius I (540-604)
Liber 5, Caput 4
Quae est statio Philistinorum, nisi robur malignorum
spirituum? Sancti etenim viri, cum ad peccatorum correctionem
se praeparant, aperte sciunt quia cum de coelo lapsis angelis
pugnant. Pugna ergo haec, quia angelorum est et hominum,
pugnatur a fortibus cum infirmis, cum simplicibus ab astutis.
Nam ab his fortibus insultum acceperat, qui dicebat:
Irruerunt in me fortes, neque iniquitas mea, neque peccatum
meum, Domine.
(
Ps, 58, 4 et
Ps, 58, 5) [mauvais référencement: Ps, 58] Astutias lapsi angeli etiam Paulus intuens, ait:
Non ignoramus ejus astutias.
(
2Co, 2, 11) Contra astutos igitur via cautae rationis quaerenda
est, contra fortes vero divina sunt auxilia petenda. Ut ergo
magna cautela praedicatio exhibenda esse sentiatur, Jonathas armigerum
suum ad secum transeundum invitasse dicitur. Et ut in
expellendis hostibus de Dei miseratione praesumatur, loquitur dicens:
Quia non est Deo difficile salvare, vel in multitudine, vel
in paucis;
(
S1, 14, 6) et quia flagitiosorum conversio facilis non est, dicit:
Si forte faciat Deus pro nobis. Si forte
(
S1, 14, 6) dicit, quia de plena criminosorum salute adhuc plenius non
praesumit. Sed formam electi subditi in virtute ostendit
humilitatis, quia subdit:
Dixitque ei armiger suus: Fac omnia quae placent animo
tuo. Perge quo cupis, et ero tecum quocunque
volueris.
(
S1, 14, 7)
Liber 5, Caput 4
Nonnulli subjecti, dum mensuram ordinis sui negligunt, eamdem mensuram
sic confundunt, ut praelatorum suorum dispositioni communicent, sed
obedire imperiis recusent. Emendare quidem majorum dicta
facile audent, sed facile implere quae praecipiunt, non
conantur. Quid ergo in hujus armigeri voce nobis ostenditur,
nisi quia relinquenda est praepositis dispositio libera, tenenda est
subditis virtus obedientiae non remissa? Ut enim liberam
disponendi auctoritatem praedicatoribus assignent, ait:
Fac omnia, quae placent animo tuo.
(
S1, 14, 7) Et ut subditorum pronam voluntatem ad omnia servitia
ostenderet, subdit:
Perge quo cupis, et ero tecum quocunque volueris.
(
S1, 14, 7) Nec ibi quidem dixit: Quaedam fac quae sunt in animo
tuo, quaedam non fac, vel aliter fac; nec hic, perge illuc, et ero
tecum, et illuc non ero tecum.
Omnia, inquit, fac,
(
S1, 14, 7)quia dispositione praelatorum disponenda sunt omnia:
Ero item, ait,
tecum quocunque volueris;
(
S1, 14, 7) quia alicui praecepto obedientiae subjectus optimus deesse non
debet. Sequitur:
Et ait Jonathas, ecce nos transibimus ad viros istos,
cumque apparuerimus eis, si taliter locuti fuerint ad nos:
Manete donec veniamus ad vos, stemus in loco nostro, nec
ascendamus ad eos. Si autem dixerint: Ascendite
ad nos, ascendamus, quia tradidit eos Dominus in manibus
nostris.
(
S1, 14, 8,
S1, 14, 9 et
S1, 14, 10)
Commentaires
Gregorius I (540-604)