Liber Psalmorum

v. 1 : Beatus vir qui non abiit in consilio impiorum, et in via peccatorum non stetit, et in cathedra pestilentiae non sedit;

v. 2 : sed in lege Domini voluntas eius, et in lege eius meditabitur die ac nocte.

v. 3 : Et erit tamquam lignum quod plantatum est secus decursus aquarum, quod fructum suum dabit in tempore suo: et folium eius non defluet; et omnia quaecumque faciet prosperabuntur.

v. 4 : Non sic impii, non sic; sed tamquam pulvis quem proiicit ventus a facie terrae.

v. 5 : Ideo non resurgent impii in iudicio, neque peccatores in concilio iustorum:

v. 6 : quoniam novit Dominus viam iustorum, et iter impiorum peribit.

v. 1 : Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania?

v. 2 : Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus christum eius.

v. 3 : Dirumpamus vincula eorum, et proiiciamus a nobis iugum ipsorum.

v. 4 : Qui habitat in caelis irridebit eos, et Dominus subsannabit eos.

v. 5 : Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.

v. 6 : Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum eius, praedicans praeceptum eius.

v. 7 : Dominus dixit ad me: Filius meus es tu; ego hodie genui te.

v. 8 : Postula a me, et dabo tibi gentes haereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terrae.

v. 9 : Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.

v. 10 : Et nunc, reges, intelligite; erudimini, qui iudicatis terram.

v. 11 : Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore.

v. 12 : Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus, et pereatis de via iusta.

v. 13 : Cum exarserit in brevi ira eius, beati omnes qui confidunt in eo.

v. 1 : Psalmus David, cum fugeret a facie Absalom filii sui.

v. 2 : Domine, quid multiplicati sunt qui tribulant me? Multi insurgunt adversum me;

v. 3 : multi dicunt animae meae: Non est salus ipsi in Deo eius.

v. 4 : Tu autem Domine, susceptor meus es, gloria mea, et exaltans caput meum.

v. 5 : Voce mea ad Dominum clamavi; et exaudivit me de monte sancto suo.

v. 6 : Ego dormivi, et soporatus sum; et exsurrexi, quia Dominus suscepit me.

v. 7 : Non timebo millia populi circumdantis me. Exsurge, Domine; salvum me fac, Deus meus.

v. 8 : Quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa; dentes peccatorum contrivisti.

v. 9 : Domini est salus; et super populum tuum benedictio tua.

v. 1 : In finem, in carminibus. Psalmus David.

v. 2 : Cum invocarem exaudivit me Deus iustitiae meae, in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam.

v. 3 : Filii hominum, usquequo gravi corde? ut quid diligitis vanitatem, et quaeritis mendacium?

v. 4 : Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum; Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.

v. 5 : Irascimini, et nolite peccare; quae dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.

v. 6 : Sacrificate sacrificium iustitiae, et sperate in Domino. Multi dicunt: Quis ostendit nobis bona?

v. 7 : Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine: dedisti laetitiam in corde meo.

v. 8 : A fructu frumenti, vini, et olei sui, multiplicati sunt.

v. 9 : In pace in idipsum dormiam, et requiescam;

v. 10 : quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me.

v. 1 : In finem, pro ea quae haereditatem consequitur. Psalmus David.

v. 2 : Verba mea auribus percipe, Domine; intellige clamorem meum.

v. 3 : Intende voci orationis meae, rex meus et Deus meus.

v. 4 : Quoniam ad te orabo, Domine: mane exaudies vocem meam.

v. 5 : Mane astabo tibi, et videbo quoniam non Deus volens iniquitatem tu es.

v. 6 : Neque habitabit iuxta te malignus, neque permanebunt iniusti ante oculos tuos.

v. 7 : Odisti omnes qui operantur iniquitatem; perdes omnes qui loquuntur mendacium. Virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus.

v. 8 : Ego autem in multitudine misericordiae tuae introibo in domum tuam; adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.

v. 9 : Domine, deduc me in iustitia tua: propter inimicos meos dirige in conspectu tuo viam meam.

v. 10 : Quoniam non est in ore eorum veritas; cor eorum vanum est.

v. 11 : Sepulchrum patens est guttur eorum; linguis suis dolose agebant: iudica illos, Deus. Decidant a cogitationibus suis; secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, quoniam irritaverunt te, Domine.

v. 12 : Et laetentur omnes qui sperant in te; in aeternum exsultabunt, et habitabis in eis. Et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum,

v. 13 : quoniam tu benedices iusto. Domine, ut scuto bonae voluntatis tuae coronasti nos.

v. 1 : In finem, in carminibus. Psalmus David. Pro octava.

v. 2 : Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.

v. 3 : Miserere mei, Domine, quoniam infirmus sum; sana me, Domine, quoniam conturbata sunt ossa mea.

v. 4 : Et anima mea turbata est valde; sed tu, Domine, usquequo?

v. 5 : Convertere, Domine, et eripe animam meam; salvum me fac propter misericordiam tuam.

v. 6 : Quoniam non est in morte qui memor sit tui; in inferno autem quis confitebitur tibi?

v. 7 : Laboravi in gemitu meo; lavabo per singulas noctes lectum meum: lacrimis meis stratum meum rigabo.

v. 8 : Turbatus est a furore oculus meus; inveteravi inter omnes inimicos meos.

v. 9 : Discedite a me omnes qui operamini iniquitatem, quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei.

v. 10 : Exaudivit Dominus deprecationem meam; Dominus orationem meam suscepit.

v. 11 : Erubescant, et conturbentur vehementer, omnes inimici mei; convertantur, et erubescant valde velociter.

v. 1 : Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi, filii Iemini.

v. 2 : Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me:

v. 3 : nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.

v. 4 : Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,

v. 5 : si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.

v. 6 : Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat; et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.

v. 7 : Exsurge, Domine, in ira tua, et exaltare in finibus inimicorum meorum: et exsurge, Domine Deus meus, in praecepto quod mandasti,

v. 8 : et synagoga populorum circumdabit te: et propter hanc in altum regredere:

v. 9 : Dominus iudicat populos. Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.

v. 10 : Consumetur nequitia peccatorum, et diriges iustum, scrutans corda et renes, Deus.

v. 11 : Iustum adiutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.

v. 12 : Deus iudex iustus, fortis, et patiens; numquid irascitur per singulos dies?

v. 13 : Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit; arcum suum tetendit, et paravit illum.

v. 14 : Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.

v. 15 : Ecce parturiit iniustitiam; concepit dolorem, et peperit iniquitatem.

v. 16 : Lacum aperuit, et effodit eum; et incidit in foveam quam fecit.

v. 17 : Convertetur dolor eius in caput eius, et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.

v. 18 : Confitebor Domino secundum iustitiam eius, et psallam nomini Domini altissimi.

v. 1 : In finem, pro torcularibus. Psalmus David.

v. 2 : Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra! quoniam elevata est magnificentia tua super caelos.

v. 3 : Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem propter inimicos tuos, ut destruas inimicum et ultorem.

v. 4 : Quoniam videbo caelos tuos, opera digitorum tuorum, lunam et stellas quae tu fundasti.

v. 5 : Quid est homo, quod memor es eius? aut filius hominis, quoniam visitas eum?

v. 6 : Minuisti eum paulominus ab angelis; gloria et honore coronasti eum;

v. 7 : et constituisti eum super opera manuum tuarum.

v. 8 : Omnia subiecisti sub pedibus eius, oves et boves universas, insuper et pecora campi,

v. 9 : volucres caeli, et pisces maris qui perambulant semitas maris.

v. 10 : Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra!

v. 1 : In finem, pro occultis filii. Psalmus David.

v. 2 : Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo; narrabo omnia mirabilia tua.

v. 3 : Laetabor et exsultabo in te; psallam nomini tuo, Altissime.

v. 4 : In convertendo inimicum meum retrorsum; infirmabuntur, et peribunt a facie tua.

v. 5 : Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam; sedisti super thronum, qui iudicas iustitiam.

v. 6 : Increpasti gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in aeternum, et in saeculum saeculi.

v. 7 : Inimici defecerunt frameae in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu;

v. 8 : et Dominus in aeternum permanet. Paravit in iudicio thronum suum,

v. 9 : et ipse iudicabit orbem terrae in aequitate: iudicabit populos in iustitia.

v. 10 : Et factus est Dominus refugium pauperi; adiutor in opportunitatibus, in tribulatione.

v. 11 : Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quaerentes te, Domine.

v. 12 : Psallite Domino qui habitat in Sion; annuntiate inter gentes studia eius:

v. 13 : quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est; non est oblitus clamorem pauperum.

v. 14 : Miserere mei, Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis,

v. 15 : qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiae Sion:

v. 16 : exultabo in salutari tuo. Infixae sunt gentes in interitu quem fecerunt; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum.

v. 17 : Cognoscetur Dominus iudicia faciens; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.

v. 18 : Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quae obliviscuntur Deum.

v. 19 : Quoniam non in finem oblivio erit pauperis; patientia pauperum non peribit in finem.

v. 20 : Exsurge, Domine; non confortetur homo: iudicentur gentes in conspectu tuo.

v. 21 : Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt.

v. 22 : Ut quid, Domine, recessisti longe; despicis in opportunitatibus, in tribulatione?

v. 23 : Dum superbit impius, incenditur pauper: comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

v. 24 : Quoniam laudatur peccator in desideriis animae suae, et iniquus benedicitur.

v. 25 : Exacerbavit Dominum peccator: secundum multitudinem irae suae, non quaeret.

v. 26 : Non est Deus in conspectu eius; inquinatae sunt viae illius in omni tempore. Auferuntur iudicia tua a facie eius; omnium inimicorum suorum dominabitur.

v. 27 : Dixit enim in corde suo: Non movebor a generatione in generationem, sine malo.

v. 28 : Cuius maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo; sub lingua eius labor et dolor.

v. 29 : Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.

v. 30 : Oculi eius in pauperem respiciunt; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem; rapere pauperem dum attrahit eum.

v. 31 : In laqueo suo humiliabit eum; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.

v. 32 : Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus; avertit faciem suam, ne videat in finem.

v. 33 : Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua; ne obliviscaris pauperum.

v. 34 : Propter quid irritavit impius Deum? dixit enim in corde suo: Non requiret.

v. 35 : Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper; orphano tu eris adiutor.

v. 36 : Contere brachium peccatoris et maligni; quaeretur peccatum illius, et non invenietur.

v. 37 : Dominus regnabit in aeternum, et in saeculum saeculi; peribitis, gentes, de terra illius.

v. 38 : Desiderium pauperum exaudivit Dominus; praeparationem cordis eorum audivit auris tua:

v. 39 : iudicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.

v. 1 : In finem. Psalmus David.

v. 2 : In Domino confido; quomodo dicitis animae meae: Transmigra in montem sicut passer?

v. 3 : Quoniam ecce peccatores intenderunt arcum; paraverunt sagittas suas in pharetra, ut sagittent in obscuro rectos corde:

v. 4 : quoniam quae perfecisti destruxerunt; iustus autem, quid fecit?

v. 5 : Dominus in templo sancto suo; Dominus in caelo sedes eius. Oculi eius in pauperem respiciunt; palpebrae eius interrogant filios hominum.

v. 6 : Dominus interrogat iustum et impium; qui autem diligit iniquitatem, odit animam suam.

v. 7 : Pluet super peccatores laqueos; ignis et sulphur, et spiritus procellarum, pars calicis eorum.

v. 8 : Quoniam iustus Dominus, et iustitias dilexit: aequitatem vidit vultus eius.

v. 1 : In finem, pro octava. Psalmus David.

v. 2 : Salvum me fac, Domine, quoniam defecit sanctus, quoniam diminutae sunt veritates a filiis hominum.

v. 3 : Vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum; labia dolosa, in corde et corde locuti sunt.

v. 4 : Disperdat Dominus universa labia dolosa, et linguam magniloquam.

v. 5 : Qui dixerunt: Linguam nostram magnificabimus; labia nostra a nobis sunt. Quis noster dominus est?

v. 6 : Propter miseriam inopum, et gemitum pauperum, nunc exsurgam, dicit Dominus. Ponam in salutari; fiducialiter agam in eo.

v. 7 : Eloquia Domini, eloquia casta; argentum igne examinatum, probatum terrae, purgatum septuplum.

v. 8 : Tu, Domine, servabis nos, et custodies nos a generatione hac in aeternum.

v. 9 : In circuitu impii ambulant: secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum.

v. 1 : In finem. Psalmus David. Usquequo, Domine, oblivisceris me in finem? usquequo avertis faciem tuam a me?

v. 2 : quamdiu ponam consilia in anima mea; dolorem in corde meo per diem?

v. 3 : usquequo exaltabitur inimicus meus super me?

v. 4 : Respice, et exaudi me, Domine Deus meus. Illumina oculos meos, ne umquam obdormiam in morte;

v. 5 : nequando dicat inimicus meus: Praevalui adversus eum. Qui tribulant me exsultabunt si motus fuero;

v. 6 : ego autem in misericordia tua speravi. Exsultabit cor meum in salutari tuo. Cantabo Domino qui bona tribuit mihi; et psallam nomini Domini altissimi.

v. 1 : In finem. Psalmus David. Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus. Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in studiis suis; non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.

v. 2 : Dominus de caelo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.

v. 3 : Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt. Non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. Sepulchrum patens est guttur eorum; linguis suis dolose agebant. Venenum aspidum sub labiis eorum, quorum os maledictione et amaritudine plenum est; veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem. Contritio et infelicitas in viis eorum, et viam pacis non cognoverunt; non est timor Dei ante oculos eorum.

v. 4 : Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam sicut escam panis?

v. 5 : Dominum non invocaverunt; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor.

v. 6 : Quoniam Dominus in generatione iusta est: consilium inopis confudistis, quoniam Dominus spes eius est.

v. 7 : Quis dabit ex Sion salutare Israel? Cum averterit Dominus captivitatem plebis suae, exsultabit Iacob, et laetabitur Israel.

v. 1 : Psalmus David. Domine, quis habitabit in tabernaculo tuo? aut quis requiescet in monte sancto tuo?

v. 2 : Qui ingreditur sine macula, et operatur iustitiam;

v. 3 : qui loquitur veritatem in corde suo: qui non egit dolum in lingua sua, nec fecit proximo suo malum, et opprobrium non accepit adversus proximos suos.

v. 4 : Ad nihilum deductus est in conspectu eius malignus; timentes autem Dominum glorificat. Qui iurat proximo suo, et non decipit;

v. 5 : qui pecuniam suam non dedit ad usuram, et munera super innocentem non accepit: qui facit haec non movebitur in aeternum.

v. 1 : Tituli inscriptio, ipsi David. Conserva me, Domine, quoniam speravi in te.

v. 2 : Dixi Domino: Deus meus es tu, quoniam bonorum meorum non eges.

v. 3 : Sanctis qui sunt in terra eius, mirificavit omnes voluntates meas in eis.

v. 4 : Multiplicatae sunt infirmitates eorum: postea acceleraverunt. Non congregabo conventicula eorum de sanguinibus, nec memor ero nominum eorum per labia mea.

v. 5 : Dominus pars haereditatis meae, et calicis mei: tu es qui restitues haereditatem meam mihi.

v. 6 : Funes ceciderunt mihi in praeclaris; etenim haereditas mea praeclara est mihi.

v. 7 : Benedicam Dominum qui tribuit mihi intellectum; insuper et usque ad noctem increpuerunt me renes mei.

v. 8 : Providebam Dominum in conspectu meo semper: quoniam a dextris est mihi, ne commovear.

v. 9 : Propter hoc laetatum est cor meum, et exsultavit lingua mea; insuper et caro mea requiescet in spe.

v. 10 : Quoniam non derelinques animam meam in inferno, nec dabis sanctum tuum videre corruptionem. Notas mihi fecisti vias vitae; adimplebis me laetitia cum vultu tuo: delectationes in dextera tua usque in finem.

v. 1 : Oratio David. Exaudi, Domine, iustitiam meam; intende deprecationem meam. Auribus percipe orationem meam, non in labiis dolosis.

v. 2 : De vultu tuo iudicium meum prodeat; oculi tui videant aequitates.

v. 3 : Probasti cor meum, et visitasti nocte; igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas.

v. 4 : Ut non loquatur os meum opera hominum: propter verba labiorum tuorum, ego custodivi vias duras.

v. 5 : Perfice gressus meos in semitis tuis, ut non moveantur vestigia mea.

v. 6 : Ego clamavi, quoniam exaudisti me, Deus; inclina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea.

v. 7 : Mirifica misericordias tuas, qui salvos facis sperantes in te.

v. 8 : A resistentibus dexterae tuae custodi me ut pupillam oculi. Sub umbra alarum tuarum protege me

v. 9 : a facie impiorum qui me afflixerunt. Inimici mei animam meam circumdederunt;

v. 10 : adipem suum concluserunt: os eorum locutum est superbiam.

v. 11 : Proiicientes me nunc circumdederunt me; oculos suos statuerunt declinare in terram.

v. 12 : Susceperunt me sicut leo paratus ad praedam, et sicut catulus leonis habitans in abditis.

v. 13 : Exsurge, Domine: praeveni eum, et supplanta eum: eripe animam meam ab impio; frameam tuam

v. 14 : ab inimicis manus tuae. Domine, a paucis de terra divide eos in vita eorum; de absconditis tuis adimpletus est venter eorum. Saturati sunt filiis, et dimiserunt reliquias suas parvulis suis.

v. 15 : Ego autem in iustitia apparebo conspectui tuo; satiabor cum apparuerit gloria tua.

v. 1 : In finem. Puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici huius, in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum eius, et de manu Saul, et dixit:

v. 2 : Diligam te, Domine, fortitudo mea.

v. 3 : Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus. Deus meus adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus, et cornu salutis meae, et susceptor meus.

v. 4 : Laudans invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.

v. 5 : Circumdederunt me dolores mortis, et torrentes iniquitatis conturbaverunt me.

v. 6 : Dolores inferni circumdederunt me; praeoccupaverunt me laquei mortis.

v. 7 : In tribulatione mea invocavi Dominum, et ad Deum meum clamavi: et exaudivit de templo sancto suo vocem meam; et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius.

v. 8 : Commota est, et contremuit terra; fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt: quoniam iratus est eis.

v. 9 : Ascendit fumus in ira eius, et ignis a facie eius exarsit; carbones succensi sunt ab eo.

v. 10 : Inclinavit caelos, et descendit, et caligo sub pedibus eius.

v. 11 : Et ascendit super cherubim, et volavit; volavit super pennas ventorum.

v. 12 : Et posuit tenebras latibulum suum; in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua in nubibus aeris.

v. 13 : Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt; grando et carbones ignis.

v. 14 : Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis.

v. 15 : Et misit sagittas suas, et dissipavit eos; fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.

v. 16 : Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum, ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae.

v. 17 : Misit de summo, et accepit me; et assumpsit me de aquis multis.

v. 18 : Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me. Quoniam confortati sunt super me;

v. 19 : praevenerunt me in die afflictionis meae: et factus est Dominus protector meus.

v. 20 : Et eduxit me in latitudinem; salvum me fecit, quoniam voluit me,

v. 21 : et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi:

v. 22 : quia custodivi vias Domini, nec impie gessi a Deo meo;

v. 23 : quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non repuli a me.

v. 24 : Et ero immaculatus cum eo; et observabo me ab iniquitate mea.

v. 25 : Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius.

v. 26 : Cum sancto sanctus eris, et cum viro innocente innocens eris,

v. 27 : et cum electo electus eris, et cum perverso perverteris.

v. 28 : Quoniam tu populum humilem salvum facies, et oculos superborum humiliabis.

v. 29 : Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine; Deus meus, illumina tenebras meas.

v. 30 : Quoniam in te eripiar a tentatione; et in Deo meo transgrediar murum.

v. 31 : Deus meus, impolluta via eius; eloquia Domini igne examinata: protector est omnium sperantium in se.

v. 32 : Quoniam quis deus praeter Dominum? aut quis deus praeter Deum nostrum?

v. 33 : Deus qui praecinxit me virtute, et posuit immaculatam viam meam;

v. 34 : qui perfecit pedes meos tamquam cervorum, et super excelsa statuens me;

v. 35 : qui docet manus meas ad praelium. Et posuisti, ut arcum aereum, brachia mea,

v. 36 : et dedisti mihi protectionem salutis tuae: et dextera tua suscepit me, et disciplina tua correxit me in finem, et disciplina tua ipsa me docebit.

v. 37 : Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea.

v. 38 : Persequar inimicos meos, et comprehendam illos; et non convertar donec deficiant.

v. 39 : Confringam illos, nec poterunt stare; cadent subtus pedes meos.

v. 40 : Et praecinxisti me virtute ad bellum, et supplantasti insurgentes in me subtus me.

v. 41 : Et inimicos meos dedisti mihi dorsum, et odientes me disperdidisti.

v. 42 : Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret; ad Dominum, nec exaudivit eos.

v. 43 : Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti; ut lutum platearum delebo eos.

v. 44 : Eripies me de contradictionibus populi; constitues me in caput gentium.

v. 45 : Populus quem non cognovi servivit mihi; in auditu auris obedivit mihi.

v. 46 : Filii alieni mentiti sunt mihi, filii alieni inveterati sunt, et claudicaverunt a semitis suis.

v. 47 : Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltetur Deus salutis meae.

v. 48 : Deus qui das vindictas mihi, et subdis populos sub me; liberator meus de inimicis meis iracundis.

v. 49 : Et ab insurgentibus in me exaltabis me; a viro iniquo eripies me.

v. 50 : Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam;

v. 51 : magnificans salutes regis eius, et faciens misericordiam christo suo David, et semini eius usque in saeculum.

v. 1 : In finem. Psalmus David.

v. 2 : Caeli enarrant gloriam Dei, et opera manuum eius annuntiat firmamentum.

v. 3 : Dies diei eructat verbum, et nox nocti indicat scientiam.

v. 4 : Non sunt loquelae, neque sermones, quorum non audiantur voces eorum.

v. 5 : In omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terrae verba eorum.

v. 6 : In sole posuit tabernaculum suum; et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo. Exsultavit ut gigas ad currendam viam;

v. 7 : a summo caelo egressio eius. Et occursus eius usque ad summum eius; nec est qui se abscondat a calore eius.

v. 8 : Lex Domini immaculata, convertens animas; testimonium Domini fidele, sapientiam praestans parvulis.

v. 9 : Iustitiae Domini rectae, laetificantes corda; praeceptum Domini lucidum, illuminans oculos.

v. 10 : Timor Domini sanctus, permanens in saeculum saeculi; iudicia Domini vera, iustificata in semetipsa,

v. 11 : desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum, et dulciora super mel et favum.

v. 12 : Etenim servus tuus custodit ea; in custodiendis illis retributio multa.

v. 13 : Delicta quis intelligit? ab occultis meis munda me;

v. 14 : et ab alienis parce servo tuo. Si mei non fuerint dominati, tunc immaculatus ero, et emundabor a delicto maximo.

v. 15 : Et erunt ut complaceant eloquia oris mei, et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper. Domine, adiutor meus, et redemptor meus.

v. 1 : In finem. Psalmus David.

v. 2 : Exaudiat te Dominus in die tribulationis; protegat te nomen Dei Iacob.

v. 3 : Mittat tibi auxilium de sancto, et de Sion tueatur te.

v. 4 : Memor sit omnis sacrificii tui, et holocaustum tuum pingue fiat.

v. 5 : Tribuat tibi secundum cor tuum, et omne consilium tuum confirmet.

v. 6 : Laetabimur in salutari tuo; et in nomine Dei nostri magnificabimur.

v. 7 : Impleat Dominus omnes petitiones tuas; nunc cognovi quoniam salvum fecit Dominus christum suum. Exaudiet illum de caelo sancto suo, in potentatibus salus dexterae eius.

v. 8 : Hi in curribus, et hi in equis; nos autem in nomine Domini Dei nostri invocabimus.

v. 9 : Ipsi obligati sunt, et ceciderunt; nos autem surreximus, et erecti sumus.

v. 10 : Domine, salvum fac regem, et exaudi nos in die qua invocaverimus te.

v. 1 : In finem. Psalmus David.

v. 2 : Domine, in virtute tua laetabitur rex, et super salutare tuum exsultabit vehementer.

v. 3 : Desiderium cordis eius tribuisti ei, et voluntate labiorum eius non fraudasti eum.

v. 4 : Quoniam praevenisti eum in benedictionibus dulcedinis; posuisti in capite eius coronam de lapide pretioso.

v. 5 : Vitam petiit a te, et tribuisti ei longitudinem dierum, in saeculum, et in saeculum saeculi.

v. 6 : Magna est gloria eius in salutari tuo; gloriam et magnum decorem impones super eum.

v. 7 : Quoniam dabis eum in benedictionem in saeculum saeculi; laetificabis eum in gaudio cum vultu tuo.

v. 8 : Quoniam rex sperat in Domino, et in misericordia Altissimi non commovebitur.

v. 9 : Inveniatur manus tua omnibus inimicis tuis; dextera tua inveniat omnes qui te oderunt.

v. 10 : Pones eos ut clibanum ignis in tempore vultus tui: Dominus in ira sua conturbabit eos, et devorabit eos ignis.

v. 11 : Fructum eorum de terra perdes, et semen eorum a filiis hominum,

v. 12 : quoniam declinaverunt in te mala; cogitaverunt consilia quae non potuerunt stabilire.

v. 13 : Quoniam pones eos dorsum; in reliquiis tuis praeparabis vultum eorum.

v. 14 : Exaltare, Domine, in virtute tua; cantabimus et psallemus virtutes tuas.

v. 1 : In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David.

v. 2 : Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.

v. 3 : Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies; et nocte, et non ad insipientiam mihi.

v. 4 : Tu autem in sancto habitas, laus Israel.

v. 5 : In te speraverunt patres nostri; speraverunt, et liberasti eos.

v. 6 : Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt; in te speraverunt, et non sunt confusi.

v. 7 : Ego autem sum vermis, et non homo; opprobrium hominum, et abiectio plebis.

v. 8 : Omnes videntes me deriserunt me; locuti sunt labiis, et moverunt caput.

v. 9 : Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.

v. 10 : Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meae.

v. 11 : In te proiectus sum ex utero; de ventre matris meae Deus meus es tu:

v. 12 : ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adiuvet.

v. 13 : Circumdederunt me vituli multi; tauri pingues obsederunt me.

v. 14 : Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.

v. 15 : Sicut aqua effusus sum, et dispersa sunt omnia ossa mea: factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.

v. 16 : Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhaesit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.

v. 17 : Quoniam circumdederunt me canes multi; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos;

v. 18 : dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me.

v. 19 : Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.

v. 20 : Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me; ad defensionem meam conspice.

v. 21 : Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam.

v. 22 : Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam.

v. 23 : Narrabo nomen tuum fratribus meis; in medio ecclesiae laudabo te.

v. 24 : Qui timetis Dominum, laudate eum; universum semen Iacob, glorificate eum.

v. 25 : Timeat eum omne semen Israel, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis, nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum, exaudivit me.

v. 26 : Apud te laus mea in ecclesia magna; vota mea reddam in conspectu timentium eum.

v. 27 : Edent pauperes, et saturabuntur, et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in saeculum saeculi.

v. 28 : Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terrae; et adorabunt in conspectu eius universae familiae gentium:

v. 29 : quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium.

v. 30 : Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terrae; in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram.

v. 31 : Et anima mea illi vivet; et semen meum serviet ipsi.

v. 32 : Annuntiabitur Domino generatio ventura; et annuntiabunt caeli iustitiam eius populo qui nascetur, quem fecit Dominus.

v. 1 : Psalmus David. Dominus regit me, et nihil mihi deerit:

v. 2 : in loco pascuae, ibi me collocavit. Super aquam refectionis educavit me;

v. 3 : animam meam convertit. Deduxit me super semitas iustitiae propter nomen suum.

v. 4 : Nam etsi ambulavero in medio umbrae mortis, non timebo mala, quoniam tu mecum es. Virga tua, et baculus tuus, ipsa me consolata sunt.

v. 5 : Parasti in conspectu meo mensam adversus eos qui tribulant me; impinguasti in oleo caput meum: et calix meus inebrians, quam praeclarus est!

v. 6 : Et misericordia tua subsequetur me omnibus diebus vitae meae; et ut inhabitem in domo Domini in longitudinem dierum.

v. 1 : Prima sabbati. Psalmus David. Domini est terra, et plenitudo eius; orbis terrarum, et universi qui habitant in eo.

v. 2 : Quia ipse super maria fundavit eum, et super flumina praeparavit eum.

v. 3 : Quis ascendet in montem Domini? aut quis stabit in loco sancto eius?

v. 4 : Innocens manibus et mundo corde, qui non accepit in vano animam suam, nec iuravit in dolo proximo suo:

v. 5 : hic accipiet benedictionem a Domino, et misericordiam a Deo salutari suo.

v. 6 : Haec est generatio quaerentium eum, quaerentium faciem Dei Iacob.

v. 7 : Attollite portas, principes, vestras, et elevamini, portae aeternales, et introibit rex gloriae.

v. 8 : Quis est iste rex gloriae? Dominus fortis et potens, Dominus potens in praelio.

v. 9 : Attollite portas, principes, vestras, et elevamini, portae aeternales, et introibit rex gloriae.

v. 10 : Quis est iste rex gloriae? Dominus virtutum ipse est rex gloriae.

v. 1 : In finem. Psalmus David. Ad te, Domine, levavi animam meam:

v. 2 : Deus meus, in te confido; non erubescam.

v. 3 : Neque irrideant me inimici mei: etenim universi qui sustinent te, non confundentur.

v. 4 : Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas edoce me.

v. 5 : Dirige me in veritate tua, et doce me, quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die.

v. 6 : Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum quae a saeculo sunt.

v. 7 : Delicta iuventutis meae, et ignorantias meas, ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine.

v. 8 : Dulcis et rectus Dominus; propter hoc legem dabit delinquentibus in via.

v. 9 : Diriget mansuetos in iudicio; docebit mites vias suas.

v. 10 : Universae viae Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum eius et testimonia eius.

v. 11 : Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo; multum est enim.

v. 12 : Quis est homo qui timet Dominum? legem statuit ei in via quam elegit.

v. 13 : Anima eius in bonis demorabitur, et semen eius haereditabit terram.

v. 14 : Firmamentum est Dominus timentibus eum; et testamentum ipsius ut manifestetur illis.

v. 15 : Oculi mei semper ad Dominum, quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos.

v. 16 : Respice in me, et miserere mei, quia unicus et pauper sum ego.

v. 17 : Tribulationes cordis mei multiplicatae sunt: de necessitatibus meis erue me.

v. 18 : Vide humilitatem meam et laborem meum, et dimitte universa delicta mea.

v. 19 : Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt, et odio iniquo oderunt me.

v. 20 : Custodi animam meam, et erue me: non erubescam, quoniam speravi in te.

v. 21 : Innocentes et recti adhaeserunt mihi, quia sustinui te.

v. 22 : Libera, Deus, Israel ex omnibus tribulationibus suis.

v. 1 : In finem. Psalmus David. Iudica me, Domine, quoniam ego in innocentia mea ingressus sum, et in Domino sperans non infirmabor.

v. 2 : Proba me, Domine, et tenta me; ure renes meos et cor meum.

v. 3 : Quoniam misericordia tua ante oculos meos est, et complacui in veritate tua.

v. 4 : Non sedi cum concilio vanitatis, et cum iniqua gerentibus non introibo.

v. 5 : Odivi ecclesiam malignantium, et cum impiis non sedebo.

v. 6 : Lavabo inter innocentes manus meas, et circumdabo altare tuum, Domine:

v. 7 : ut audiam vocem laudis, et enarrem universa mirabilia tua.

v. 8 : Domine, dilexi decorem domus tuae, et locum habitationis gloriae tuae.

v. 9 : Ne perdas cum impiis, Deus, animam meam, et cum viris sanguinum vitam meam:

v. 10 : in quorum manibus iniquitates sunt; dextera eorum repleta est muneribus.

v. 11 : Ego autem in innocentia mea ingressus sum; redime me, et miserere mei.

v. 12 : Pes meus stetit in directo; in ecclesiis benedicam te, Domine.

v. 1 : Psalmus David, priusquam liniretur. Dominus illuminatio mea et salus mea: quem timebo? Dominus protector vitae meae: a quo trepidabo?

v. 2 : Dum appropiant super me nocentes ut edant carnes meas, qui tribulant me inimici mei, ipsi infirmati sunt et ceciderunt.

v. 3 : Si consistant adversum me castra, non timebit cor meum; si exsurgat adversum me praelium, in hoc ego sperabo.

v. 4 : Unam petii a Domino, hanc requiram, ut inhabitem in domo Domini omnibus diebus vitae meae; ut videam voluptatem Domini, et visitem templum eius.

v. 5 : Quoniam abscondit me in tabernaculo suo; in die malorum protexit me in abscondito tabernaculi sui.

v. 6 : In petra exaltavit me, et nunc exaltavit caput meum super inimicos meos. Circuivi, et immolavi in tabernaculo eius hostiam vociferationis; cantabo, et psalmum dicam Domino.

v. 7 : Exaudi, Domine, vocem meam, qua clamavi ad te; miserere mei, et exaudi me.

v. 8 : Tibi dixit cor meum: Exquisivit te facies mea; faciem tuam, Domine, requiram.

v. 9 : Ne avertas faciem tuam a me; ne declines in ira a servo tuo. Adiutor meus esto; ne derelinquas me, neque despicias me, Deus salutaris meus.

v. 10 : Quoniam pater meus et mater mea dereliquerunt me; Dominus autem assumpsit me.

v. 11 : Legem pone mihi, Domine, in via tua, et dirige me in semitam rectam, propter inimicos meos.

v. 12 : Ne tradideris me in animas tribulantium me, quoniam insurrexerunt in me testes iniqui, et mentita est iniquitas sibi.

v. 13 : Credo videre bona Domini in terra viventium.

v. 14 : Expecta Dominum, viriliter age: et confortetur cor tuum, et sustine Dominum.

v. 1 : Psalmus ipsi David. Ad te, Domine, clamabo; Deus meus, ne sileas a me: nequando taceas a me, et assimilabor descendentibus in lacum.

v. 2 : Exaudi, Domine, vocem deprecationis meae dum oro ad te; dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum.

v. 3 : Ne simul trahas me cum peccatoribus, et cum operantibus iniquitatem ne perdas me; qui loquuntur pacem cum proximo suo, mala autem in cordibus eorum.

v. 4 : Da illis secundum opera eorum, et secundum nequitiam adinventionum ipsorum. Secundum opera manuum eorum tribue illis; redde retributionem eorum ipsis.

v. 5 : Quoniam non intellexerunt opera Domini, et in opera manuum eius destrues illos, et non aedificabis eos.

v. 6 : Benedictus Dominus, quoniam exaudivit vocem deprecationis meae.

v. 7 : Dominus adiutor meus et protector meus; in ipso speravit cor meum, et adiutus sum: et refloruit caro mea, et ex voluntate mea confitebor ei.

v. 8 : Dominus fortitudo plebis suae, et protector salvationum christi sui est.

v. 9 : Salvum fac populum tuum, Domine, et benedic haereditati tuae; et rege eos, et extolle illos usque in aeternum.

v. 1 : Psalmus David, in consummatione tabernaculi. Afferte Domino, filii Dei, afferte Domino filios arietum.

v. 2 : Afferte Domino gloriam et honorem; afferte Domino gloriam nomini eius; adorate Dominum in atrio sancto eius.

v. 3 : Vox Domini super aquas; Deus maiestatis intonuit: Dominus super aquas multas.

v. 4 : Vox Domini in virtute; vox Domini in magnificentia.

v. 5 : Vox Domini confringentis cedros, et confringet Dominus cedros Libani:

v. 6 : et comminuet eas, tamquam vitulum Libani, et dilectus quemadmodum filius unicornium.

v. 7 : Vox Domini intercidentis flammam ignis;

v. 8 : vox Domini concutientis desertum: et commovebit Dominus desertum Cades.

v. 9 : Vox Domini praeparantis cervos: et revelabit condensa, et in templo eius omnes dicent gloriam.

v. 10 : Dominus diluvium inhabitare facit, et sedebit Dominus rex in aeternum.

v. 11 : Dominus virtutem populo suo dabit; Dominus benedicet populo suo in pace.

v. 1 : Psalmus cantici, in dedicatione domus David.

v. 2 : Exaltabo te, Domine, quoniam suscepisti me, nec delectasti inimicos meos super me.

v. 3 : Domine Deus meus, clamavi ad te, et sanasti me.

v. 4 : Domine, eduxisti ab inferno animam meam; salvasti me a descendentibus in lacum.

v. 5 : Psallite Domino, sancti eius; et confitemini memoriae sanctitatis eius.

v. 6 : Quoniam ira in indignatione eius, et vita in voluntate eius: ad vesperum demorabitur fletus, et ad matutinum laetitia.

v. 7 : Ego autem dixi in abundantia mea: Non movebor in aeternum.

v. 8 : Domine, in voluntate tua praestitisti decori meo virtutem; avertisti faciem tuam a me, et factus sum conturbatus.

v. 9 : Ad te, Domine, clamabo, et ad Deum meum deprecabor.

v. 10 : Quae utilitas in sanguine meo, dum descendo in corruptionem? numquid confitebitur tibi pulvis, aut annuntiabit veritatem tuam?

v. 11 : Audivit Dominus, et misertus est mei; Dominus factus est adiutor meus.

v. 12 : Convertisti planctum meum in gaudium mihi; conscidisti saccum meum, et circumdedisti me laetitia:

v. 13 : ut cantet tibi gloria mea, et non compungar. Domine Deus meus, in aeternum confitebor tibi.

v. 1 : In finem. Psalmus David, pro extasi.

v. 2 : In te, Domine, speravi; non confundar in aeternum: in iustitia tua libera me.

v. 3 : Inclina ad me aurem tuam; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias:

v. 4 : quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu; et propter nomen tuum deduces me et enutries me.

v. 5 : Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus.

v. 6 : In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine Deus veritatis.

v. 7 : Odisti observantes vanitates supervacue; ego autem in Domino speravi.

v. 8 : Exsultabo, et laetabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam; salvasti de necessitatibus animam meam.

v. 9 : Nec conclusisti me in manibus inimici: statuisti in loco spatioso pedes meos.

v. 10 : Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.

v. 11 : Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt.

v. 12 : Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis; qui videbant me foras fugerunt a me.

v. 13 : Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde; factus sum tamquam vas perditum:

v. 14 : quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt.

v. 15 : Ego autem in te speravi, Domine; dixi: Deus meus es tu;

v. 16 : in manibus tuis sortes meae: eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.

v. 17 : Illustra faciem tuam super servum tuum; salvum me fac in misericordia tua.

v. 18 : Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum;

v. 19 : muta fiant labia dolosa, quae loquuntur adversus iustum iniquitatem, in superbia, et in abusione.

v. 20 : Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, quam abscondisti timentibus te; perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum!

v. 21 : Abscondes eos in abscondito faciei tuae a conturbatione hominum; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.

v. 22 : Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.

v. 23 : Ego autem dixi in excessu mentis meae: Proiectus sum a facie oculorum tuorum: ideo exaudisti vocem orationis meae, dum clamarem ad te.

v. 24 : Diligite Dominum, omnes sancti eius, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam.

v. 25 : Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.

v. 1 : Ipsi David intellectus. Beati quorum remissae sunt iniquitates, et quorum tecta sunt peccata.

v. 2 : Beatus vir cui non imputavit Dominus peccatum, nec est in spiritu eius dolus.

v. 3 : Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, dum clamarem tota die.

v. 4 : Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua, conversus sum in aerumna mea, dum configitur spina.

v. 5 : Delictum meum cognitum tibi feci, et iniustitiam meam non abscondi. Dixi: Confitebor adversum me iniustitiam meam Domino; et tu remisisti impietatem peccati mei.

v. 6 : Pro hac orabit ad te omnis sanctus in tempore opportuno. Verumtamen in diluvio aquarum multarum, ad eum non approximabunt.

v. 7 : Tu es refugium meum a tribulatione quae circumdedit me; exsultatio mea, erue me a circumdantibus me.

v. 8 : Intellectum tibi dabo, et instruam te in via hac qua gradieris; firmabo super te oculos meos.

v. 9 : Nolite fieri sicut equus et mulus, quibus non est intellectus. In camo et freno maxillas eorum constringe, qui non approximant ad te.

v. 10 : Multa flagella peccatoris; sperantem autem in Domino misericordia circumdabit.

v. 11 : Laetamini in Domino, et exsultate, iusti; et gloriamini, omnes recti corde.

v. 1 : Psalmus David. Exsultate, iusti, in Domino; rectos decet collaudatio.

v. 2 : Confitemini Domino in cithara; in psalterio decem chordarum psallite illi.

v. 3 : Cantate ei canticum novum; bene psallite ei in vociferatione.

v. 4 : Quia rectum est verbum Domini, et omnia opera eius in fide.

v. 5 : Diligit misericordiam et iudicium; misericordia Domini plena est terra.

v. 6 : Verbo Domini caeli firmati sunt, et spiritu oris eius omnis virtus eorum.

v. 7 : Congregans sicut in utre aquas maris; ponens in thesauris abyssos.

v. 8 : Timeat Dominum omnis terra; ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem.

v. 9 : Quoniam ipse dixit, et facta sunt; ipse mandavit et creata sunt.

v. 10 : Dominus dissipat consilia gentium; reprobat autem cogitationes populorum, et reprobat consilia principum.

v. 11 : Consilium autem Domini in aeternum manet; cogitationes cordis eius in generatione et generationem.

v. 12 : Beata gens cuius est Dominus Deus eius; populus quem elegit in haereditatem sibi.

v. 13 : De caelo respexit Dominus; vidit omnes filios hominum.

v. 14 : De praeparato habitaculo suo respexit super omnes qui habitant terram:

v. 15 : qui finxit sigillatim corda eorum; qui intelligit omnia opera eorum.

v. 16 : Non salvatur rex per multam virtutem, et gigas non salvabitur in multitudine virtutis suae.

v. 17 : Fallax equus ad salutem; in abundantia autem virtutis suae non salvabitur.

v. 18 : Ecce oculi Domini super metuentes eum, et in eis qui sperant super misericordia eius:

v. 19 : ut eruat a morte animas eorum, et alat eos in fame.

v. 20 : Anima nostra sustinet Dominum, quoniam adiutor et protector noster est.

v. 21 : Quia in eo laetabitur cor nostrum, et in nomine sancto eius speravimus.

v. 22 : Fiat misericordia tua, Domine, super nos, quemadmodum speravimus in te.

v. 1 : Davidi, cum immutavit vultum suum coram Achimelech, et dimisit eum, et abiit.

v. 2 : Benedicam Dominum in omni tempore; semper laus eius in ore meo.

v. 3 : In Domino laudabitur anima mea: audiant mansueti, et laetentur.

v. 4 : Magnificate Dominum mecum, et exaltemus nomen eius in idipsum.

v. 5 : Exquisivi Dominum, et exaudivit me; et ex omnibus tribulationibus meis eripuit me.

v. 6 : Accedite ad eum, et illuminamini; et facies vestrae non confundentur.

v. 7 : Iste pauper clamavit, et Dominus exaudivit eum, et de omnibus tribulationibus eius salvavit eum.

v. 8 : Immittet angelus Domini in circuitu timentium eum, et eripiet eos.

v. 9 : Gustate et videte quoniam suavis est Dominus; beatus vir qui sperat in eo.

v. 10 : Timete Dominum, omnes sancti eius, quoniam non est inopia timentibus eum.

v. 11 : Divites eguerunt, et esurierunt; inquirentes autem Dominum non minuentur omni bono.

v. 12 : Venite, filii; audite me: timorem Domini docebo vos.

v. 13 : Quis est homo qui vult vitam; diligit dies videre bonos?

v. 14 : Prohibe linguam tuam a malo, et labia tua ne loquantur dolum.

v. 15 : Diverte a malo, et fac bonum; inquire pacem, et persequere eam.

v. 16 : Oculi Domini super iustos, et aures eius in preces eorum.

v. 17 : Vultus autem Domini super facientes mala, ut perdat de terra memoriam eorum.

v. 18 : Clamaverunt iusti, et Dominus exaudivit eos; et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos.

v. 19 : Iuxta est Dominus iis qui tribulato sunt corde, et humiles spiritu salvabit.

v. 20 : Multae tribulationes iustorum; et de omnibus his liberabit eos Dominus.

v. 21 : Custodit Dominus omnia ossa eorum: unum ex his non conteretur.

v. 22 : Mors peccatorum pessima; et qui oderunt iustum delinquent.

v. 23 : Redimet Dominus animas servorum suorum, et non delinquent omnes qui sperant in eo.

v. 1 : Ipsi David. Iudica, Domine, nocentes me; expugna impugnantes me.

v. 2 : Apprehende arma et scutum, et exsurge in adiutorium mihi.

v. 3 : Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic animae meae: Salus tua ego sum.

v. 4 : Confundantur et revereantur quaerentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.

v. 5 : Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos.

v. 6 : Fiat via illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos.

v. 7 : Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam.

v. 8 : Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum.

v. 9 : Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo.

v. 10 : Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? eripiens inopem de manu fortiorum eius; egenum et pauperem a diripientibus eum.

v. 11 : Surgentes testes iniqui, quae ignorabam interrogabant me.

v. 12 : Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animae meae.

v. 13 : Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio; humiliabam in ieiunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur.

v. 14 : Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam; quasi lugens et contristatus sic humiliabar.

v. 15 : Et adversum me laetati sunt, et convenerunt; congregata sunt super me flagella, et ignoravi.

v. 16 : Dissipati sunt, nec compuncti; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione; frenduerunt super me dentibus suis.

v. 17 : Domine, quando respicies? Restitue animam meam a malignitate eorum; a leonibus unicam meam.

v. 18 : Confitebor tibi in ecclesia magna; in populo gravi laudabo te.

v. 19 : Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis.

v. 20 : Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur; et in iracundia terrae loquentes, dolos cogitabant.

v. 21 : Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: Euge, euge! viderunt oculi nostri.

v. 22 : Vidisti, Domine: ne sileas; Domine, ne discedas a me.

v. 23 : Exsurge et intende iudicio meo, Deus meus; et Dominus meus, in causam meam.

v. 24 : Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.

v. 25 : Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animae nostrae; nec dicant: Devoravimus eum.

v. 26 : Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me.

v. 27 : Exsultent et laetentur qui volunt iustitiam meam; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi eius.

v. 28 : Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam; tota die laudem tuam.

v. 1 : In finem. Servo Domini ipsi David.

v. 2 : Dixit iniustus ut delinquat in semetipso: non est timor Dei ante oculos eius.

v. 3 : Quoniam dolose egit in conspectu eius, ut inveniatur iniquitas eius ad odium.

v. 4 : Verba oris eius iniquitas, et dolus; noluit intelligere ut bene ageret.

v. 5 : Iniquitatem meditatus est in cubili suo; astitit omni viae non bonae: malitiam autem non odivit.

v. 6 : Domine, in caelo misericordia tua, et veritas tua usque ad nubes.

v. 7 : Iustitia tua sicut montes Dei; iudicia tua abyssus multa. Homines et iumenta salvabis, Domine,

v. 8 : quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam, Deus. Filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt.

v. 9 : Inebriabuntur ab ubertate domus tuae, et torrente voluptatis tuae potabis eos:

v. 10 : quoniam apud te est fons vitae, et in lumine tuo videbimus lumen.

v. 11 : Praetende misericordiam tuam scientibus te, et iustitiam tuam his qui recto sunt corde.

v. 12 : Non veniat mihi pes superbiae, et manus peccatoris non moveat me.

v. 13 : Ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem; expulsi sunt, nec potuerunt stare.

v. 1 : Psalmus ipsi David. Noli aemulari in malignantibus, neque zelaveris facientes iniquitatem:

v. 2 : quoniam tamquam foenum velociter arescent, et quemadmodum olera herbarum cito decident.

v. 3 : Spera in Domino, et fac bonitatem; et inhabita terram, et pasceris in divitiis eius.

v. 4 : Delectare in Domino, et dabit tibi petitiones cordis tui.

v. 5 : Revela Domino viam tuam, et spera in eo, et ipse faciet.

v. 6 : Et educet quasi lumen iustitiam tuam, et iudicium tuum tamquam meridiem.

v. 7 : Subditus esto Domino, et ora eum. Noli aemulari in eo qui prosperatur in via sua; in homine faciente iniustitias.

v. 8 : Desine ab ira, et derelinque furorem; noli aemulari ut maligneris.

v. 9 : Quoniam qui malignantur exterminabuntur; sustinentes autem Dominum, ipsi haereditabunt terram.

v. 10 : Et adhuc pusillum, et non erit peccator; et quaeres locum eius, et non invenies.

v. 11 : Mansueti autem haereditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.

v. 12 : Observabit peccator iustum, et stridebit super eum dentibus suis.

v. 13 : Dominus autem irridebit eum, quoniam prospicit quod veniet dies eius.

v. 14 : Gladium evaginaverunt peccatores; intenderunt arcum suum: ut deiiciant pauperem et inopem, ut trucident rectos corde.

v. 15 : Gladius eorum intret in corda ipsorum, et arcus eorum confringatur.

v. 16 : Melius est modicum iusto, super divitias peccatorum multas:

v. 17 : quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem iustos Dominus.

v. 18 : Novit Dominus dies immaculatorum, et haereditas eorum in aeternum erit.

v. 19 : Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur:

v. 20 : quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati, deficientes quemadmodum fumus deficient.

v. 21 : Mutuabitur peccator, et non solvet; iustus autem miseretur et tribuet:

v. 22 : quia benedicentes ei haereditabunt terram; maledicentes autem ei disperibunt.

v. 23 : Apud Dominum gressus hominis dirigentur, et viam eius volet.

v. 24 : Cum ceciderit, non collidetur, quia Dominus supponit manum suam.

v. 25 : Iunior fui, etenim senui; et non vidi iustum derelictum, nec semen eius quaerens panem.

v. 26 : Tota die miseretur et commodat; et semen illius in benedictione erit.

v. 27 : Declina a malo, et fac bonum, et inhabita in saeculum saeculi:

v. 28 : quia Dominus amat iudicium, et non derelinquet sanctos suos: in aeternum conservabuntur. Iniusti punientur, et semen impiorum peribit.

v. 29 : Iusti autem haereditabunt terram, et inhabitabunt in saeculum saeculi super eam.

v. 30 : Os iusti meditabitur sapientiam, et lingua eius loquetur iudicium.